ตำรวจ สภ.กบินทร์บุรี ได้รับแจ้งจากศูนย์วิทยุ 191 ว่าพบเห็นชายชราเดินหลงทางวนไปมา อยู่ริมถนนสาย 304 กบินทร์บุรี-นครราชสีมา บริเวณหน้าห้างสรรพสินค้าโฮมเมด จ.ปราจีนบุรี มีพลเมืองดีได้พาเข้าไปหลบแดดในลานจอดรถ จึงประสานให้ตำรวจสายตรวจเข้าช่วยเหลือทันที
เมื่อไปถึงทางตำรวจก็ได้ทำการสอบถามชายสูงวัยคนดังกล่าว จนทราบว่า คุณตาชื่อนายคำสอน ฆ้องศรี อายุ 89 ปี ตั้งใจว่าจะมาหาลูกชายที่ปราจีนบุรี เพื่อจะขอให้ลูกชายไปช่วยดูแลแม่ (ภรรยาของคุณตา) ที่ขาหักเดินไปไหนมาไหนไม่ได้ โดยตนเองเดินทางมาจากจังหวัดสระแก้ว นั่งรถไฟมาลงที่กบินทร์บุรี ทางตำรวจจึงสอบถามว่าลูกชายของคุณตาชื่ออะไร อาศัยอยู่ที่ไหน จะได้พาไปส่ง แต่คุณตากลับตอบว่า จำชื่อลูกชายตัวเองไม่ได้ จำได้แต่ชื่อเล่นว่า "เขี่ยง"
ทางตำรวจจึงบอกคุณตาว่า จะพาไปส่งกลับบ้าน ซึ่งคุณตา ก็ตอบกลับอีกว่า "จะพากลับบ้านทำไม เพิ่งออกมาจากบ้านวันนี้ จะมาหาลูกชาย ไม่กลับบ้าน" ทางตำรวจจึงได้แกล้งหลอกถามที่อยู่ของคุณตา จนคุณตายอมบอก จากนั้นทางตำรวจจึงพาคุณตาขึ้นรถ โดยบอกกับคุณตาว่า จะพาไปส่งหาลูกชาย ซึ่งคุณตาก็ยังย้ำกับตำรวจด้วยว่า "ต้องพาผมไปหาลูกชายที่บ้านนะ อย่าพาผมกลับบ้านนะ" ทำเอาทุกคนต้องรีบปลอบใจและบอกกับคุณตาว่า "ไปส่งถึงที่แน่นอน"
จากนั้นตำรวจก็ได้พาคุณตาคำสอน ออกเดินทางจากกบินทร์บุรี เพื่อเดินทางกลับบ้าน จนมาบริเวณใกล้บ้านคุณตา คุณตาก็จำได้ว่านี่เป็นบ้านของตัวเอง จึงร้องบอกว่า จะไม่ลงจากรถ ให้กลับไปส่งที่เดิม ทางตำรวจจึงตัดสินใจขับรถไปจอดหน้าบ้านคุณตาทันที
จากนั้นจึงลงไปถามคนในบ้านของคุณตาคำสอน และได้พบกับ คุณยายบุญมา ฆ้องศรี อายุ 87 ปี ภรรยาของคุณตาคำสอน แต่พอคุณยายบุญมา เห็นสามีนั่งรถมากับตำรวจ ก็เริ่มตะโกนด่าทอสามี ด้วยความโมโห และน้อยใจทันที
ก่อนจะเล่าให้ทางตำรวจฟังว่า เมื่อเย็นวานนี้ (5พ.ย.) ตนกับสามีทะเลาะกันเรื่องครอบครัว และตนก็ไม่ได้ขาหัก เพียงแค่ข้อเท้าเคล็ดเท่านั้น โดยตอนที่ทะเลาะกันสามี ได้เกิดน้อยใจหนีออกจากบ้านไป ซึ่งตนก็ไม่สนใจเพราะเห็นว่าโต ๆ กันแล้ว อย่างไรก็ตามพอคุณตาคำสอน ได้ยินเสียงภรรยาบ่นเสียงดัง ก็บอกกับตำรวจไปว่า "จะไม่ลงจากรถ" และยังบอกกับตำรวจด้วยว่า คุณยายบุญมา ชอบบ่นด่าไม่หยุดเอา ไม่อยากอยู่ด้วยแล้ว พอคุณยายบุญมา ได้ยินก็ตอบคุณตากลับไปว่า
"แกจะไปอยู่กับใครได้ ลูกเต้าเขาก็มีภาระกันอยู่แล้ว ที่บ่นที่ด่า ก็เพราะอยากให้อยู่ด้วยกันสองคน มีอะไรก็กินด้วยกัน พูดคุยกันดี ๆ แก่แล้วอยู่กันตามประสาคนแก่จะดีกว่า จะได้ไม่เป็นภาระให้กับลูกๆ" และในที่สุดคุณตา ก็ยอมแพ้ลูกอ้อนของคุณยายในที่สุด
