รักนิรันดร์! ตายายครองคู่ 60 ปีตายวันเดียวกัน เผยคำกระซิบข้างหูก่อนสิ้นใจ (คลิป)
จากกรณี 2 ตายาย นายสม สมคุณ อายุ 86 ปี และนางปิ่น สมคุณ อายุ 84 ปี ชาวบ้านในพื้นที่ ต.ดงขี้เหล็ก อ.เมือง จ.ปราจีนบุรี ที่ใช้ชีวิตคู่ร่วมกันมากว่า 60 ปี แล้วสุดท้ายก็ป่วยติดเตียงทั้งคู่เสียชีวิตในวันเดียวกัน
ล่าสุด 20 ต.ค. 65 ทีมข่าวอมรินทร์ ทีวี เดินทางไปยังวัดรัตนรังษี หมู่ 10 ต.ดงขี้เหล็ก อ.เมือง จ.ปราจีนบุรี สถานที่ตั้งบำเพ็ญกุศลศพของทั้งคู่ บรรยากาศก็เต็มไปด้วยความโศกเศร้า มีการตั้งโลงของทั้งคู่ไว้คู่กัน ประดับด้วยผ้าสีขาว และดอกไม้สีขาว-ฟ้า ซึ่งเปรียบเสมือนความรักที่บริสุทธิ์ของตายาย
นายสุพจน์ สมคุณ ลูกชายคนเดียวที่เหลืออยู่ของทั้งคู่ เล่าถึงเหตุผลที่ประดับโลงศพของทั้งคู่ถึงใช้ผ้าสีขาว และดอกไม้สีขาวกับสีฟ้า เป็นความตั้งใจที่อยากจะตกแต่งให้ดูสะอาด และบริสุทธิ์มากที่สุด เหมือนกับความรักของพ่อและแม่
ตลอดที่ทั้งคู่มีชีวิต ตนจะสังเกตตลอดว่าทั้งคู่ดูรัก และเอ็นดูกันมาก เวลาไปไหนก็จะไปด้วยกัน มักจะพากันเข้าวัดทำบุญเสมอ เพราะทั้งคู่เป็นคนใจเย็น ตอนที่น้องชายตนเสียชีวิต ทั้งคู่ก็เสียใจมาก เนื่องจากทำใจไม่ได้ ที่ลูกชายจากไปเร็วเกินไป แต่ด้วยความที่ทั้งคู่เข้าวัดบ่อย จึงทำใจได้ดี ดต่อหน้าโลงศพของน้องชายว่า "ลูกเอ้ย เราก็เป็นอย่างนี้แหละ บุญของเจ้ามีเท่านี้ ขอให้เจ้าไปดีนะลูก" ทำให้หลังจากนั้น ตนซึ่งเดิมทีทำงานอยู่ที่กรุงเทพฯ ก็ต้องกลับมาดูแลพ่อแม่แทนน้องชายที่อยู่บ้านมาโดยตลอด
จนกระทั่งร่างกายของทั้งคู่แก่ตัวลง และป่วยติดเตียงตามกัน มีช่วงเวลาที่ตนซึ่งทำงานกะกลางคืน เจียดเวลามาดูแลพ่อกับแม่ วิ่งขึ้นชั้น 4 ชั้น 5 ตลอด เห็นว่าทั้งคู่พยายามถามหากันอยู่เสมอ แม้ว่าจะป่วยก็ตาม เชื่อว่าทั้งคู่เข้าใจในหลักธรรมะอย่างถ่องแท้อยู่แล้ว ก่อนจากไปจึงไม่ได้สั่งเสียอะไรกับครอบครัว
แต่อย่างหนึ่งที่ตนจำขึ้นใจ คือพ่อกับแม่สอนเสมอว่าให้เป็นคนดีของสังคม จะได้เป็นแบบอย่างให้กับลูกหลาน ปัจจุบันตนก็ทำเช่นนั้น พยายามช่วยเหลือสังคมช่วยเหลือหมู่บ้านมาโดยตลอด
นางจันทร์ แสงล้ำ อายุ 53 ปี หลานสะใภ้ คนที่ดูแลตายายตอนที่ไม่สบายมาตลอด เล่าว่า ตากับยายอาศัยอยู่กับตนมาตั้งแต่แต่งงานกันเมื่อประมาณปี 2503 และมีลูกชายด้วยกัน 2 คน คนพี่ปัจจุบันอายุ 61 ปี และคนเล็กเสียชีวิตไปประมาณ 10 ปีที่แล้วด้วยโรคมะเร็ง ขณะนั้นอายุ 44 ปี ที่ผ่านมาตากับยายไม่เคยพรากจากกัน ไปไหนก็ไปด้วยกันตลอด เป็นคู่ที่รักกันมาก
เมื่อต้นปี 2562 คุณยายลื่นล้มที่บริเวณหน้าบ้าน บวกกับมีโรคประจำตัวเยอะ ทั้งโรคเบาหวาน และความดัน จึงทำให้กลายเป็นผู้ป่วยติดเตียงมาตั้งแต่นั้น แต่ถามตอบพูดจารู้เรื่อง มีคุณตาคอยดูแลอยู่ที่บ้านตลอด คอยหาข้าว หาน้ำให้กิน ไม่เคยห่างไปไหน เพราะลูกชายของเขาทำงานเป็น รปภ. กะกลางคืน ช่วงกลางวันก็ได้ดูแลบ้าง
กระทั่งเมื่อวันที่ 10 ต.ค. 65 คุณยายมีอาการทรุดหนัก เริ่มไม่รู้สึกตัว ครอบครัวประสานไปยังเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศรเพื่อนำไปรักษา แต่เนื่องด้วยคุณยายมีอาการติดเชื้อในกระแสเลือด คุณตาซึ่งอายุเยอะแล้วก็เลยไม่สามารถไปเฝ้าได้ ครอบครัวจึงให้ตนไปดูแลคุณยายที่โรงพยาบาลแทน แต่ขณะนั้นคุณตาก็คอยถามไถ่อาการคุณยายผ่านตนและลูกชายเขาตลอด ว่าได้กินข้าวยัง เป็นยังไงบ้าง ขณะเดียวกันทุกคนเริ่มสังเกตเห็นว่าคุณตาเริ่มไม่กินข้าว ทำให้ไม่มีเรี่ยวแรงเดินไปไหน สุดท้ายวันที่ 15 ต.ค. 65 คุณตาก็เริ่มบ่นว่าแน่นหน้าอก หายใจไม่ออก ขยับตัวไม่ได้ บวกกับมีโรคประจำตัวลักษณะคล้ายกัน จึงได้นำส่งโรงพยาบาลเดียวกัน
คุณตารักษาตัวอยู่ชั้น 5 ส่วนคุณยายรักษาอยู่ชั้น 4 ของตึกเดียวกัน ตลอดระยะเวลาที่รักษาตัว คุณตาก็ถามไถ่ตลอด ส่วนคุณยายเองพอรู้ว่าคุณตาเข้าโรงพยาบาล ก็รับรู้และพยายามถามถึงเหมือนกัน ตนก็จะวิ่งขึ้นลงชั้น 4 ชั้น 5 เพื่ออัปเดตอาการให้กับทั้งคู่ตลอด จนเมื่อเวลา 21.00 น. ของวันที่ 18 ต.ค. 65 ขณะที่ตนนอนเฝ้าอยู่ คุณตาก็มีอาการช็อกหมดสติ หมอพยายามปั๊มหัวใจอยู่ 10-15 นาที จนรู้สึกตัว ตนก็เลยตัดสินใจบอกกับคุณตาว่า "ตา ถ้าตาอยากไปที่สบาย ไม่ต้องห่วงอะไรนะ ถ้าห่วงยายก็เอายายไปด้วย ยังไงก็เป็นเนื้อคู่เป็นคู่แท้กันอยู่แล้ว" ตอนนั้นตาก็หน้าตานิ่งเฉย ไม่ได้ตอบโต้ เพราะอาการยังหนัก จากนั้นเวลา 23.00 น. ตนก็ไปดูอาการคุณยาย ตอนนั้นยายยังหายใจอยู่ ตนจึงบอกว่า "ตอนนี้ตาอาการแย่แล้ว ยังไงก็คุยกันเอานะ ผัวเมียกัน ถ้าไม่มีอะไรห่วงแล้ว ก็ไปด้วยกันได้เลย อะไรที่ห่วง ก็เอาไปให้หมด" คุณยายก็ไม่ได้ตอบอะไรเช่นกัน
เวลา 00.30 น. หมอก็มาแจ้งกับตนว่า คุณตาได้จากไปอย่างสงบแล้ว ไม่ได้มีอากาอะไรน่าเป็นห่วงก่อนเสียชีวิต ตนก็เลยกลับมาบอกคุณยายว่า "ยาย ถ้าลำบากมาก ก็ไปกับตาได้นะ ยังไงก็เป็นคู่กันอยู่แล้ว ไม่ต้องห่วงอะไร" จนกระทั่ง 03.00 น. คุณยายก็ทำปากพึมพำ แต่ไม่มีเสียงออกมา ตนเชื่อว่าคงกำลังสื่อสารหรือพูดคุยกับดวงวิญญาณของคุณตาตามที่ตนได้บอกว่าหากมีอะไรก็คุยกัน เวลา 05.30 น. ตนตื่นขึ้นมาก็เห็นว่าคุณยายนอนแน่นิ่ง คุณยายเสียชีวิตไปอย่างสงบแล้ว
Advertisement
