"ป๊อป อารียา" เผยหวิดเป็นโรคซึมเศร้า แต่ได้โยคะช่วยชีวิต

9 ก.ค. 63

เป็นที่รู้จักของคนทั่วไปจากการได้ตำแหน่งนางสาวไทย ปี 2537 หลังจากนั้นชื่อของ "ป๊อป อารียา สิริโสภา" ก็ผันตัวมาเป็นนักแสดงและทำงานอีกมากมาย แต่ในระยะหลังๆ มานี้ เรามักจะเห็นภาพของเธอในฐานะครูสอนโยคะและสาวรักสุขภาพ แต่ใครจะรู้ว่า ป๊อป เกือบหวิดตกอยู่ในสภาวะโรคซึมเศร้า ล่าสุดได้มาเยือนรายการ ต้มยำอมรินทร์ สาวป๊อปได้เปิดใจว่าชีวิตนี้ผ่านอุปสรรคทางกายและจิตใจมาได้ด้วยโยคะ

ข่าวที่เกี่ยวข้อง
- "กัปตันกิ๊ฟ" ยอมรับฝืนใจ ประกาศอำลาทีมชาติปีหน้า เตรียมตัวมีลูก
- "จิ้งหรีดขาว" เม้าท์เผาขน! "กุ้ง สุธิราช" เป็นพระเอกลิเกเจ้าชู้เงียบ
- "แม่สิตางศุ์" ประกาศอำลาวงการ ขอผันตัวไปทำงานเบื้องหลัง
-"ต๋อง ศิษย์ฉ่อย" ประกาศเตรียมแขวนไม้คิว ปิดตำนาน 31 ปี นักสนุกเกอร์ระดับโลก
- "ต้มยำอมรินทร์" ใจดีแจกฟรีอาหารในรายการ ตลอดเดือนกรกฎาคมนี้!

s__53870642

ป๊อป : มาสอนโยคะเนี่ย ไม่ได้ตั้งใจมาสอนโยคะหรอก มาเล่นโยคะเองเพราะว่าหลังคด


ถาม ไปเรียนเพื่อแก้ปัญหาให้ตัวเอง เหมือนกายภาพนิดๆ มาเล่นเพราะแก้ปัญหาตัวเองก่อน?

ป๊อป : ถูกต้องค่ะ เราไม่ได้เป็นคนดีขนาดต้องไปช่วยเหลือคนอื่นก่อน ต้องช่วยเหลือตัวเองก่อนใช่ไหมคะ ต้องรักตัวเองก่อน ก็คือว่าหลังคด คอคดมาตั้งแต่เด็ก อาจจะเล่นเทนนิสเยอะ เล่นยิมนาสติก เล่นทุกอย่าง แล้วมันเป็นกล้ามแค่ข้างขวาอย่างเดียว ตีเทนนิสแรงๆ ทำทุกอย่างข้างขวาเยอะมาก มันก็เอียง ไหล่ไม่ตรงกัน ซ้ายขวา สะโพกก็ไม่ตรงกัน หลายอย่างก็ไม่ตรงเท่าไหร่ คือนอนเอียงข้างก็จะเจ็บตัว หิ้วกระเป๋าหนักๆ ก็จะเจ็บมาก แล้วตอนช่วงที่มันเมื่อยหลังมากๆ เราอาจจะต้องหิ้วแบ็คแพ็ค (เป้สะพายหลัง) หรือว่าเป็นกระเป๋าผ้า นักข่าวก็จะบอกว่า โหย นางงามติสท์มากเลยอ่ะ ไม่หิ้วยี่ห้อแพงๆ แต่จริงๆ คือว่ามันเจ็บหลังค่ะ เจ็บหลังมาก จะเดี้ยงอยู่แล้วล่ะ อีกอย่างตอนเป็นนางสาวไทย ตอนเรารับงาน ต้องใส่ส้นสูง การใส่ส้นสูงมันจะเจ็บหลังมาก การเป็นผู้หญิงมันเหนื่อยมากนะ เหนื่อยกว่าการเป็นทหาร เหนื่อยกว่าการที่เป็นครูหรือเป็นอย่างอื่นอีก

ป๊อป : ด้วยความที่อยากเรียนรู้ แล้วรู้สึกมันสนุก โยคะเนี่ย เรารู้สึกสนุกมาก เขาเรียกว่าเล่นโยคะ เล่นเพลย์กราวน์ของเราไป บอกตรงๆ ว่า เราเริ่มด้วยการที่เราเล่นโยคะเพื่อสุขภาพ มันก็ทำให้เราภูมิแพ้หาย ตอนเช้าฟืดฟาดหายไปเลย ไข้หวัดหาย ไม่เคยเป็นไข้หวัดตั้งแต่เล่นโยคะมา การหายใจดี ภูมิต้านทานแข็งแรงมาก อยู่กับคนที่เป็นไข้หวัดเต็มบ้าน ดูแลคนอื่นได้แล้วไม่เป็นอะไร แล้วสิ่งที่มันประเสริฐมากคือ เรามีระบบเรื่องการนอน การกิน การถ่าย ของเราเป็นระบบมากขึ้น มันดีขึ้นเพราะว่าตอนเราดูแลแม่มา 6-7 ปี แม่เสียชีวิตไปปีที่แล้ว แต่ใน 6-7 ปีที่เราดูแลแม่ มันทำให้เราต้องดูแลตัวเองมากขึ้น ก่อนที่เราจะช่วยเหลือคนอื่นได้ ดูแลคนอื่นได้ เขาจะงอแงมาก หงุดหงิดมาก เราต้องโคตรใจเย็น เราต้องโคตรที่จะต้องแบบ(สูดลมหายใจ)ลึกๆ ยาวๆ เอางี้แล้วกัน ผ่านแม่บ้านมา 20 คน ภายใน 3-4 ปี แม่เขาจะมาตราฐานสูงมาก เรื่องความสะอาด เรื่องนี่นั่น แค่ข้าวกับเนื้อต้องเท่าไหร่ในคำหนึ่ง เขาละเอียดมาก ความละเอียดของแม่นี่เขามาที่ตัวตนของเราเหมือนกัน ต้องดูแลเขาให้สบายตัว


ถาม คุณแม่เป็นแบบนั้นอยู่แล้วหรือว่าเป็นตอนป่วย?

ป๊อป : เป็นอยู่แล้ว แต่เป็นมากขึ้นตอนป่วย

s__53870639

ถาม คุณแม่ป่วยเป็นอะไรพี่ป๊อป?

ป๊อป : คล้ายๆ พาร์กินสัน อยู่ในโรงงานรถยนต์มา 30-40 ปี เครื่องกรองน้ำไม่เคยเปลี่ยนเลย สารตะกั่วมันสะสม เราว่ามันเยอะมาก สมองน้อยของแม่มันฝ่อลง อาการคือใช้มือไม่ได้ ใช้ขาไม่ได้ ยืนไม่ได้ มันสั่น วินิจฉัยที่อเมริกาก็วินิจฉัยผิด บอกว่าน้ำในหูไม่เท่ากันมาหลายปี มาทดสอบที่ประเทศไทยก็บอกว่าไม่ใช่ การเรียนรู้ด้วยการดูแลผู้อื่นเนี่ย ทำให้เติบโตมากเลย บอกตรงๆ ว่าถ้าใครรู้จักเราจะรู้ว่าเราเป็นคนรักอิสระสูงมาก ไม่อยากอยู่ใต้อำนาจอะไร ขนาดมีบ้านมีหมายังต้องคิดหนัก โหย ต้องดูแลอ่ะ แต่วิญญาณความเป็นแม่สูงนะ เรารู้ว่าเราใส่ใจเยอะมาก เราก็ร้องไห้ ร้องไห้สุดๆ ตอนเครียดมากๆ คือเราเห็นแม่กำลังแย่ลง แย่ลง เห็นบางทีเขาตื่นมาตอนกลางคืนแล้วร้องไห้ แล้วมันสู้ไม่ได้ ในที่สุดต้องยอมรับสิ่งที่เป็น แต่มันใช้เวลา การเป็นซึมเศร้า การโกรธ การต่อรอง การไปทำบุญไปสวดมนต์ ทำทุกอย่างให้ มันก็ไม่ได้ ในที่สุดตอนที่มันซึมเศร้าสักพักนึงอ่ะ เขาก็ต้องยอมรับ แล้วตอนช่วงยอมรับเนี่ย เราก็ถ่ายรูปแม่เยอะๆ ก็บอก แม่ ถ้าอยากให้หนูจำแม่ยังไง ถ่ายไว้ เพราะคำพูดแม่บางที เราเจออะไรมา เห็นดอกมะลิขึ้นมา เห็นกลิ่นหอมก็ร้องไห้ขึ้นมาเลย เพราะว่าเราเป็นผู้ดูแลเขา แต่เราภูมิใจที่ทำได้ และตอนช่วงดูแลเขา ใช้ศาสตร์ของโยคะมาดูแลด้วย เราเล่นโยคะมาให้ตัวเองเสร็จ ให้แม่ด้วย ให้นักเรียนที่มาที่บ้าน


ถาม พี่ป๊อปเคยรู้สึกเหมือนกับไม่รู้ว่าฉันจะอยู่ตรงไหนหรือว่าตรงไหนคือที่ของฉัน?

ป๊อป : ประจำ ความที่เราจะมองสังคมจากภายนอกมองไปข้างในเนี่ย มันจะเห็นลึกกว่าคนในสังคม แล้วมันมีอะไรให้เปรียบเทียบ เพราะสังคมอเมริกา สังคมไทยเนี่ยมันไม่เหมือนกัน ฝรั่งจะมีความตรง รักษาคำพูด คือสิ่งที่เราเป็น ความเป็นไทยก็คือแบบว่า เคารพผู้ใหญ่ ระวังคำพูดตัวเองเป็น แม่สั่งว่าห้ามพูดความจริงหมด เก็บบ้าง ไม่ต้องพูดทุกอย่าง มันก็เรียนรู้ไปทั้ง 2 วัฒนธรรม แต่ปีนี้เราก็ 48 แล้วนะ น้ำตาจะไหล ไม่กี่วันจะขึ้น 49 แล้ว แล้วช่วง 40 กว่าทั้งหมดเนี่ย เป็นช่วงเวลาที่เราดูแลแม่มาตลอด เป็นช่วงพีค 40 มันอยากจะบินเต็มที่ อยากจะไปเล่นโยคะทุกที่ จะไปบาหลี จะไปอินเดีย นู่นนี่นั่น แล้วแม่ป่วย มันบังคับให้ต้องอยู่บ้าน


ถาม เราดูแลแม่ 24 ชั่วโมง ใช้คำนี้ได้ไหม?

ป๊อป : เราอยู่ส่วนใหญ่ ถ้าไม่มีงานข้างนอก แต่สิ่งที่เรารู้สึกเศร้ามากใน 7 ปีที่อยู่ด้วยกัน ช่วง 2018 แม่อาการแย่ลงไปเยอะมาก ตาบอดไปแล้ว หายใจยากขึ้น ปีนั้นไม่ได้ไปไหนเลย อยู่แบบ 24 ชั่วโมง แล้วช่วงกุมภาพันธ์ 2019 ที่ปายเขาชวนเราไปสอนโยคะการกุศล ขอแม่ แม่คะหนูขอไปทำการกุศลนะคะ 2 วันเดี๋ยวกลับมา สัญญากลับมา 2 วันเท่านั้น ไปวันที่ 14 วันที่ 15 เดินทางกลับ แม่เสียแล้ว มันรู้สึกผิด เราสัญญาจะเจอหน้ากัน สัญญาจะอยู่ด้วยกัน จะจับมือกัน ความรู้สึกผิดอันนี้ มันทำให้เราซึมเศร้านาน ทุกเช้ามันมีคนที่เราต้องกอด หอมแก้มก่อนนอนทุกวัน เรามีคนที่เราจะคุยด้วย เราจะปรึกษาด้วย แล้วทั้งชีวิตเราเนี่ย ขอบอกตรงๆ เรารู้ว่าเราไม่ได้เป็นลูกคนโปรดนะ ต้องให้น้องชายเรา แม่จะรักเป็นพิเศษ ไม่เป็นไร ทุกคนต้องมีคนโปรด เราก็จะแซวกันตลอดเวลา บางทีกอดเขา คุยกับเขานานเป็นชั่วโมง น้องชายอยู่ข้างบน คุยกันนานๆ เสร็จ แม่ก็บอกว่า เนี่ยลูก...น้องเป้อยู่ไหน? อยากจะรู้ว่าน้องเป้ไปไหนบ้าง เราก็บอกว่าโอเคค่ะ เดี๋ยวหนูไปหาลูกคนโปรดมาให้นะคะ เราพูดด้วยความประชดเล็กน้อยนะ แม่เขาจะดึงมือ แล้วบอกว่า ลูก..ไม่ใช่แม่ไม่รักลูกนะ จะบอกว่าแม่มั่นใจว่าลูกเนี่ยเอาตัวรอด ลูกเป้เนี่ย แม่ไม่มั่นใจและแม่ต้องเป็นห่วงเขามากกว่าเดิม และด้วยความที่เป็นพี่คนโต รับผิดชอบเยอะ บังคับให้ถูบ้าน ให้ดูแลทุกอย่างเนี่ย มันทำให้เราเติบโตเร็วมาก


ถาม ในวันที่คุณแม่เสีย พี่ป๊อปผ่านจากอาการซึมเศร้ามาได้ยังไง?

ป๊อป : ตอนช่วงที่แม่ไปสักพักนึง เราต้องไปถ่ายโฆษณา ตอนนั้นน้ำหนักลดไปเยอะมาก 6-7 กิโลเลย แล้วตอนนั้นน้ำตายังร่วงแต่พยายามยิ้ม ต้องทำงาน แล้วมันอาทิตย์ที่สองเอง ทุกคืนทุกวันตื่นมามันช็อคนะ จะวิ่งไปข้างล่าง จะไปกอดหอมแก้ม มันไม่มีให้หอมแก้ม แล้วแม่เป็นหลักของครอบครัว พอแม่ไป ทุกคนก็หายไปหมดเลย พ่อก็มีชีวิตของเขา น้องก็มีชีวิตของเขา เราก็แบบ...ตอนนี้ฉันมีบ้าน 2 หลังทำไงดี มีหมา 1 ตัว มีแม่บ้าน 1 คน เฉามากเลย แล้วบ้านใหม่ก็ไม่กล้าอยู่เพราะว่าสร้างไว้ให้แม่ แต่แม่ไปก่อน แต่พลังที่มันมาคือกลุ่มนักเรียนหลายคนมาอยู่กับเรา 5-6 ปี ไม่ใช่เป็นนักเรียนแล้ว มันเป็นครอบครัว ไปกินข้าวด้วยกัน ไปอยู่ด้วยกัน หรือจัดงานวันเกิด ทำอะไรกัน มีคนมาเช็คตลอดเวลา แล้วมีค่า คนเรามันต้องการมีค่าเนอะ

s__53870637

ถาม ณ ตอนนั้นเราเคยรู้สึกว่าเราเสี่ยงต่อการเป็นซึมเศร้าไหม? จิตตกถึงขั้นหมกหมุ่นกับสิ่งที่เกิดขึ้น จิตมันไม่หลุดออกมา

ป๊อป : คำถามนี้ดีมาก ถ้าไม่มีโยคะ ถ้าไม่มีสติ สมาธิ เรารู้จิตของเราเนี่ยมันมีสิทธิ์มากที่จะไหลไปทางนั้น เราคิดมาก คิดมากแล้วก็วน คิดแล้วคิดลบ เอาอดีตไปเข้าอนาคต คิดว่าฉันไม่มีใคร ไม่มีใครรักฉัน มันคิดลบไปเรื่อยๆ การที่แม่ไม่สบาย ทำให้เราอยู่กับเขามา 7 ปี เรากำไรนะ การที่เราเป็นเรา มีบ้านมีรถ มีทุกอย่าง ลำบากน้อยกว่าคนอื่นที่ไม่มีอะไรเลย เราโคตรโชคดีนะ ถ้าเราคิดว่าเมื่อไหร่เราโชคดีนะ บุญมันยิ่งมาค่ะ มันแปลกมาก ในตอนที่เราสอนโยคะ จะให้ทุกคนนั่งสมาธิ ท่าสมาธิ ท่านั่งวิปัสสนาหรือท่านอนเป็นท่าศพเนี่ย ท่านั้นยากที่สุดแล้ว เพราะว่าเมื่อไหร่กายอยู่นิ่งอะ ใจไปอยู่ที่อื่นแล้ว ออโต้ไพรอทมาแล้ว


ถาม ก็เพราะมีโยคะเป็นเพื่อน เป็นกัลยาณมิตร ก็เลยทำให้ไม่มีกัลยาณมิตรที่เป็นคู่ชีวิตหรือเปล่า? ตั้งใจโสดไหม?

ป๊อป : ไม่ตั้งใจเลย ไม่ได้ปฏิเสธความรัก อยากมีเหมือนหนังดิสนีย์จะตาย อยากมีนแบบโรแมนติกคอมเมดี้จะตาย คนที่อยู่แล้วสบายใจ ตอนเด็กบอกว่าต้องนั่นต้องนี่ต้องนู่น เดี๋ยวนี่นะ อยู่แล้วสบายใจ ให้กำลังใจ รู้สึกอบอุ่น


ถาม เชื่อหรือเปล่าว่าต้องมีผู้ชายที่ไม่กล้าจีบพี่ป๊อป เพราะว่าดูฉลาดเกินไป มีคนเข้ามาจีบไหมพี่ป๊อป

ป๊อป : มันผิดหรอที่เราดูฉลาด เอาอย่างนี้แล้วกัน มันไม่ใช่อยู่ที่ฝ่ายเขาเลือก มันอยู่ที่ฝ่ายเราเลือก เราเองต้องฝ่ายที่เลือก คนเราจะเต้นแทงโก้ต้อง 2 คนไปพร้อมกัน ใครหลีกใครตาม ถูกต้องไหมมันต้องเป็นอย่างนี้ ไม่มีใครเต้นแทงโก้กับฉัน มันต้องคือ สบายใจ พอใจ เข้าใจ มันไม่ยากเลย

advertisement

ข่าวยอดนิยม

ข่าวบันเทิง เป็นกระแส