จิ้งหรีดขาว เผยนาทีบีบหัวใจ คุณแม่เสียช่วงโควิด  หวั่นเป็นโรคซึมเศร้า

นักร้องลูกทุ่งสาวขาแดนซ์ และคอมเมนเตเตอร์ขาโหด จิ้งหรีดขาว วงศ์เทวัญ ที่วันนี้จะมาเปิดเผยชีวิตหลังสูญเสียคุณแม่ ที่ตนเองนั้นเศร้าหนักมาก หวั่นเป็นโรคซึมเศร้า ผ่านทางรายการ คุยแซ่บshow 

คุณแม่เป็นอะไร?

จิ้งหรีดขาว : คุณแม่อายุเยอะแล้ว 83-84 แล้วก็เป็นหลายโรค เบาหวาน ความดัน หัวใจอ่อนๆ  แต่ ณ วันนึงเรารู้สึกว่าแม่แข็งแรง วันนึงอากาศเย็นเหมือนไม่สบาย อยู่ๆ หนักไปเลย แล้วก็เริ่มโควิดมา มันหนักมาก

 

เห็นว่ามีช่วงนีงที่ท่านดีขึ้น เห็นว่าจิ้งหรีดไปบน?

จิ้งหรีดขาว : คือเรามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของเรา จะบนบวชชีพราหมณ์ทุกปีอยู่แล้ว พอบวชแล้วแม่ดีขึ้น เคยมีอยู่ครั้งนึง แกขาหักเป็นหนักกว่านี้อีก แล้วก็เดินได้

 

หมายถึงว่าท่านขาหัก น้าหรีดก็ไปบวช ท่านกลับมาเดินได้?

จิ้งหรีดขาว : ใช่ ดีเลย

 

รอบนี้ก็อหมือนกัน ป่วยแล้วน้าหรีดก็ไปบวช แล้วเกิดอะไรขึ้น?

จิ้งหรีดขาว : เขาก็อยู่ได้ แต่อยู่ใน ICU ไง ยื้อไว้ได้ 4 เดือน ณ ตอนนั้นมันยังพอมีงาน เริ่มโควิดใหม่ๆ พี่ยังถ่ายรายการ เชื่อไหมพี่เดินทาง กรุงเทพ-ชัยนาท บางทีนั่งอยู่ ICU เฝ้าแม่เที่ยงคืน แล้วกลับมากรุงเทพ เช้าไปถ่ายรายการ ถ่ายรายการเสร็จกลับมาหาแม่ เป็นอยู่อย่างนี้เกือบๆ 4 เดือน

 

 

 

เห็นบอกว่าก่อนคุณแม่จะจากไปท่านสั่งเสียน้าหรีดอย่างนีง?

จิ้งหรีดขาว : เขาบอกเลยว่าเขาไม่เจาะคอ แต่พอถึงเวลาจริงๆ หมอบอกว่าแม่เป็นภาวะหัวใจล้มเหลว หายใจเองไม่ได้ มันเหมือนต้องใส่ แล้วเราเหมือนขัดเขา มันบีบหัวใจมาก เราคิดว่าแม่อยู่ต่อได้ไหม แม่เคยดี แม่เคยกลับมาปกติได้ สรุปแล้วใส่ มันเห็นแม่สภาพแบบนั้น เราก็คิดกันเยอะ เราก็ปรึกษาพี่ว่าเราควรใส่ให้แม่ไหม พอใส่ไปแล้วก็ต้องเจาะคออีก มันเป็นสเต็ปของมัน เรารู้สึกมันบีบหัวใจทุกครั้งที่เราเห็นแม่นอนอยู่บนเตียง มันแย่

 

เห็นว่าอยากกลับไปหมดลมที่บ้าน เห็นว่าวินาทีที่ขนกันขึ้น กว่าจะถึงบ้านตอนนั้นทรมานสุดๆ?

จิ้งหรีดขาว : คืออยู่ ICU 4 เดือน พี่น้องทุกคนบอกว่าแม่รักบ้านมาก แม่บอกอยากจะกลับมานอนตายที่บ้าน ทุกครั้งที่พูดกันก่อนที่จะป่วย พูดกันเล่นๆ ว่า ถ้าแม่ตาย ตายที่บ้านนะ พอหมอบอกไม่ไหวแล้ว พี่น้องทุกคนบอกจะเอาแม่กลับบ้าน หมอไม่การันตีนะว่าการเดินทางแม่อาจจะเสียชีวิตตรงนั้นได้เลย มันเป็นอะไรที่บีบหัวใจมาก จากโรงพยาบาลมาที่บ้านประมาณเกือบ 20 โล เขาบอกเลยว่ามีสิทธิ์ที่จะไปกลางทางได้เลย

 

แล้ววิธีจัดการเพื่อให้ไปถึงที่บ้านทำยังไง?

จิ้งหรีดขาว : ตอนที่แม่มาไม่รู้สึกตัวแล้ว เหมือนทุกอย่างไม่ตอบสนอง จะมีลูกโป่งใหญ่ๆ บีบ ถ้าคุณหยุดบีบแม่ก็จะไปเดียวนั้น หลานชายซึ่งเป็นพยาบาลบีบ แล้วทุกคนนั่งล้อมแม่ในรถ บอกว่าแม่เลี้ยวขวา เลี้ยวซ้าย จะถึงบ้าน ใจมันอยากให้แม่ถึงบ้าน ตรงนั้นบีบหัวใจมาก เราน้ำตาไหล แล้วมองแม่ แม่ไปให้ถึงนะ เอาที่แม่อยากถึงบ้าน พอถึงหน้าประตูบ้านลูกหลานทุกคนรอเต็มหน้าประตูบ้านเลย

 

แล้วพอเอาแม่ลงก็ยังบีบกันอยู่ เขาบอกเลยว่าอยู่ได้ชั่วโมงครึ่งนะ ยากระตุ้นมันต้องหมดตามที่หมอสั่ง เราต้องหยุดบีบ พอแม่นอนที่บ้าน บีบลูกโป่งอยู่ๆ เขาก็ลืมตาขึ้นมา เหมือนเขาไม่ได้เป็นอะไร แต่เราต้องหยุดบีบลูกโป่งแล้ว มันเหมือน เฮ้ย...นี่เราจะฆ่าแม่เหรอ หลานบอกไม่ได้น้าหรีด เราต้องลงกันแล้ว ยังไงยากระตุ้นก็ต้องหมด พอทุกคนบอกแม่ไปทุกอย่าง ทำครบทุกอย่าง พอกยุดบีบลูกโป่งเขาไปเลยนะ แล้วคิดไหมว่าลูกทุกคนอยากให้แม่อยู่ต่อ มันอยู่สึกแบบแม่อยู่ไม่ได้แล้ว

 

คนจะไปตัดได้แล้ว แต่คนอยู่ยังตัดแม่ไม่ได้?

จิ้งหรีดขาว : เราอยากจะพูดว่าแม่อยู่ต่อไหม บีบกันต่อได้ไหม ยามันหมดคือเขาไป

 

หลังจากที่คุณแม่ไปแล้ว เราก็ยังนอนร้องไห้อยู่เป็นเดือน?

จิ้งหรีดขาว : พี่คิดว่าพี่เป็นโรคซึมเศร้า เพราะว่าเวลาที่มันสะสม พี่มีความรู้สึกว่าเหมือนจิตพี่ป่วย มันอยู่ในภวัง อยู่ในความเศร้าตลอดเวลา 4 เดือนผ่านไป จนแม่เสียไป อีกประมาณ 2 เดือนพี่ยังไม่รู้สึกดีเลย ทุกคนจะรู้สึกว่าพี่เป็นคนสนุกเฮฮา แต่พอกลับบ้านไปพี่นั่งร้องไห้ มันเหมือนยังมีอะไรอยู่ในสมองเรา เหมือนแม่ยังอยู่ในใจตลอดเวลา

 

แล้วอะไรทำให้เราดีขึ้น?

จิ้งหรีดขาว : มันรู้สึกว่าเราได้ทำงาน งานนี่บำบัดจิตพี่จริงๆ  เพราะว่าเราเจอคน อย่างเจอพี่รุ่งเนี่ย เขาจะรู้สึกว่าพี่หรีดไม่ได้เป็นอะไรเลย แต่ใจมันเหมือนฉันเสียอะไรไป นอกเหนือจากเจอพี่รุ่ง เจอคนอื่น มันเริ่มเปิด ไม่ได้นะ แม่สั่งไว้แล้วอย่าเศร้า มันถึงเวลาก็ต้องไป แม่ทำบุญเยอะ เราเป็นคนทำบุญเยอะ แต่เราทำใจไม่ได้ช่วงแรกๆ จนถามผู้จัดการว่าหนูเป็นโรคซึมเศร้าไหม ทำไมหนูทำอะไรช้า หนูนั่งเฉยๆ หนูก็น้ำตาไหล ช้าไปทุกอย่าง

นี่ผ่านมากี่เดือนแล้ว?

จิ้งหรีดขาว : อันนี้น่าจะเป็นปีแล้วนะ ประมาณ 10 เดือนแล้ว เพราะว่า แม่ป่วย 4 เดือน แล้วจากไปประมาณ 6 เดือน

 

ตอนนี้หัวใจเป็นไงบ้าง ผ่อนคลายได้บ้างหรือยัง?

จิ้งหรีดขาว : ดีขึ้นเยอะ เวลามันช่วยเยียวยา