"ไก่ วรายุฑ" ตัดใจขายสตูฯ 100 ล้าน! หลังสูญเสียน้องชายคนเดียวจากเส้นเลือดแตกทั้งตัว!

ไก่ วรายุฑ ตัดใจขายสตูฯ 100 ล้าน! หลังสูญเสียน้องชายคนเดียวจากเส้นเลือดแตกทั้งตัว! 3 ปีไม่มีงาน ด้อยค่าตัวเอง!    
 
ไก่ วรายุฑ ผู้จัดละครชื่อดัง เปิดใจที่แรก หลังโพสต์ตัดพ้อ 3 ปีไม่มีงาน ต้องแบกรับค่าใช้จ่ายหลายสิบล้านบาท ประกาศขายวราวิลล์ สตูดิโอราคามากกว่า 100 ล้าน พร้อมเผยครั้งแรกสาเหตุน้องชายคนเดียวเสียชีวิต วันนี้พูดหมดเปลือกผ่านทางรายการ คุยแซ่บshow

คอนเทนต์แนะนำ

เปิดใจ น้องเฟิร์น นิสิตคณะเภสัชศาสตร์ ผู้ชนะเลิศออกแบบโลโก้ "หมูเด้ง"

"ใหม่ ดาวิกา" ไม่ทน! ฟ้องคนด่าแรง เอาเงินมาช่วยเหลือสัตว์

ตำนาน นางนพมาศ จากพิธี "จองเปรียง" สมัยสุโขทัย สู่ประเพณี "ลอยกระทง"

 
เกิดอะไรขึ้นโพสต์ 3 ปีไม่มีงาน?
ไก่ : จริงๆ มากกว่า 3 ปี เพราะ 3 ปีเรื่องสุดท้ายคือละครวาย ก่อนหน้านั้นมีโควิดโน่นนี่นั่นต่างๆ นานา ก็นานโขอยู่ที่ไม่งาน เราก็ชิลๆ สบายๆ บางทีเบื่อๆ ก็อยากบอกคนบ้างว่าเฮ้ย กูเบื่อแล้วนะ กูไม่มีงาน เสียใจก็เสียใจ แต่ก็เซฟตัวเอง
 
หลายคนเป็นห่วง ว่ามีภาวะอย่างอื่นมาด้วยมั้ย?
ไก่ : มีบ้าง มันไม่มีเงินเข้า หลายปีมีแต่เงินออก เราก็รู้สึกว่าต้องเป็นแบบนี้ไปอีกนานมั้ย ชีวิตฉันต้องใช้เงินเก็บที่เก็บที่ทั้งชีวิตอีกนานหรือเปล่า แต่ลูกน้องเรามีอยู่เยอะ เราก็ต้องเลี้ยงเขา ดูเขา ถ้าจะให้เด็กออก เคยปรึกษาเลขาฯ ว่าเจี๊ยบถ้าพี่จะหยุดรายการ ไม่ทำแล้วนะอลหม่าน ไม่ทำแล้วนะบางกอกกอสซิป พี่ก็อยู่ได้แล้ว เจี๊ยบบอกพี่ไก่เขามีลูก มีผัว มีพ่อแม่ต้องเลี้ยง ถ้าหยุดหนึ่งคน ครอบครัวอีก 5-6 คน หลายสิบเลยนะ ไม่ใช่แค่ตรงนั้น งั้นเราก็ทำก็ทำวะ เราต้องแบกบริวารเราด้วย

 
ทั้งรายการด้วย ละครด้วย ละครไม่ได้ทำแต่ทีมงานยังอยู่ การจ่ายเงินเดือนพนักงานคือ 30 คน?
ไก่ : ก็จ่ายอยู่ทุกเดือน เราอยากลดเขานะ เห็นบริษัทโน่นนี่ลด เราก็อยากลดบ้าง แต่พอหันไปซ้าย อีนี่ก็อยู่มาสิบกว่าปี อีนี่ก็อยู่กันมาสิบกว่าปี ก็ทำอะไรไม่ได้
 
เหมือนอยู่กันเป็นครอบครัว ช่วงไม่มีงานถือว่าเป็นเจ้านายที่ดีที่ซัปพอร์ต?
ไก่ : เฮ้อ แต่มันก็เหนื่อย ช่วงสุดท้ายจริงๆ ไม่ไหวจริงๆ แล้ว เมื่อสองปีที่แล้ว ขอพูดหน่อย ขออนุญาตนะ บางคนพี่ไม่ไหวแล้ว แต่ก็ชดใช้ตามกฎหมายแรงงานทุกอย่าง เราให้เขา 10 กว่าคน ถามว่าเหนื่อยมั้ย เหนื่อย หนักมั้ยหนัก เยอะมั้ยก็เยอะอยู่ แต่ก็ต้องให้ไม่งั้นก็อีกหลายปี เราก็เก็บไว้ในส่วนที่ไปไม่รอดจริงๆ สงสารจริงๆ ตอนนี้จ้างให้อยู่เฉยๆ ก็หลายคนจริงๆ ตอนงานละครไม่มี เขาก็ไปกวาดบ้าน เช็ดบ้าน ก็โอเค

 
เงินเดือนที่ต้องจ่ายแต่ละเดือน ตกค่าใช้จ่ายเท่าไหร่?
ไก่ : ตอนนั้นหลายล้านอยู่ 30 กว่าคน อาศัยตัวเองทำงานตั้งแต่เด็กๆ เก็บตังค์ไว้ก็พอได้เงินมา เรายังไม่เจ็บก็ยังสามารถช่วยเหลือจุนเจือคนอื่นได้ แต่ใกล้เจ็บเมื่อไหร่ก็ต้องมีระยะผ่อนว่าเอาไว้แค่นี้ที่เราจะดูแลเขาได้อีกหลายปี ตอนนี้ก็คำนวณนะว่าเงินเราเหลือแค่นี้ เด็กที่ไว้แค่นี้ งานมีแค่นี้ เราจะดูแลเขาได้อีกกี่ปี
 
ดูแลทุกคน ไม่ใช่แค่นักแสดงนำ ดูแลทุกคน เหมือนกับข้าวนักแสดงได้กินดีเยอะหมด แต่พี่ไก่เท่าเทียมกันหมด ตอนเย็นหลังเลิก พระอาทิตย์ตก ต้องมีน้ำเก็กฮวยมาเสิร์ฟ แล้วเสิร์ฟทุกคนยันทีมงาน ช่างกล้องช่างไฟถ้ารู้ว่าจะได้ทำละครพี่ไก่จะแย่งกันทำ ทุกคนอยากมา มันมีความสุข แต่ถึงเวลาก็อย่างที่บอก ต้องตัดใจ ละครตอนนี้ไม่มี?
ไก่ : ไม่มี แต่เรากระหายอยากทำ เราเกิดจากละคร ก็อยากตายไปกับละคร เราอยากให้เห็นว่าอย่างน้อยฉันมีคุณค่าของตัวเอง ยังมีสมองที่จะผลิตให้คนอื่นดูได้ เราก็สามารถเอาเด็กสมัยใหม่มาร่วมคิดกับเรา และทำต่อไปได้

 
ตอนนี้มีรายการอลหม่านจานเด็ด และบางกอกกอสซิป บางทีทำแต่ก็เข้าเนื้อ?
ไก่ : เข้าเนื้อค่ะ ก่อนมาทำที่บ้าน ตอนนี้มีสตูดิโออยู่ในบ้าน โชคดีตอนนั้นมีสตางค์ และคิดทำสตูดิโอขึ้นมาในบ้านเพื่อถ่ายรายการ แต่ถ้าไม่คิดอย่างนี้ไว้ก่อน เราสวัสดีแน่ เพราะหนึ่งเช่าสตูดิโอเท่าไหร่ ค่าเก็บฉาก สร้างฉาก ค่าโฟโน่นนี่ แต่ตอนนี้เรามีของเราเอง เราไม่มีเงินเข้ามา ไม่มีเงินเข้ามาให้เรา เราก็เอาของที่เรามีเอาออกไปจุนเจือตรงนั้น สองรายการถามว่าอยู่ได้มั้ย เกือบอยู่ได้และเกือบอยู่ไม่ได้ในบางเดือน ต้องเอาเดือนนี้มาปะเดือนนี้ เพราะโฆษณามันไปที่อื่นกันหมด มันแชร์ไปเยอะ คนทำทีวีและเป็นเจ้าของรายการเอง ขอบอกเลยนะคะว่าน้ำตาตกใน ต้องทำ ต้องเลี้ยงตัวเองและเลี้ยงคนอื่น ถึงไม่ได้เงินก็หน้าดิฉัน ฉิบหายไม่ว่า เสียหน้าไม่ได้ (หัวเราะ)
 
ถือเป็นวิกฤตที่หนักสุดในชีวิต?
ไก่ : หนักค่ะ ตอนนี้สงสารตัวเองด้วย และสงสารนักแสดง ไม่ว่าใหม่หรือเก่า อย่างน้อยละครทุกช่องก็ผลิตน้อยลง ใช้ดาราน้อยลง ใช้ทีมงานน้อยลง ช่างผมช่างหน้าช่างเสื้อผ้าไฟกล้องอะไรก็น้อยลง ฉะนั้นเป็นวิกฤต ทุกคนต้องอยู่ให้รอดให้ได้

 
เหมือนวงการบันเทิงมีอะไรใหม่ๆ มาให้ตลอด แต่เบื้องหลังยากนะ อยู่ยากกว่ายุคก่อนเยอะมาก?
ไก่ : มากเลย เพราะเดี๋ยวนี้วิวัฒนาการมันสมัยใหม่ขึ้น แพลตฟอร์มมันเยอะขึ้น คนคิดอะไรที่มันต่างจากทีวีได้ มันสามารถออกอะไรก็ได้ เล่นอะไรก็ได้ที่อยากเสนอ คนก็ไปดูทางนั้น ทีวีมีขอบเขตจำกัดในการออกอากาศ มีเซ็นเซอร์มีโน่นนี่นั่น ความสนุกมันก็ลดน้อยลงกับการเราไปเปิดที่อื่น ตบกันเลย ด่ากันเลย กระชากหัวได้ทันที มันสนุกกว่า แต่ในทีวีมันลดลงนิดนึงแค่นั้นเอง
 
สิ่งที่กลัวที่สุดไม่ใช่เงินทอง แต่กลัวตัวเองจะไม่มีคุณค่าในตัวเอง?
ไก่ : ใช่ ตัวเองรู้สึกว่าวันนึงเดินไปไหนแล้ว คนไม่ทักไม่เรียกไม่รู้จัก ไม่พูดถึงละครหรือรายการเรา อยู่ได้มั้ยล่ะ รู้สึกอายตัวเองนะ ว่าเฮ้ย หายไปแล้วเหรอ ไม่มีตัวตนเหรอ ทำไมเราด้อยค่าแบบนี้ คนจำงานเราไม่ได้แล้วเหรอ ไม่ได้ ฉันต้องดิ้นรน ถึงตอนนี้ไม่มีงานก็ต้องดิ้นรน
 
เงินไม่ใช่เป้าหมายหลัก เป้าหมายหลักคืออยากให้ตัวเราเป็นผู้เล่นทรงคุณค่าอยู่ในอาชีพ?
ไก่ : อยากให้คนเห็น

 
เชื่อว่าคนไม่มีทางลืมงานพี่ไก่ ต่อให้ผ่านไปกี่ปี แต่ยุคนี้อาจคนดูละครเปลี่ยนไป?
ไก่ : ใช่ ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด
 
เรากลัวคนจำเราไม่ได้ กลัวเราด้อยค่าในตัวเอง กลัวไม่ภูมิใจในความเป็นเรา เราจัดการกับความรู้สึกตรงนี้ยังไง?
ไก่ : เราต้องไม่นอยด์ ต้องสร้างกำลังใจให้ตัวเอง ต้องขอบคุณแฟนๆ ละคร แฟนๆ รายการ แฟนๆ ไก่ที่ให้กำลังใจมาตลอด ตอนโพสต์ไป ไม่ว่าจะนักแสดง หรือแฟนๆ หรือใครก็ตาม เดินไปก็บอกว่าคุณไก่อย่าเสียใจนะ ฉันให้กำลังใจนะ ทำให้เรารู้สึกว่าเฮ้ย คนยังจำฉันได้อยู่ สิ่งนี้แหละ ที่ทำให้เราต้องทำอะไรขึ้นมาอีก ไม่ว่าอะไรก็ตาม ต้องหาโอกาสจากตรงนั้นให้ได้ ตอนนี้กำลังหาโอกาสให้คนรู้ว่าฉันยังอยู่นะ
 
ปกติไม่ค่อยเห็นพี่ไก่ท้อ?
ไก่ : ปกติใครเครียดก็ให้มาที่บ้าน ไม่นอยด์ ไม่รู้สึกว่าต้องสลด ซึมเศร้า เพื่อ! ต้องหาความสุขให้ตัวเองเท่าที่เรามีและให้คนอื่นได้ตลอดเวลา

 
โฟนอิน “จอย ศิริลักษณ์” นางเอกคู่บุญพี่ไก่ เล่นละครพี่ไก่เยอะมาก เล่นไปกี่ล้านเรื่อง?
จอย : เมื่อก่อนไม่เจอกันนานมากเลยค่ะ แต่ช่วงหลังได้เจอพี่ไก่บ่อยขึ้น
 
ไก่ : เขาแวะมาหาที่บ้าน เอาขนมมาให้กิน
 
เล่นละครพี่ไก่เยอะมาก เล่นไปกี่ล้านเรื่อง?
จอย : กี่ล้านเรื่องไม่ทราบค่ะ แต่เวลาเล่นเนี่ย ได้ดาวล้านดวงมาเลยค่ะ (หัวเราะ)
 
ไก่ : นางเก่ง เล่นได้สารพัด รักเดียวของเจนจิรา ไปคอซองอยู่พม่าเลยค่ะ ปี 2539 มีเสน่ห์นางงิ้ว เรือนรักเรือนทาส สาวน้อยคาเฟ่ ราชินีหมอลำ ดังทุกเรื่อง เธอทำได้ทุกอย่าง ร้องอะไรก็ได้เสน่ห์นางงิ้วเธอรำและร้องเป็นภาษาไทย มีฝีมือ
 
เป็นนักแสดงแทบคนเดียวทำได้ทุกอย่าง เล่นได้ทุกบท เมื่อก่อนนางเอกเล่นร้ายไม่ค่อยได้ แต่จอยเล่นได้หมดเลย มีอะไรอยากพูดกับพี่ไก่?
จอย : อยากบอกว่ารักและคิดถึงพี่ไก่เสมอ ที่พูดถึงผลงานเรื่องต่างๆ ล้วนแล้วแต่พี่ไก่เชื่อมั่นในตัวเรา มองเห็นอะไรในตัวเรา อะไรไม่มีพี่ก็เติมให้ หลายบทเราก็ไม่คิดว่าเราจะเล่นได้ พี่ไก่เป็นคนทำละครประวัติศาสตร์มาก จะเปลี่ยนปรากฎการณ์หน้าละครไทยจริงๆ ตั้งแต่เจนจิรา คนก็จดจำทุกวันนี้ ขนาดจอยไม่ได้มีผลงานช่วงใหญ่หลายปีมาก แต่ทุกวันนี้คนยังทักว่าเจนจิรา ๆ จนถึงวันนี้ ในคอมเมนต์ก็ยังเป็นเจนจิรา มันเป็นเพราะพี่ไก่สร้างตัวเจนจิราขึ้นมาแล้วมันตราตรึงอยู่ในหัวใจของคนจริงๆ สาวน้อยคาเฟ่ ราชินีหมอลำอีก บางทีคนเจอจอย ไม่รู้จะทักเรื่องไหนก่อน เพราะภาพที่พี่ไก่สร้างไว้อยู่ในนี้ของทุกคนจริงๆ พูดแล้วขนลุก ทุกอย่างเป็นประสบการณ์ที่ดี เป็นความสำเร็จ เป็นสิ่งที่จอยรู้สึกรักและผูกพันมากๆ ขอบพระคุณพี่ไก่มากๆ เลยนะคะ อยากให้พี่ไก่รู้ ล่าสุดก็เห็นพี่ไก่โพสต์เหมือนกัน เพราะเราติดตามในไอจี เรารู้ว่าพี่ไก่มีความสุขที่ได้สร้างสรรค์งานศิลปะ ก็อยากเห็นผลงานพี่ไก่ในอีกหลายๆ ด้าน ในเชิงศิลปะ จะเป็นละครก็ได้ หรือแม้แต่ร้านอาหารที่พี่ไก่ทำอยู่ จอยเห็นนะว่ามันประณีตมากๆ เป็นอีกมิตินึงที่คนจะได้เสพงานศิลป์ และเข้าถึงตัวพี่ไก่ได้ง่ายขึ้นกว่าตอนทำละครด้วย ยังไงก็อยากไปทานข้าวที่ร้านพี่ไก่อีกนะคะ

 
เล่นบทนางเอกหลายเรื่อง พี่ไก่เห็นความสามารถอะไรในตัวคุณจอย ถึงให้ละครคุณจอยเยอะขนาดนี้?
จอย : อุ้ย เป็นคำถามที่อยากถามจริงๆ เหมือนกัน
 
ไก่ : จอยเป็นคนมีความสามารถมากๆ สิ่งที่ยังอยากทำอยากให้จอยเล่นอีก แต่ยังไม่มีโอกาสได้เล่น ความสามารถจอยยังมี จอยเล่นงิ้วได้ ร้องงิ้วได้ ร้องหมอลำ ลูกทุ่งได้ แต่เพลงไทยสากลอยากทำให้จอยร้อง จอยต้องร้องเพราะมากๆ เขาทำอะไรก็ได้เพลงแจ่ว แอ่ว ก็ทำมาหมดแล้วได้ทุกอย่างเลย ส่งอะไรให้ก็ทำได้หมด
 
จอย : ทำเมื่อไหร่ให้หนูเล่นด้วย
 
หลายคนเข้าใจว่างอนกัน?
จอย : ไม่เคยงอน ไม่เคย
ไก่ : ไม่เคยงอน ไม่เคยเกลียดกัน รักกันตลอดเวลา คิดถึงกันเสมอ
 
จอย : ใช่ค่ะ แปลกนะจอยอาจไม่ได้คุยกับพี่ไก่เยอะมากๆ แต่เรารู้สึกว่าเหมือนมองตาก็เข้าใจ รู้ว่าพี่รักและเอ็นดู
 
ไก่ :   ใช่ เราเจอกันก็ต่อติดกันทุกที เราเจอกันนานแล้วตั้งแค่คอซอง
 
จอย : ขอบคุณที่รักและเอ็นดูหนู
 
ไก่ : ไม่เจอกันนานแล้ว

 
อยากบอกอะไรพี่ไก่?
จอย :   เขินทำไมเนี่ย (หัวเราะ) ก็รักพี่ค่ะ ไม่รู้จะพูดอะไรมากมายไปกว่านี้ รักและเป็นห่วงเสมอค่ะ
 
ไก่ : เก่งที่สุด รักกันที่สุด เจอเมื่อไหร่ก็ต่อติดกันเมื่อนั้น ความรักที่เราเริ่มกันตั้งแต่เด็กๆ ตอนนั้นเขาก็เด็ก เราก็เด็ก เติบโตเป็นผู้ใหญ่ ความรักมันก็มากขึ้น และคิดถึงกันตลอดเวลา ดีใจที่โฟนอินเข้ามา ดีใจจังเลย (หัวเราะ) เรียกว่านางเอกลูกรักได้ เพราะเล่นกี่เรื่องก็ดังทุกเรื่อง
 
จอย : ดังเพราะพี่ไก่นั่นแหละ (หัวเราะ)
 
ล่าสุดได้ยินมาว่าแพลนจะขายสตูดิโอที่ชื่อว่าวราวิลล์?
ไก่ : ใช่ค่ะ เพราะที่ทำเอาไว้ให้ตอนนั้นทำเป็นสตูดิโอถ่ายละคร แล้วสร้างเป็นบ้านเป็นอะไรไว้ให้ เพราะเรามีน้องชาย เราคิดว่ายังไงเราก็ต้องตายก่อนมัน มันก็ต้องดูแลไป แต่เขามาไปก่อนเรา เราก็ถามลูกเขาว่า เอามั้ยลูก ดูแลต่อ เขาบอกว่าไม่เอา ก็ทำยังไงล่ะ ก็ต้องจำหน่ายขายออกไป ทั้งที่รักนะ เราทำด้วยความรัก มันสวย ใครจะซื้อเราก็ยกให้หมดเลย ไม่เก็บ
 
ใจหายมั้ย?
ไก่ : แว๊บแรกค่ะ ตอนตัดสินใจจะขาย แว๊บเลย แต่พอตัดใจได้แล้วก็ตัดเลย ขายเลย
 
ของทุกชิ้นเป็นของรักหมดเลย ติดริมแม่น้ำเจ้าพระยาด้วย?
ไก่ : วิวสวยมาก มองไปก็โปร่งโล่งหมดเลย จริงๆ เป็นร้านอาหาร เปิดเฉพาะเสาร์-อาทิตย์ เปิดตั้งแต่สิบโมงเช้าถึงสองทุ่ม เป็นเชฟเทเบิ้ล ทำอาหารเอง หน้าร้อนจะทำข่าวแช่ตำราคุณแม่ กำลังเตรียมตัว ลองโน่นนี่นั่นดู
 
วราวิลล์ขายได้หลายร้อยล้านแน่นอน พี่ไก่จะเอาไปลงทุนทำซีรีส์วาย?
ไก่ : ใช่ ถ้าได้เงินมา ลูกน้องเรายังอยู่ ไฟเรายังมี เราก็ต้องหาทำอะไรที่สนุกๆ เพื่อตัวเราเองและเพื่อตัวลูกน้องเราด้วย คิดว่าจะทำซีรีส์วาย ไม่ต้องมีใครจ้าง เราก็ไปซื้อเวลาเขาออกโฆษณาช่องไหนก็ได้ ก็อยากทำ ยังมีความรู้สึกว่ายังมีอะไรในชีวิตที่คนไม่เห็น ยังมีอีกเยอะ ต้องทำให้เขาเห็น ส่วนราคาก็ต่อรองกันได้ ติดต่อมาได้เลย ช่วงเชฟเทเบิ้ล จะเป็นอาหารในเรื่องปริศนากับสี่แผ่นดิน มีละครปริศนา สี่แผ่นดินให้ดู แล้วเสิร์ฟอาหารในยุคนั้น แม่พลอยเข้าในวังทำอะไรให้ที่บ้านกินบ้าง มีสตอรี่นิดนึง มีดนตรีสดด้วย