เปิดใจ "สุนารี ราชสีมา" หลังผ่านมรสุมชีวิต สูญเสียคุณแม่ในอ้อมแขน เผยคำขอครั้งสุดท้าย?

เปิดใจ สุนารี ราชสีมา หลังผ่านมรสุมชีวิต สูญเสียคุณแม่ในอ้อมแขน เผยคำขอครั้งสุดท้าย? อัปเดตสถานะหัวใจ ลั่นมีหนุ่มอังกฤษเพิ่ม

เปิดใจสาวแกร่ง สุนารี ราชสีมา หลังผ่านมรสุมชีวิตวินาทีบีบหัวใจสูญเสียคุณแม่หมดลมหายในอ้อมแขน พร้อมเผยคำขอครั้งสุดท้ายของแม่ เปิดสาเหตุขายบ้านหรู 2 หลังกลับไปใช้ชีวิตที่บ้านเกิด พร้อมอัปเดตสถานะหัวใจกับหนุ่มต่างชาติ 3 คน 3 สไตล์ ในรายการคุยแซ่บShow 

ก่อนอื่นต้องขอแสดงความเสียใจด้ย ตอนนี้หัวใจเป็นยังไงบ้าง ?
สุนารี : โอเคแล้ว เริ่มงานมาได้ 3-4 วันแล้ว หยุดไปประมาณ 2 เดือนกว่า

เห็นว่ากลับมาทำงานได้ 3-4 วันยังงงๆอยู่ เพราะว่าหยุดยาว ?
สุนารี : คอมเมนต์นักร้องที่ประกวดเสร็จ จริงๆก็ต้องรอค่อยมาตัดสินอีกที คอมเมนต์เสร็จปุ๊ปตัดสินคนเดียวเลย ยังงง เราลืมเสต็ป

อยู่คนเดียวบยังมีเศร้าอยู่มั้ย ?
สุนารี : มีค่ะ กลับจากทำงานมาดึกๆ หยิบโทรศัพท์ดูรูปแม่ ดูคลิป พอยิ่งดูยิ่งคิดถึงได้กลิ่นของเขา 

ขอย้อนถามจุดเริ่มต้นของคุณยายท่านเกิดอาการอะไรขึ้นมา ?
สุนารี : แม่ก็เป็นโรคชราไม่ได้ป่วยอะไรเลย แม่ไม่ได้มีโรคอะไรเลย แต่เมื่อวันที่ 25 พฤษภา เพราะเริ่มมีอาการหลงเหมือนสมองมันสั่งงานรวน พอมันรวนเขาไม่นอน พอไม่นอนก็ไม่ค่อยกินด้วย ลูกๆก็เป็นห่วง พี่สาวก็พาเข้าโรงพยาบาลให้น้ำเกลือ ให้ยา นอนให้เขาได้พักผ่อน ตามสเต็ปของหมอที่เขาจะดูแลได้

ที่บอกว่าอ่อนแรงไม่ใช่อ่อนแรงจากโรคภัยแต่อ่อนแรงจากการที่สมองสั่งการผิด ?
สุนารี : ใช่ๆ ก็วัยชราของเขานั่นแหละ อวัยวะมันเสื่อมแล้ว ตั้งแต่วันนั้นก็ขับรถกลับโคราชดูแลแม่ตลอด อาจจะมีบางช่วงบางงานที่ขาดไม่ได้ต้องมาก็ขับรถกลับมา ก็จะอยู่กับแม่อยู่อย่างนั้น ก็จะมีดีขึ้นมาบ้างพอได้นอนได้พักแล้วก็จะเป็นอีก แล้วก็กลับมาเป็นเด็ก เล่นแบบเด็ก เห็นหลานๆวิ่งเล่นเขาก็บอกอยากเล่น เล่นเหมือนเด็กเลยนะในวัย 97 เห็นใครกินอะไรก็จะอยากกินมั่ง ขอกิน ยังไม่ได้กินเลย จะเป็นอยู่อย่างนี้

บางครั้งจะมีอาการจำลูกๆไม่ได้ ?
สุนารี : ใช่ค่ะ บางทีก็จำได้ บางทีก็ลืม เหมือนเป็นอัลไซเมอร์ โรคชรา 

เรียกได้ว่ายื้อชีวิตทุกๆทางถึงขั้นว่าบนบานศาลกล่าว ?
สุนารี : ก็ทั้งบน ทั้งทำบุญ ตอนนั้นวิ่งทำบุญด้วย ชาวบ้านที่นับถือศาลตาปู่ก็เหมือนกับศาลตายายที่บ้านเราก็บนเพราะว่าแม่เขาเป็นคนแก่ประจำหมู่บ้านเผื่อว่าแกจะช่วย เราก็ทำทุกวิถีทาง 

ไปบนอะไรบ้าง ?
สุนารี : ประเพณีก็คือศาลตาปู่เขาจะชอบหัวหมู บนหัวหมู 99 หัวกับเหล้าขาว บนคู่กับเรื่องของหลานด้วย พอดีเขาป่วยแล้วก็เขาก็ดีขึ้น จริงๆทุกอย่างมันถูกกำหนดมาแล้วเพื่อความสบายใจอะไรก็ได้ชั่วโมงนั้นที่ไมไ่ด้ไปเบียดเบียนใครมากมาย

ครั้งนี้แม่ตัดสินใจประกาศลายาวๆ 2-3 เดือนเลย ?
สุนารี : ใช่ ขอหยุดยาวๆเลย เพราะมันสุดท้ายแล้ว ก่อนหน้านี้ไม่ใช่ไม่มี มีบ้างที่ หยุดไปหา แต่แม่ยังแข็งแรง เราเองก็ยังแข็งแรง เหมือนกับแม่เขาใจงานของเราก็หวังว่าแม่จะเข้าใจเรา มันก็เป็นหน้าที่ของคนที่เป็นหลักของครอบครัว หยุดยาวก็ไม่ได้ขาดรายได้ มันก็ต้องดูแลครอบครัวใหญ่มาก เหมือนวันนั้นแม่เขาก็อดทน ถามว่าเราโหยหาแม่มั้ย เราโหยหานะ แต่เราก็อดทนทำหน้าที่ของคนที่ซัพพอร์ตทุกอย่าง แม่เขาก็อดทนเขาก็โหยหาเรา คิดถึงลูกคนหนึ่งที่ 40 ปีที่ต้องห่าง จนวันนึงแก่อ่อนลงเราเห็นแม่อ่อนลง เขาก็หลุดปากออกมาว่า มาอยู่กับแม่นะ มาดูแลแม่นะอย่าทิ้งแม่ไปไหน แล้วตลอด 40 ปีเราก็โหยหาเขา วันหนึ่งที่แม่หลุดปากมา เราก็โฮเหมือนกัน 

ประโยคที่ท่านพูดท่านพูดประโยคไหน ?
สุนารี : บอกว่าอย่าทิ้งบ้านเรานะกลับมาอยู่กับพี่กับน้องกลับมาอยู่กับแม่ อย่าทิ้งแม่ไปไหน คือเรื่องของเรื่องแม่เขารู้ว่าคุณแม่เนี่ยไปซื้อที่ที่อุทัยธานีแล้วยวางแผนว่าบั้นปลายชีวิตจะไปอยู่ที่นั่น ก็เหมือนลูกหลานไปเล่าให้ฟังว่าน้าแหลม ป้าแหลม ย่าแหลม ยายแหลม เขาจะไม่ได้มาอยู่บ้านเรานะ เหมือนคุณยายก็เก็บข้อมูล เขารักลูกรักหลานเขาทุกคน เขารักบ้าน รักที่ รักทุกอย่างของเขา เขาก็กลัวว่าเราจะทิ้งตรงนั้น แต่จริงๆเราไม่ได้ทิ้งหรอกแค่ว่าเราจะทำบ้านอยู่อีกทีนึง แต่ว่าอยู่ตรงนั้นเป็นหลักแล้วยก็ไปๆมาๆโคราช เขาก็เก็บข้อมูลเอาไว้ วันหนึ่งที่เขาอ่อนลงเขาก็พรั่งพรูออกมาเลย เราก็น้ำตาแตก ตอนแรกยังไม่รับปากแม่นะตอนที่ยังแข็งแรง ยังซนอยู่ แต่แกพูดถี่มาก พอเรามาทำงานเหมือนแกเพ้อพูดอยู่ตลอด เรียกหาแต่เรา พอกลับไปอีกรอบเลยรับปากแกเลย พอรับปากแกปุ๊ปเหมือนแกทิ้งร่างเลยนะ แกไม่ดื้อ ไม่กิน เงียบ เหมือนแกโอเคแล้ว

เหมือนแกหมดห่วงมั้ย ?
สุนารี : ใช่ เหมือนแกหมดห่วง แกรอให้เรารับปาก เพราะแกรู้ว่าถ้าเรารับปากแล้วจะไม่คืนคำ ถ้าเราพูดว่าจะทำอะไร เราจะทำ

อันนี้รับปากตอนที่ไปดูแลในช่วง 2 เดือนแล้วก่อนที่ท่านจะไปหรือว่ารับปากก่อนที่เราจะไปดูแลท่าน 2 เดือน ?
สุนารี : รับปากตอนที่เราไปดูแลท่าน เขาจะพูดอยู่ตลอดแล้วเราก็ยังไม่รับปาก เราก็คิดว่าเราก็ไปซื้อที่ไว้ แล้วเขาถึงขั้นเพ้อตอนที่เราไม่อยู่ พอรับปากแกเราเข้าใจว่าแกโล่ง ยังไงพี่น้องก็มีคนดูแล 

มีคำสั่งเสียสุดท้ายมั้ย เห็นว่าท่านมีทิ้งท้ายไว้เหมือนกัน ?
สุนารี : จริงๆไม่มี สุดท้ายแม่หมดลมไปเฉยๆ เพราะว่าในระหว่างนั้นเราก็วางแผนจะบวชลูกกับหลานจาก 3 องค์ เป็น 9 องค์คือบวชพระตอนที่แม่ยังแข็งแรงอยู่ยังแค่หลงๆ ยังไม่ได้อ่อนมาก วางแผนว่าแม่จะบวช 9 องค์วันที่ 19 แต่ดูแล้วเหมือนแม่อ่อนลงเรื่อยๆ เลยขยับมา 15 พอดีลูกคนเล็กสอบเสร็จวันที่ 14 บ่าย ก็บึ่งรถไปมันเต็มที่แล้วมันย่นมาใกล้สุดได้วันที่ 15 ก็ไม่ทัน แม่หมดลมวันที่ 9  

เห็นว่าในอ้อมแขนพี่สุเลย ?
สุนารี : ใช่ค่ะ ลูก 8 คนอยู่หมดแล้วก็หลานชาย 2 คนที่เขาเลี้ยงมา

ระยะเวลาหลังจากที่ขอแม่สุว่าให้ดูแลทุกคนนะอีกซักกี่วันคุณยายท่านถึงทิ้งร่างท่านไป ?
สุนารี : หลังจากที่แม่กลับมาทำคลิปขายบ้าน ก่อนวันที่จะทำคลิปจะโพสต์คลิปว่าฉันจะปล่อยบ้านนะ ฉันจะไปทำหน้าที่ลูก วันนั้นขับรถมาจากโคราชมาถึงกรุงเทพฯ รับปากแม่เสร็จแล้วพอมาถึงกรุงเทพฯปุ๊ปก็ตั้งสติว่าจะพูดยังไง ทำคลิปยังไงจะไม่โดนปิดกั้น คนจะได้เห็นเยอะๆแล้วเราก็จะได้ขายบ้านได้ วันนั้นแหละจนถึงวันที่ 9 ซึ่งแม่จำไม่ได้แล้วว่าแม่โพสต์วันไหน แต่มันไม่กี่วัน น่าจะไม่ถึง 10 วัน

แม่สุบอกว่าเสียใจยังทำได้ไม่ดี ทำไมแม่สุถึงคิดยังงั้น ?
สุนารี : บางทีเราอยากได้อะไรเยอะไปหรือเปล่าหรือว่าการที่เราคิดว่าเราเป็นหัวหน้าครอบครัวเราต้องหาเงินอย่างเดียวโดยที่เราจัดการเวลาไม่ดีเลย จริงๆเราสามารถจัดได้นะที่จะแบ่งเวลาไปดูเขาให้มากกว่านี้ เราก็ทำได้ แต่ทำไมเราไม่ทำ เราเห็นว่าเขาทนได้ เราเห็นว่าไม่เป็นไรลูกมีงานก็ทำไปเถอะแม่เข้าใจ เห็นว่าแม่เข้าใจก็เลยทำหน้าที่ตรงนี้ พอเวลามันเหลือน้อย เราเห็นแม่เราอ่อนลงทุกวันๆ เรารู้เลยว่าทำไมเราไม่กลับไปดูแลแม่เราตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว ทำไมเราไม่จัดสรรเวลาให้ดีกว่านี้ทำไมเราไม่ทำ เรามีข้ออ้างสารพัดเลย เราก็โหยหาแกนะเราก็อยากกอด เราอยากทำกับข้าวให้แกกินเหมือนพี่ๆเรา เวลาเรากลับไปเราก็พูดกับพี่ๆเรานะว่าฉันน่ะอิจฉาพวกป้าจังเลยได้อยู่ดูแลแม่ แต่หนูต้องเป็นทัพหน้าออกไปทำงานหาเงิน หนูเข้าใจแต่ว่าเอาจริงๆหนูอิจฉา หนูอยากได้มีโอกาสปรนนิบัติแม่เหมือนป้าๆ ก็พูดกับพี่ๆ อยากให้ทุกคนมองเรื่องพี่สุเป็นกรณีศึกษาเผื่อมันจะมีประโยชน์และจัดสรรเวลาได้ จะได้ไม่ต้องมานั่งรู้อย่างงี้ พี่สุก็ว่าพี่สุทำเต็มที่แล้วแต่พอถึงเวลาจริงๆเรารู้สึกมันยังน้อยมาก เพราะฉะนั้นยังมีเวลาแม่ยังแข็งแรง พ่อยังแข็งแรง ดูแลเขาเถอะ เงินสำคัญค่ะแต่ว่าสุดท้ายวันที่แม่ป่วย ทำไมเราหยุดงานได้ตั้ง 2 เดือนกว่า เงินไม่เข้ากระเป๋าเราซักบาททำไมเราหยุดได้ล่ะ ถูกมั้ย ก็ทำไมเราไม่จัดสรรแต่แรกล่ะ เงินก็เข้าบ้างอะไรบ้างมีเวลาให้พ่อแม่บ้างมันก็ทำได้ควบคู่กันไป อยากให้ทุกคนเป็นแง่คิดนะคะ 

อีกเรื่องนึงก็เป็นเรื่องน่าตกใจหลังจากประกาศขายบ้านหรูแต่จริงๆไม่ต้องขายก็ได้มั้ย เพราะว่าแม่ก็ต้องเป็นหัวหน้าครอบครัวทำงานที่กรุงเพทฯ ?
สุนารี : มีหลายคนบอกว่าไม่ต้องขายก็ได้วิ่งไปวิ่งมาเอา แต่บ้านเรามีหมา 30 กว่าตัว มีแม่บ้าน 2 คนอยู่บ้าน ถ้าเราไปอยู่โคราชเป็นหลักถึงวันนี้แม่ไม่อยู่แล้ว เราก็ต้องอยู่ที่โคราช แม่จะไม่ทำให้ยายรู้สึกว่าพอยายไม่อยู่ก็เหมือนเดิมไม่ทำ แม่ก็ยังต้องไปอยู่โคราชเป็นหลักเวลามีงานก็วิ่งกลับมาทำงาน ทีนี้บ้านสองหลังเราต้องย้ายหมาย้ายแม่บ้านไปโคราชหมดเลยแล้วต้องมาจ้างคนดูแลอีกมันก็สิ้นเปลือง ขายได้เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นตอนนี้ก็ทยอยขนของ 

ทุกวันนี้พักที่โคราชเป็นหลักเลย รับปากทำตามคำที่บอกคุณยายว่าจะกลับมาอยู่ที่บ้านเกิด ?
สุนารี : ใช่ค่ะ แต่ยายไม่อยู่ก็ต้องอยู่ ยิ่งยายไม่อยู่แม่ยิ่งต้องไปให้เร็วที่สุด เพราะรับปากไปแล้ว 

แล้วที่ที่อุทัยธานีที่บอกว่าจะเป็นบั้นปลายเป็นแพลนขายต่อไปมั้ย ?
สุนารี : อันนั้นที่นามีคนดูแลเขาทำนาแล้วแบ่งกันให้เขาทำนาแล้วแบ่งเป็น 3 ส่วน เราได้ข้าวมาส่วนหนึ่ง คนที่ทำได้ไป 2 ส่วน ส่วนที่ไร่เดี๋ยวแม่กำลังจะวางแผนว่าแม่อาจจะลงผลไม้ เก็บไว้ให้ลูก

ทุกวันนี้มาทำงานนั่งรถมาจากโคราช ?
สุนารี : แม่ขับรถเอง พรุ่งนี้วันที่ 3 กลับโคราชแล้ว ไม่เหนื่อยแต่มีความสุข ถ้ารู้สึกง่วงจะแวะปั๊มแล้วจะนอนเลยแล้วก็ตั้งปลุกนอนครึ่งชั่วโมงหรือชั่วโมงนึง

ตอนนี้บ้าน 2 หลังก็ยังไม่ได้ขายทำไม่นอนที่กรุงเทพฯเพื่อพักผ่อน ?
สุนารี : ก็นอนเวลาทำงานแต่พอถ้าว่าง 3 วัน วันรุ่งขึ้นแม่ต้องกลับ ถ้าบ้านขายได้ก็ไปนอนบ้านลูกชาย บ้านลูกชายอยู่ติดกันอยู่ถนนราชพฤกษ์เหมือนกัน ที่ร้านก็ยังอยู่ตรงซอยไทรม้าที่เป็นสต๊อกปลาร้าร้านเฟอร์นิเจอร์ของลูกชาย

ลูกชายน้องฮีโร่กับอาเธอร์บวชให้กับคุณยายด้วย ?
สุนารี : เด็กๆน่ารักแล้วก็มีหลานๆ แล้วก็มีลูกชายของแม่เขานั่นแหละ รวมกันบวชทั้งหมด 9 องค์ เป็นบวชพระนะคะ 9 องค์บวชพระให้ยายส่วนบวชหน้าไฟมีอีก 3 องค์ต่างหากไม่เกี่ยวกัน

อายุเท่าไหร่กันบ้าง ?
สุนารี : คนโตเข้าอายุ 29 ย่าง 30 แล้ว ส่วนคนเล็ก 28 เต็มย่าง 29 เพราะว่ามีหัวปีท้ายปี 

เขาเม้าท์ว่าแม่จะเลื่อยขาเก้าอี้คอมเมนเตเตอร์พี่สุ ?
(โฟนอิน) ฮาย : ถ้าขาแขาแข็งขนาดนั้นใครก็เลื่อยไม่ได้ เรามีอะไรให้ทำเยอะแยะ จริงๆเรามีออะไรปรึกษากันมากกว่า

ตอนได้ข่าวเรื่องคุณแม่ของพี่สุนารรู้สึกยังไงบ้าง ?
ฮาย : จริงๆก็ทำงานกับเจ๊ตลอดแกก็บอกว่าแม่ไม่ค่อยดีเลยตั้งแต่แรกเลย แกก็ขับรถไปมา บางทีมาถึงแต่งหน้าแล้วก็เข้ารายการเลย ยายต้องการมากๆ เรารู้ว่าบั้นปลายของคนแก่เขาอยากเห็นลูกทุกคนมาอยู่ด้วยกัน อยากได้ความอบอุ่นจากลูก เลยบอกว่าเจ๊ทำหน้าที่ลูกได้สมบูรณ์มากที่สุด บางคนจะอ้างว่าติดงานมาไม่ได้มาอีกทีแม่ไม่อยู่แล้ว เจ๊แกเหนื่อยมากแต่เขาเป็นคนจัดระบบระเบียบของเขาได้ดี เขารู้ว่าสิ่งไหนควรมาก่อนสิ่งไหนควรตาม ก็ให้กำลังใจตลอดแต่ว่าอาจจะไม่ได้มีโอกาสได้พูดเยอะๆ ไม่ค่อยได้มีโอกาสบอกเจ๊สักเท่าไหร่ เห็นการกระทำของเจ๊ก็ชื่นชมตลอด เป็นพี่สาวที่น่ารักที่สุด เป็นพี่สาวที่ทุกคนดูแลต้องเอาเยี่ยงอย่าง

สุนารี : เจ๊ต้องขอบคุณหนูด้วยนะ ฮายเขาก็เป็นคนแรกๆเลยที่รู้ว่ายายเสีย เขาก็วิ่งไปให้กำลังใจคนแรกๆเลย ขอบคุณมาก เขาเข้าใจเพราะว่าเขาเป็นคนดูแลแม่ 

หลังๆ 3 สาว ตั๊ก สุ ฮาย ไม่ค่อยได้รวมตัวกัน เบื้องหลังมีเรื่องทะเลาะกันจริงมั้ย มีเรื่องธุรกิจแบ่งส่วนขายกำไรน้ำพริกกันอยู่ ?
ฮาย : ทุกคนมองว่าทะเลาะแต่เราไม่ได้ทะเลาะเราชอบหยิกกันมากกว่า ยังไงก็แล้วแต่เป็นกำลังใจให้เจ๊ตลอด น้องเข้าใจความรู้สึกมากๆ 

สุนารี : เราทำอะไรไม่เคยอิจฉากันหรอกมีแต่สนับสนุน เป็นคนแนะนำด้วยซ้ำไป

ฝากให้กำลังใจ
ฮาย : เจ๊ขาน้องเป็นกำลังใจให้นะ 
สุนารี : รักหนูๆ รักยายเล้งด้วย

อัปเดตหน่อยครั้งที่แล้วบอกว่ามีคนมาคุย 3 แบบ 3 สไตล์ 3 ประเทศเลย ตอนนี้เหลือกี่คนหรือว่าเพิ่มขึ้น ?
สุนารี : เพิ่มค่ะ (หัวเราะ) เขาคงเห็นใจเรานั่นแหละ พูดถึง 3 หนุ่มที่ยังติดต่อกันอยู่เป็นเพื่อนกัน ยังแค่เพื่อนไม่มีอะไรคืบหน้าไปกว่านี้ มีเดนมาร์ก นอร์เวย์ แล้วก็สเปน พอดีช่วงที่กลับไปดูคุณแม่ เราไม่ได้ตอบเขาเลย แม้แต่เพื่อนรักๆกันสนิทกันเรายังไม่ได้ตอบเขาเลย ไม่ได้ติดต่อเหมือนปิดโลกเลยดีกว่าอยู่มุมนั้นเลย ใช้เวลาอยู่กับแม่เลย 

คนเก่าก็ไม่ค่อยได้ตอบคนใหม่ก็เข้ามาอีก ประเทศไหน ?
สุนารี : อังกฤษ จริงๆไม่ได้ใหม่หรอก เป็นเพื่อนเก่าส่งมาแสดงความเสียใจ

ในสายตาแม่ที่รู้สีกคนไหนที่คุยด้วยแล้วเข้าตา ?
สุนารี : เด็กๆนี่น่ารักทุกคนเลย เวลาคุยเขาก็จะชวนคุยมากกว่าความเป็นเพื่อน เราก็จะหยุดพอมันเริ่มมีประโยคไหนที่มันรุกมาเราก็จะบอกว่าฉันจะต้องทำงาน หรือถ้าเขามาไทยชวนไปกินข้าวก็จะไม่ไปก็จะบอกว่าฉันติดงาน ยังไม่อยากคบใครเลย แต่มีอยู่คนนึงเขาเห็นเราโพสต์ภาพแม่ เขาส่งมาแสดงความเสียใจด้วยก็คือหนุ่มสเปน แต่ว่าเรามาเปิดหลังจากที่งานเสร็จแล้วนะ จบงานยายทุกอย่าง

สถานะตอนนี้ก็คือยังไม่เปิดใจถ้ามันรุกเกินเส้นกว่าคำว่าเพื่อน ?
สุนารี : ยังไม่ค่ะ อยากอยู่กับความรุ้สึกกับแม่กับทุกๆอย่างที่เป็นครอบครัวเราก่อน 

วางแผนบั้นปลายว่าอยากจะครองชีวิตโสดมากกว่ามั้ย ?
สุนารี : อันนั้นปล่อยตามธรรมชาติ ถ้าจะเจอจะมีก็ปล่อยตามธรรมชาติ ถ้าจะไม่มีก็อยู่ไปไม่เดือดร้อนก็มีความสุขได้แบบโสดก็ได้ ก่อนที่แม่จะป่วยแม่ก็มีความสุขกับชีวิตโสดนะ อยากจะกินอะไร อยากไปดริ้งค์ไปดื่มกับเพื่อนมันเหมือนกับชีวิตเป็นของเรา

อยากให้พูดกับแฟนคลับแม่หน่อยเพราะทุกคนเป็นห่วงแม่ ?
สุนารี : สบายแล้ว คือจริงๆพอพูดถึงก็จะมีน้ำตาก็แม่ทั้งคน แต่เอาจริงๆมันอยู่ได้มันต้องเดินต่อไป ไม่ต้องห่วง ขอบคุณทุกๆกำลังใจทั้งแฟนคลับ ลูกๆหลานๆ ทั้งคนในครอบครัว ทั้งคนในวงการเพื่อนๆในวงการทั้งหมด แม้แต่พระสงฆ์องค์เจ้าก็ยังให้กำลังใจเรา ก็ขอบพระคุณมากๆ ก็ขอให้สิ่งที่ปราถนาดีกับสุส่งกลับไปถึงทุกๆคนด้วยเช่นกัน ขอให้โชคดีทุกคน ไม่ต้องห่วงนะงานในวงการก็ยังทำ หลายคนกังวลว่าจะออกหรือเปล่า กลับไปอยู่บ้านก็จริง แต่ยังทำงานในวงการเหมือนเดิม