ย้อนชีวิต "โคโค่ ลี" กว่าจะเป็นนักร้องสุดโด่งดังยุค 90

ย้อนชีวิต "โคโค่ ลี ( Coco Lee) " กว่าจะเป็นนักร้องสุดโด่งดังในยุค 90 ก่อนจากไปในวัย 48 ปี หลังป่วยซึมเศร้ามานาน

ประวัติโคโค ลี Coco Lee

โคโค ลี Coco Lee เกิดเมื่อวันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2518 โดยเธอมีชื่อเดิมว่า เฟอร์เรน ลี Ferren Lee เธอเป็นลูกสาวคนเล็กจากบรรดาพี่น้องทั้งหมด 3 คน คือ แนนซี (ภายหลังได้กลายมาเป็นผู้จัดการส่วนตัว) กับแครอล

พ่อของเธอเสียชีวิตก่อนที่เธอจะเกิด เมื่อเธออายุได้ 9 ขวบ แม่ของเธอพาเธอและพี่ๆ ไปอาศัยอยู่ในซานฟรานซิสโก สหรัฐอเมริกา ซึ่งเธอได้เข้าเรียนมัธยมต้น ที่โรงเรียนมัธยมเพรซิดิโอ และโรงเรียนมัธยมปลายที่โรงเรียนราอูล วอลเลนเบิร์ก

ฤดูร้อนหลังจากจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมปลายในปี 2535 โคโค่ ลีได้รับสัญญาการบันทึกเสียงในฮ่องกง  ในขณะที่ตัวเธอเองเข้าประกวดร้องเพลงประจำปีรายการ นิว ทาเลนต์ ซิงกิง อวอร์ดส์ ครั้งที่ 12 และได้ตำแหน่งรองชนะเลิศอันดับ 1 จากการร้องเพลง Run to you ของดีว่าระดับตำนานอย่าง วิตนีย์ ฮิวสตัน

การก้าวเข้าสู่เส้นทางศิลปิน

หลังจบการแข่งขันในวันรุ่งขึ้นวันรุ่งขึ้น Capital Artists เสนอสัญญาบันทึกเสียงให้เธอ เธอเปิดตัวในอัลบั้มรวมมิตรเพลงดัง เช่น Red Hot Hits '93 Autumn Edition

ในปี 2536 เธอได้ร่วมงานกับ Fancy Pie Records และออกอัลบั้มเดี่ยวชุดแรกในภาษาแมนดารินชื่อ Love from Now On และ Promise Me

ในปี 2538 เธอออกอัลบั้มคัฟเวอร์ภาษาอังกฤษชื่อ Brave Enough to Love รวมถึงอัลบั้มภาษาจีนมนดารินชุดที่ 3 ชื่อ Woman in Love

ในปี 2539 ได้เซ็นสัญญากับ Sony Music Entertainment และอัลบั้มที่เปิดตัวของเธอกับค่ายใหม่ซึ่งมีชื่อว่า “Coco Lee” ก็กลายเป็นอัลบั้มขายดีที่สุดในเอเชียในปีนั้น และจากนั้นเธอก็ออกอัลบั้มอย่างต่อเนื่อง ทั้งอัลบั้ม Sincere ในปี 2540 และ Di Da Di ในปี 2541 ซึ่งทำยอดขายได้ 1 ล้านตลับภายในเวลาเพียง 3 เดือนเท่านั้น

เส้นทางสู่ระดับนานาชาติ

ในปี 2541 บริษัท วอลต์ ดิสนีย์ พิคเจอร์ส ได้ว่าจ้างเธอให้ร้องเพลง “Reflection” ประกอบภาพยนตร์แอนิเมชันสุดโด่งดังระดับตำนานอย่าง “มู่หลาน” และให้พากย์เสียงเป็นตัวละคร ฟา มู่หลาน ในภาพยนตร์เวอร์ชันภาษาแมนดาริน

เธอได้จัดคอนเสิร์ตที่ไต้หวันต่อหน้าผู้ชมกว่า 30,000 คน ถือได้ว่าเป็นคอนเสิร์ตที่ใหญ่ที่สุดสุดอันดับ 2 ที่ได้จัดขึ้นที่ไต้หวัน ขณะที่ที่ 1 เป็นของราชาเพลงป๊อป ไมเคิล แจ็กสัน

ในปี 2542 โคโค่ภายใต้การดูแลของค่ายเพลงใหม่ 550 มิวสิก (550 Music) ปล่อยอัลบั้มเพลงภาษาอังกฤษของตัวเองชุดแรกในชื่อ Just No Other Way ออกมา ซึ่งมีเพลงสุดฮิตอย่าง “Do You Want My Love” ที่สามารถไต่อันดับเข้าสู่ชาร์ตเพลงของสหรัฐอเมริกาได้สำเร็จ

ในปี 2543 เธอปล่อยอัลบั้มในเอเชียไปแล้วมากกว่า 20 อัลบั้ม และได้ปรากฏตัวในภาพยนตร์อย่างน้อย 3 เรื่อง รวมถึงเรื่อง Master of Everything ของผู้กำกับ หลี่ ซิน และเรื่อง No Tobacco ของ สแตนลีย์ กวัน และร้องเพลงประกอบภาพยนตร์ Crouching Tiger, Hidden Dragon

ในปี 2546 เธอได้ปล่อยอัลบั้มสุดท้ายของเธอในวันที่ 31 พ.ค. 2546 ในชื่อ Illuminate แต่ยังคงมีเพลงซิงเกิลใหม่ออกมาอยู่เรื่อยๆ โดยเพลงล่าสุดชื่อว่า Tragic ที่ปล่อยออกมาเมื่อ 14 ก.พ. ที่ผ่านมา

เธอเข้าร่วมการแข่งขันในรายการ I Am A Singer ซีซั่นที่ 4 ในปี 2559 และคว้ารางวัลชนะเลิศได้สำเร็จ เธอกลายเป็นนักร้องที่ไม่ได้มาจากแผ่นดินใหญ่ของจีนคนที่ 2 ที่ทำได้

ชีวิตคู่ของโคโค่ ลี

โคโค่ แต่งงานกับนายบรูซ ร็อกโควิตซ์ นักธุรกิจชาวแคนาดาเชื้อสายยิว อดีตซีอีโอของบริษัท ซัพพลายเชน Li & Fung ในฮ่องกง ในวันที่ 27 ต.ค. 2554 โดยจัดพิธีสมรสอย่างอลังการที่ฮ่องกง และใช้เพลง “I just wanna marry u” ทั้งเวอร์ชันภาษาแมนดารินและภาษาอังกฤษ ซึ่งเพิ่งเปิดตัว 4 วันก่อนหน้านั้น ในงานแต่งงานด้วย ทั้งสองคนไม่ได้มีลูกด้วยกัน

ในปี 2559 นักร้องสาวเปิดเผยว่า เธอรับเลี้ยงลูกสาว 2 คนซึ่งเป็นลูกติดของฝ่ายสามี และในปี 2561 โคโค่ยอมรับว่า เธอเคยพยายามทำเด็กหลอดแก้วเพื่อที่จะมีลูกเป็นของตัวเอง

โรคซึมเศร้าก่อนจากไป

โคโค่ ลี เธอยังคงปรากฏตัวผ่านสื่อและงานต่าง แต่ก็ทำเอาทั้งโลกช็อกเมื่อ ในวันพุธที่ 5 ก.ค. 2566 ที่ผ่านมา แครอลกับแนนซี ลี พี่สาวทั้ง 2 คนของเธอก็แจ้งข่าวร้ายผ่านโพสต์บนอินสตาแกรมและเฟซบุ๊กว่า “โคโค่ ลี ต่อสู้กับโรคซึมเศร้ามานาน และพยายามจบชีวิตเมื่อวันอาทิตย์ที่ 2 ก.ค.ที่ผ่านมา

 “ด้วยความโศกเศร้าอย่างยิ่ง เรามาที่นี่เพื่อ แจ้งข่าวร้ายที่สุด: โคโค่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้ามานาน 2-3 ปีแล้ว แต่อาการของเธอทรุดหนักลงอย่างมากในช่วง 2-3 เดือนที่ผ่านมา แม้ว่าโคโค่จะขอความช่วยเหลือจากแพทย์ผู้เชี่ยวชาญและพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อต่อสู้กับโรคซึมเศร้า แต่น่าเศร้าที่ปีศาจในตัวกลับเข้าครอบงำเธอ”

เมื่อวันที่ 2 ก.ค.2566 โคโค่ ลี ตัดสินใจพยายามจบชีวิตลงที่บ้าน และถูกส่งไปโรงพยาบาล แม้ว่าเจ้าหน้าที่ทีมแพทย์แลพพยาบาลจะพยายามช่วยเหลือเธออย่างเต็มที่จากอาการโคม่า แต่สุดท้ายเธอก็เสียชีวิตลงในวันที่ 5 กรกฎาคม 2566”