"ปกป้อง" เด็กกตัญญู รับจ้างแบกข้าวสารวันละ 200 บาท เลี้ยงครอบครัวป่วยพิการ
"ปกป้อง" เด็กยอดกตัญญู ไม่เคยเที่ยววันเด็ก ทุกวันรับจ้างแบกข้าวสาร ได้เงินวันละ 200 บาท หาเลี้ยงครอบครัวป่วยพิการ
คอนเทนต์แนะนำ
วันที่ 13 ม.ค. 67 ซึ่งตรงกับวันเด็กแห่งชาติประจำปี 2567 นายปกป้อง วงรักษา หนุ่มน้อยวัย 15 ปี ชาวบ้านห้วยเตยพัฒนา ต.สระตะเคียน อ.เสิงสาง จ.นครราชสีมา ไม่เคยเที่ยววันเด็กเลย เพราะแต่ละวันต้องไปทำงานรับจ้างยกกระสอบข้าวที่โรงสีของหมู่บ้านในช่วงเช้าทุกวัน
เนื่องจากเป็นอาชีพเดียวที่จะหารายได้มาเลี้ยงครอบครัวที่มีอยู่รวม 6 ชีวิตได้ ซึ่งคนในครอบครัวมีแค่ 2 คนที่ร่างกายแข็งแรงปกติ ก็คือน้องชาย และพี่ชายที่ต้องออกไปตระเวนหารับจ้างทำงานนอกพื้นที่ ส่วนที่เหลืออีก 4 คน คือ ย่าวัย 80 กว่าปี ป่วยเป็นอัมพาตติดเตียงมานานนับ 10 ปีแล้ว นอกจากนี้ยังมีลุงที่ก่อนหน้านี้ทำหน้าที่ดูแลยาย แต่มาป่วยเป็นอัมพาตครึ่งซีกเมื่อไม่กี่เดือนมานี้ ต้องให้ลุงอีกคนที่เคยออกรับจ้างทำงานต่างพื้นที่กลับมาคอยดูแลป้อนข้าวป้อนน้ำคนป่วยทั้งสองคน และตอนนี้ก็เริ่มมีปัญหาแขนขวาอ่อนแรง
ส่วนที่เหลืออีกคนคือพ่อของน้องปกป้องมีอาการป่วยทางสมอง และมีความผิดปกติทางสายตา แม้จะพอช่วยเหลือตัวเองได้ แต่ก็ไม่สามารถทำงานหนักหาเงินมาช่วยครอบครัวได้ ทำให้ทั้งหมด 4 ชีวิต ต้องพึ่งเสาหลักอย่างน้องปกป้องเพียงคนเดียว
น้องปกป้อง เล่าว่า ทุกวันนี้ต้องออกไปทำงานรับจ้างแบกข้าวสาร ตระเวนส่งให้กับลูกค้าตั้งแต่เช้ามืดจนถึงช่วงสายได้ค่าแรงวันละ 200 บาท และเป็นงานเพียงอย่างเดียวที่มีให้ทำ เพราะเถ้าแก่เมตตา อีกทั้งตัวเองเรียนไม่จบ ป.6 เพราะไม่มีใครหาเลี้ยงย่ากับพ่อที่พิการ
เดิมทีก่อนหน้านี้ เถ้าแก่โรงสีได้ฝากให้ไปซ้อมมวย และขึ้นชกเพื่อหารายได้เพิ่ม แต่ก็ต้องเลิกไป เพราะลุงที่คอยช่วยดูแลย่าและพ่อต้องมาป่วยเป็นอัมพาตครึ่งซีกไปอีกคน ทำให้ตัวเองต้องมาคอยดูแลทั้งสองคนแทนจนไม่มีเวลาฝึกซ้อม แม้ว่าตอนนี้ลุงอีกคนจะกลับมาดูแลย่าและลุงแทนแล้ว แต่ด้วยการที่หยุดซ้อมมวยมานาน ทำให้สภาพร่างกายไม่ได้เหมือนเดิม ตอนนี้เหลือเพียงแค่งานรับจ้างแบกข้าวสาร แต่ก็ไม่ได้มีทุกวัน วันไหนไม่มีงาน ก็ไม่มีเงินมาให้ครอบครัว ทำให้ตัวเองไม่มีเวลาเที่ยวเล่นเหมือนกับเด็กคนอื่นๆ
“หากถามว่าอยากเที่ยววันเด็กและอยากได้ของขวัญอะไร ก็ต้องบอกว่า อยากเที่ยว แต่ไม่มีโอกาสและไม่มีเวลาได้ไปเที่ยวเล่นสนุกสนานแบบนั้นเหมือนกับเด็กคนอื่นๆ ของขวัญที่อยากได้ ก็คืออยากให้ครอบครัวมีความเป็นอยู่ที่ดีกว่านี้ เพราะทุกวันนี้ลำบากมาก ตัวเองพอมีความรู้เรื่องการซ่อมรถจักรยานยนต์อยู่บ้าง หากมีโอกาสก็อยากจะเปิดร้านซ่อมรถ เพื่อที่จะได้มีเงินเลี้ยงครอบครัวและจะได้ดูแลครอบครัวไปด้วย”
ด้านนายจิระศักดิ์ จุลกระโทก อายุ 47 ปี เถ้าแก่โรงสีที่รับน้องปกป้องเข้าทำงาน บอกว่า รับน้องปกป้องเข้ามาทำงานตั้งแต่อยู่ชั้น ป.5 เนื่องจากเห็นว่าเป็นคนที่แข็งแรงและต้องการเงินไปดูแลครอบครัว โดยให้ช่วยแบกข้าวส่งให้กับลูกค้า ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาน้องเป็นคนขยันขันแข็ง กตัญญูหาเงินเลี้ยงครอบครัวมาตั้งแต่เด็ก ก็อยากให้น้องให้เรียนต่อ หรือมีอาชีพที่มั่นคง ดูแลครอบครัวได้ดีกว่านี้ หากเป็นไปได้อยากให้ความฝันน้องที่อยากจะเปิดร้านซ่อมรถจักรยานยนต์เป็นจริงเสียที
Advertisement
