จากกรณีเมื่อวันที่ 24 ก.ย. 63 เมื่อเวลา 19.50 น. เจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.เมืองชลบุรี ได้รับแจ้งมีคนทะเลาะและตีกันมีผู้ได้รับบาดเจ็บ บริเวณบ้านเช่า ซอยหลังทางรถไฟ ซอย 11 หมู่ 1 ต.บ้านสวน อ.เมือง จ.ชลบุรี ในที่เกิดเหตุพบ นายสุดเขต ลาสันต์ อายุ 43 ปี ผู้ได้รับบาดเจ็บ
สภาพมีบาดแผลแตกที่ศีรษะ แผลฉกรรจ์หลายแผล กู้ภัยช่วยปฐมพยาบาลบาดแผลเบื้องต้น ก่อนนำส่ง รพ.ชลบุรี โดยผู้บาดเจ็บระบุว่าถูกเพื่อนข้างห้องไม่พอใจ ที่กินข้าวเสียงดังช้อนกระทบจานเสียงดัง จนมีปากเสียงกัน ก่อนใช้ไม้ทุบตีศีรษะเป็นบาดแผลหลายจุด
ล่าสุดวันที่ 25 ก.ย.63 ทีมข่าวอมรินทร์ทีวี เดินทางมายังหอพักไม่มีเลขที่ ภายในซอยหลังทางรถไฟ ซอย 11 หมู่ 1 ต.บ้านสวน อ.เมือง จ.ชลบุรี เป็นห้องพักปูนชั้นเดียว จำนวน 4 ห้องพัก
โดยห้องพักของคนบาดเจ็บอยู่ริมขวามือสุด ส่วนห้องคนก่อเหตุอยู่ติดกัน และทราบว่าคนก่อเหตุไม่อยู่ที่ห้องพัก เนื่องจากออกไปทำงานตามปกติ ขณะเดียวกันพบรอยหยดเลือดของผู้บาดเจ็บอยู่ที่พื้นปูนหน้าห้องพักจำนวนหลายจุด
นายสุดเขต ลาสันต์ หรือ หนุ่ม อายุ 43 ปี ผู้ได้รับบาดเจ็บ เปิดเผยว่า เมื่อวานนี้ เวลาประมาณ 19.00 น. ขณะที่ตนกำลังนั่งกินข้าวกับปลากระป๋องอยู่ภายในห้อง ใช้ภาชนะเป็นชามกระเบื้องและช้อนตักกินข้าว นายประจิน สมรศรี หรือไก่ อายุ 26 ปี คนก่อเหตุ ตะโกนขึ้นว่า "กินข้าวอะไรหลายรอบ ทำไมวางช้อนเสียงดัง!" จากนั้นตนจึงตอบกลับไปว่า "มีอะไร เป็นห้องของตัวเอง จะมายุ่งเกี่ยวอะไรมากมาย"
จากนั้ นคนก่อเหตุเดินมาเรียกตนออกไปที่หน้าห้อง ก่อนจะเข้ามาคล่อมตัวแล้วใช้ค้อนหระหน่ำทุบตีอย่างแรงหลายครั้ง ระหว่างนั้นตนพยายามต่อสู้ และวิ่งไปหยิบไม้ที่อยู่ใกล้เคียงเพื่อป้องกันตัว แต่สู้ไม่ไหวจึงพยายามวิ่งหนี จังหวะวิ่งหนีได้ 20 เมตร ตนสะดุดล้ม คนก่อเหตุจึงวิ่งเข้ามาใช้ไม้ทุบตีซ้ำอีกหลายที ตนพยายามวิ่งหนีล้มลุกคุกคลาน เพื่อไปที่ถนนหน้าหอ พร้อมตะโกนขอความช่วยเหลือ กระทั่งมีคนเข้ามาห้าม
นายสุดเขต เล่าต่อว่า ที่ผ่านมา คนก่อเหตุไม่เคยมีการตักเตือนหรือบอกว่าตนกินข้าวเสียงดัง อีกทั้งขณะกินข้าวตนเปิดโทรทัศน์ไว้ เชื่อว่าเสียงไม่ได้ดังรบกวนขนาดนั้น ในทางตรงกันข้ามคู่กรณีก็มัก ปิด-เปิดประตูห้องพักเสียงดังเป็นประจำอยู่แล้ว ตนก็ไม่เคยไปด่าทอหรือหาเรื่อง
นอกจากนี้ ที่ผ่านมาเคยทำงานที่เดียวกัน แต่ไม่เคยมีปัญหาขัดแย้งกัน แต่เชื่อว่าคนก่อเหตุไม่ชอบหน้า สังเกตได้จากตั้งแต่ตนออกจากเรือนจำแล้วกลับมาเช่าห้องพัก คนก่อเหตุก็มีท่าทีเปลี่ยนไป ภายหลังเกิดเหตุ ตนต้องใช้เงินประกันรักษาแผลที่บาดเจ็บบริเวณ หัวเข่าขวาแตก โหนกแก้มซ้ายแตก และด้านหลังศีรษะแตก เย็บแผลรวม 14 เข็ม คู่กรณีไม่มีเงินค่ารักษาพยาบาลให้ หยุดงานไม่มีรายได้ และยอมรับว่ากังวลในความปลอดภัย คนก่อเหตุอันตรายเป็นภัยสังคม กลัวนั่งกินข้าวแล้วถูกทำร้ายร่างกายซ้ำอีก จะย้ายออกก็ไม่ได้ เพราะไม่รู้ว่าจะไปอยู่ที่ไหน
ทีมข่าวจำลองเหตุการณ์เหมือนวันเกิดเหตุ กำลังนั่งกินข้าวภายในห้องพัก เปิดเสียงโทรทัศน์ พร้อมเปิดประตูห้องทิ้งไว้ โดยใช้ภาชนะที่เป็นถ้วยกระเบื้องและช้อน ทดสอบวางช้อนให้กระทบกับถ้วยกระเบื้อง ได้ยินเสียงเป็นระยะว่าช้อนกระทบกับถ้วย
ทีมข่าวยืนอยู่ด้านหน้าห้องพัก ห่างมาประมาณ 5 เมตร มีผนังห้องพักกั้นอยู่ ได้ยินเสียงช้อนกระทบถ้วนกระเบื้องดังต่อเนื่องเป็นระยะอย่างชัดเจน แม้ว่าจะมีกำแพงกั้นอยู่ ซึ่งถ้าหากเสียงดังเช่นนี้เป็นประจำทุกวันหรือบ่อยครั้ง รบกวนการนอนหรือสร้างความรำคาญให้กับเพื่อนข้างห้องได้ ในขณะเดียวกัน หากไอ จาม ร้องเพลงก็ได้ยินเสียงชัดเจน
ด้านนางสะกุณี กอหญ้ากาง หรือ เจี๊ยบ อายุ 49 ปี เพื่อนคนก่อเหตุ เปิดเผยว่า ตนรู้จักกับคู่กรณีทั้ง 2 ฝ่าย ทั้งคนเจ็บและคนก่อเหตุ สาเหตุที่แท้จริงของการทำร้ายร่างกายกันเนื่องจากคนก่อเหตุหมดความอดทน เนื่องจากคนเจ็บมักมีพฤติกรรมท้าตี ท้าต่อย อวดเก่งและข่มขี่กดเหงคนก่อเหตุเป็นประจำตลอดช่วงเวลาหลายเดือนที่อาศัยอยู่ห้องข้างกัน
ทั้งนี้ แต่ละวันที่อยู่ห้องพัก นายสุดเขตมักมีพฤติกรรมพูดตะโกนเสียงดังเอะอะโวยวาย โยนของภายในห้องตัวเองเสียงดัง เคาะถ้วย เคาะจาน ส่วนสาเหตุที่ใช้ค้อนทุบตีคนบาดเจ็บ แท้จริงแล้วนายประจินนอนพักอยู่ในห้อง นายสุดเขตกินข้าวแล้วมีเสียงช้อนกระทบถ้วยเสียงดัง นายประจินจึงตะโกนบอกให้ลดเสียงด้วยความรำคาญ จากนั้นนายสุดเขตเดินถือไม้มายืนหน้าห้องพร้อมพูดว่า "เอายังไงกับกู" ก่อนจะเดินกลับเข้าห้องพัก ทำให้นายไก่หมดความอดทน ถือค้อนไปทุบตีนายสุดเขต
เมื่อเวลา 18.00 น. ที่ผ่านมา ภายหลังจากที่นายประจิน ผู้ก่อเหตุ เลิกงานกลับเข้าห้องพัก ทีมข่าวเดินทางมาพูดคุยด้วย แต่นายประจินปฏิเสธที่จะเปิดห้องพักออกมาพูดคุย เนื่องจากยังอยู่ในอาการเครียด ประกอบกับอ่อนเพลียเพราะนอนไม่หลับ ให้ข้อมูลว่า คู่กรณีกินข้าวเสียงดังตลอดเวลา อีกทั้งมีเสียงเคาะสิ่งของ โยนของเสียงดัง เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ปีที่แล้ว ตนก็พยายามอดทน กระทั่งเมื่อวานนี้คนเจ็บเดินเข้ามาพูดท้าทายในทำนองชกต่อยกัน ทำให้ตนหมดความอดทนจึงก่อเหตุ
ภายหลังจากเกิดเหตุ ตนไม่ติดใจและจบเรื่องทุกอย่าง ไม่อยากมีปัญหา ยืนยันว่าจะพักอาศัยที่ห้องพักดังกล่าวต่อไป เพราะต้องทำงาน และไม่กังวลเรื่องความปลอดภัย เรื่องจากตนไม่ชอบไปยุ่งหรือสุงสิงกับใคร
