ถ้าผ่านหน้าบ้านแวะกินน้ำได้นะ 'ครูชลธี' พ้อ ลูกศิษย์ดังแล้วลืม คาดไม่ถึง 'แอ๊ด คาราบาว' ยื่นมือช่วย

ได้รับฉายาถึงขั้น "ครูเพลงเทวดา" แต่ใครจะรู้ว่า "ครูชลธี ธารทอง" ที่ปลุกปั้นศิลปินลูกทุ่งประดับวงการเพลงมาแล้วมากมาย แต่ในวัย 80 ปี กลับไร้ลูกศิษย์ที่เคยปั้นมากำมือเหลียวแล ถึงขั้นออกปากตัดพ้อในงานแถลงข่าวเปิดตัวอัลบั้มเพลงลูกทุ่งเฉพาะกิจ "รักสายัณห์น้อยๆ แต่รักนาน" และ "เทวดาเพลง" ของตำนานเพื่อชีวิต "แอ๊ด คาราบาว" ที่ทำจัดจำหน่ายเพื่อช่วยเหลือจุนเจือตนว่า "น่าประหลาดใจกับคนที่เราคาดไม่ถึง แต่กลับหันมาคิดช่วยเหลือเรา ในขณะที่ลูกศิษย์ที่เราปั้นจนได้ดี วันสำคัญต่างๆ ไม่เคยเห็นแม้แต่เงา" งานนี้ทีม Amarin Online ก็ได้มีโอกาสสัมภาษณ์ครูชลธีแบบเปิดใจหมดเปลือกถึงเรื่องนี้มาฝากกันด้วย รู้สึกอย่างไรที่ "แอ๊ด คาราบาว" หันมาช่วยเหลือครูเพลงลูกทุ่ง? "ผมว่าไม่มีใครคิดทำนอกจาก แอ๊ด คาราบาว คนอื่นไม่คิดหรอก ทุกวันนี้คำว่า "ครู" คนลืมไปหมดแล้ว อย่าพูดถึงอื่นไกล ผมนี่ลูกศิษย์เยอะๆ เต็มบ้านเต็มเมือง วันสำคัญๆ ไม่เคยมีลูกศิษย์ไปหาผมหรอก พูดเรื่องจริงนะ มีน้อยคนมากที่จะไปหา ที่ดังๆ แล้วก็ไม่ค่อยไป เขาคงคิดว่าพอแล้ว ได้เพลงจากผมไปหากินได้แล้ว หรือว่าไม่มีเวลาอะไรก็แล้วแต่เค้า แต่ว่าแอ๊ดนี่เค้าทำเพราะนึกถึงครูบาอาจารย์ที่อยู่เบื้องหลัง ก็เหมือนปิดทองก้นพระ คนที่นึกถึง คนที่จะมองเห็นลำบาก ดูในจอทีวีหรือในสื่อทั้งหลายแหล่ เขาเอาเพลงผมไปออก แทนที่จะเขียนคำร้อง-ทำนอง โดย ครูชลธี ธารทอง ไม่มีเลย มีแต่ร้องโดยเท่านั้น อันนี้เสียมารยาทอย่างแรง แต่แอ๊ดเขาคิดได้ว่าครูเป็นผู้ให้ และถ้าครูไม่ให้เราก็ไม่ได้เกิด เราก็ไม่มีอาชีพ เราก็ไม่ยิ่งใหญ่ มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ฉะนั้น คำว่า "ลูกศิษย์" กับ "ครู" มันต้องถึงกันตลอด ที่แอ๊ดทำเป็นตัวอย่างเนี้ย ผมอยากให้มันสะท้อนไปถึงผู้คนที่ยังคิดไม่ได้ หัดคิดเรื่องนี้เสียที ผู้มีพระคุณ ถ้าคุณนึกถึงเขา คุณจะเจริญตลอดชีวิต" มีแอบน้อยเนื้อต่ำใจลูกศิษย์บ้างมั้ย? "โอย ผมน้อยจนไม่น้อยแล้ว ไม่อยากจะคิดอะไรแล้ว คือปลงแล้ว เพราะว่าหลายๆ คน อย่างที่ผมบอก ลืมวันเกิดผมก็มี ลืมวันสำคัญอย่างวันพ่อ วันปีใหม่ไทย แทนที่จะมาแต่ไม่มา ใครบ้างอย่าพูดเลย เอาเป็นว่าลูกศิษย์ผมหลายๆ คน ไม่ได้มา แต่บางคนก็มานะ มีโกรธลูกศิษย์ที่หลงลืมเราบ้างมั้ย? "ผมไม่โกรธนะ ผมไม่เคยโกรธลูกศิษย์ผมเลย ไม่โกรธไม่เกลียดใคร เพราะเราเป็นผู้ให้ เราก็ให้เขาไป เราอย่าไปเอาคืน แล้วก็ขอให้เขาโชคดี และก็ดูแลตัวเองกันให้ดีๆ การเดินบนถนนสายบันเทิง ถนนสายเพลง เดี๋ยวนี้มันค่อนข้างจะลำบากหนักหนา ต้องระวังตัวหน่อย ว่างๆ ถ้าใครจำบ้าน ชลธี ได้ ก็เดินผ่านๆ ไปกินน้ำซักแก้ว" เจอแบบนี้ทำให้เรารู้สึกท้อหรืออยากจะหยุดแต่งเพลงให้ใครไปเลยหรือเปล่า? "ไม่ท้อครับ ผมทำงานสนุกมาก็นาน ผมไม่เอาเรื่องนี้มาเป็นสาระหรอก คนลืมก็ลืมไป ผมก็ปั้นใหม่ ในเมื่อพระเจ้าให้ผมสร้างคน ผมก็สร้างคนเรื่อยไป เราเป็นผู้ให้เราดีนะ  มีความรู้สึกดีๆ ดีกว่าผู้รับ" จากนี้ก็ตั้งใจว่าจะปั้นลูกศิษย์ลูกหาประดับวงการต่อไป? "จะปั้นต่อไป ไม่เหนื่อย ผมไม่เหนื่อย จนกระทั่งหมดลมหายใจ คือถ้าหมดแรงเมื่อไหร่ ก็เลิกปั้นเมื่อนั้น"