บุกห้องนอนไอ้คลั่งเจอยันต์เกลื่อน แฉชอบฟังเสียงเชิดสิงโตหลอนทุกวันพระ (คลิป)

จากกรณี นายอิธิพล อิ่มผึ่ง อายุ 31 ปี ขี่รถจักรยานยนต์มาเที่ยวงานประจำปีทุ่งศรีเมืองในเขตเทศบาลนครอุดรธานี ขณะขี่รถกลับได้เกิดอาการคลั่งใช้มีดแหลมไล่แทงผู้หญิงและเด็ก เสียชีวิต 2 ศพ บาดเจ็บ 6 ราย ก่อนถูกตำรวจนำกำลังล้อมจับคนร้ายอยู่หน้าร้านขายยารวมชัยเภสัช ถ.ประจักษ์ศิลปาคม ใกล้กับวงเวียนเฉลิมพระเกียรติ จ.อุดรธานี เหตุเกิดวันที่ 5 ธ.ค. 63

วันที่ 6 ธ.ค. 63 ทีมข่าวเดินทางมาที่ ต.หนองวัวซอ อ. หนองวัวซอ จ.อุดรธานี บ้านพักที่ผู้ก่อเหตุอาศัยอยู่ในปัจจุบัน ตั้งอยู่ภายในฟาร์ม เป็นบ้านพักก่อด้วยอิฐบล็อก ลักษณะเป็นห้องสี่เหลี่ยม กว้างประมาณ 5 เมตร

ภายในห้องมีรูปของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ติดอยู่บนฝาผนังจำนวนหลายรูป ได้แก่ รูปพระพุทธเจ้า หนุมาน พระศิวะ พระนารายณ์ และพระพิฆเนศ

นายไพบูลย์ ฝันคอง อายุ 61 ปี ลุงของผู้ก่อเหตุ เปิดเผยว่า เมื่อวานนี้ เวลาประมาณ 9.00 น. ตนมาหาผู้ก่อเหตุ แต่ไม่เห็น จึงคาดว่าน่าจะไปเที่ยวงานเทศกาล ขณะนี้ยังไม่ได้คุยกับผู้ก่อเหตุและคาดว่าจะไปพรุ่งนี้ เพราะรถจักรยานยนต์ของตนเป็นของกลางอยู่ ตนไม่รู้ว่าหลานทำไปเพื่ออะไร และตอนนี้ก็ยังไม่เชื่อว่าผู้ก่อเหตุเป็นคนทำ ตอนแรกผู้ก่อเหตุอยู่กรุงเทพณ เพิ่งจะกลับมาอยู่กับตนได้ประมาณ 1 ปีกว่า และมาช่วยทำงานในฟาร์มหมู และทำงานทุกอย่าง ได้แก่ ให้อาหารหมู และทำสวน ซึ่งตนก็ให้ค่าจ้างเป็นจำนวนเงิน 8,000 บาท และเพิ่งจะมาเพิ่มค่าข้าวให้อีก 1,000 บาท

โดยผู้ก่อเหตุสติไม่ค่อยดี และความรู้สึกช้า ทำอะไรเชื่องช้า แต่ถ้าเรื่องอื่นก็ดูปกติดี อีกทั้งช่วงใกล้วันพระ ประมาณ 2-3 วันก่อนวันพระ ซึ่งวันพระ จะมีอาการแปลก เช่น หงุดหงิดไล่หมู ส่วนใหญ่เวลามีอาการจะอยู่ในบ้าน ทั้งนี้ ตนมองว่าผู้ก่อเหตุอาจจะมีอาการทางประสาท เพราะเมื่อ 7-8 ปีก่อนเคยไปรักษา ปัจจุบันนี้ไม่ได้กินยา บางวันก็ชอบฟังสวดมนต์บทเจ้าแม่กวนอิม และร้องรำในคืนวันพระจันทร์เต็มดวง วันพระ อีกทั้งชอบฟังเสียงเชิดสิงโตและเต้นรำตามไปด้วย

ช่วงนี้ ตนไม่เห็นเล่นของ แต่เมื่อก่อนตอนที่เคยมาอยู่กับตน เคยเห็นว่าบูชารูปปั้นหนุมาน แต่พอย้ายไปอยู่กรุงเทพฯ ก็เอาไปด้วย ส่วนกุมารไม่เคยเห็น และรอยสักตนไม่ต่อยได้สนใจ เห็นว่ามีรอยสักที่แผ่นหลังเป็นรูปหนุมานกับอักขระ ส่วนเรื่องของการเสพยา ผู้ก่อเหตุเคยเสพมาก่อน แต่ตนดุว่าห้ามเสพในพื้นที่ของตน และตนก็เชื่อว่าไม่น่าจะเสพแล้ว หลังเกิดเหตุ ตนนอนไม่หลับและรู้สึกสงสาร ไม่รู้จะช่วยได้อย่างไร เพราะขณะนี้ยังไม่เจอบัตรผู้ป่วยจิตเวชของผู้ก่อเหตุ ส่วนตัวอยากจะให้ผู้ก่อเหตุมาขอโทษ และรับผิดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เพราะตนก็รู้สึกสงสารครอบครัวของผู้ที่สูญเสีย