ลูกกตัญญูไม่ขอเรียนต่อ เห็นแม่ถูกฟ้าผ่าตาย กลัวพ่อไร้คนดูแล ญาติหวั่นหมดอนาคต (คลิป)

เหตุฟ้าผ่าเมื่อช่วงบ่ายวันที่ 16 เม.ย. 64 ที่บริเวณไร่มันสำปะหลังบ้านโคกเขา ต.โคกมะมาวง อ.ปะคำ จ.บุรีรัมย์ ซึ่งเป็นรอยต่อกับ อ.เสิงสาง จ.นครราชสีมา เป็นเหตุให้นางบัวริน เจียมรัมย์ อายุ 49 ปี อยู่บ้านเลขที่ 1 หมู่ที่ .19 ต.โคกมะม่วง อ.ปะคำ จ.บุรีรัมย์ และนายพิสิฐ เจียมรัมย์ อายุ 17 ปี ลูกชายได้รับบาดเจ็บ ขณะพักกินข้าวเที่ยงเสร็จ แล้วแยกย้ายไปนั่งพักผ่อนรอลงทำงานต่อต้นประดู่

ซึ่งเพื่อนคนงานบอกว่าอย่าไปอยู่ใกล้ต้นไม้ใหญ่ แต่นางบัวรินเห็นว่าเป็นร่มเงาดีและยังมีแดดแรง ฝนไม่ตก จึงไปนั่งใต้ต้นประดู่ สูงประมาณ 10 เมตรกับลูกชาย ซึ่งเป็นจังหวะที่ฟ้าผ่าฟาดลงมาตรงนั้นพอดี ทำให้นางบัวรินล้มแน่นิ่ง เสื้อผ้ามีรอยไหม้ มีเลือดออก และเสียชีวิตในเวลาต่อมา

ล่าสุด วันที่ 19 เม.ย. 64 เป็นวันสวดอภิธรรมศพวันสุดท้าย ก่อนจะฌาปนกิจศพนางบัวริม เจียมรัมย์ ซึ่งนายพิสิฐ เจียมรัมย์ อายุ 17 ปี ลูกชายได้บวชหน้าไฟให้กับแม่ เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้ ส่วนกรณีที่นายพิสิฐตัดสินใจไม่เรียนต่อ เพราะเป็นห่วงเรื่องพ่อต้องทำงานหนักหาเงินคนเดียว จึงคิดจะหยุดการเรียนเพื่อออกมาช่วยพ่อทำงานนั้น บอกว่า จริง ๆ อยากจะเรียนต่อ อยากทำตามความฝันของแม่ เพราะแม่อยากให้ตนรับราชการ ซึ่งสาขาที่สอบติดคือสาขาสัตวบาล ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์

ทั้งนี้ หลังจากจัดงานศพเสร็จแล้ว ต้องขอคุยกับทางบ้านอีกครั้งหนึ่งว่าจะเรียนต่อหรือไม่ และการที่ออกไปรับจ้างปลูกมันสำปะหลังกับแม่ เพื่อจะหาเงินไว้ใช้ในการเข้าเรียนต่อ และซื้อของเข้าหอพักนั้น เป็นงานรับจ้างทำงานแบบเหมา ผู้จ้างจะจ้างคนมาเหมาปลูกไร่ละ 300-400 บาทแล้วแต่พื้นที่

และเมื่อปลูกเสร็จก็จะมาหารกับจำนวนคนที่ไปรับจ้าง ซึ่งจะได้ค่าจ้างเฉลี่ยประมาณคนละ 400-500 บาทต่อวัน ก็จะนำเงินส่วนนี้ไปรวบรวมไว้เป็นค่าใช้จ่ายต่าง ๆ แล้วยังมีค่าคู่มือ ค่าเอกสาร ค่าชุดพละ และอื่น ๆ ที่จ่ายให้กับมหาวิทยาลัยฯ ไปแล้วจำนวน 10,900 บาท

ซึ่งเงินที่หาได้จากการรับจ้างปลูกมันฯ ตั้งใจว่าจะนำเงินที่ได้ไปซื้อของเข้าหอ อาทิ อุปกรณ์เครื่องใช้ส่วนตัว ตู้เย็น ราคา 2,500 บาท หม้อหุงข้าวราคา 1,500 บาท พัดลมราคา 900 บาท และกระทะไฟฟ้าราคา 490 บาท เป็นต้น ส่วนเรื่องหอพักได้จ่ายค่าหอไปแล้ว 3,000 บาท แต่ก็ยังไม่ได้เข้าหอ เพราะมาเจอกับเหตุการณ์ไม่คาดคิดก่อน ซึ่งทางเจ้าของหอไม่ว่าอะไร บอกว่าจะเก็บห้องไว้ให้ หลังจากนี้ ก็จะขอคุยกับครอบครัวก่อนเรื่องที่จะเรียนต่อหรือไม่ เพราะก็มองว่า การเรียนต่อคืออนาคตของตนด้วย

ด้านนางสาว ธนาภรณ์ เจียมรัมย์ อายุ 27 ปี พี่สาวของนายพิสิฐ ทำงานอยู่ที่โรงงานแป้งมัน ในตัวอำเภอเสิงสาง ระยะทางห่างจากบ้านอยู่ 20 กว่ากิโลเมตร ต้องเดินทางไปกลับทุกวันโดยรถมอเตอร์ไซค์ พร้อมเปิดเผยว่า ตนเองก็เป็นห่วงพ่อ อยากให้น้องอยู่กับพ่อ เพราะว่าพ่อก็อายุมาก เวลาตนเองไปทำงานบางครั้งกลับดึกหรือบางทีก็เข้ากะดึกกับอีกทีนึงก็ตอนเช้า ก็รู้สึกเป็นห่วงพ่อ

ทั้งนี้ ในใจก็อยากให้น้องเรียน เพราะน้องตั้งใจมานานแล้ว พูดมาตลอดว่าอยากเรียน แต่ก็ยังไม่ได้คุยกันให้แน่นอนว่าจะเอาอย่างไรคิดว่าให้จบงานศพของคุณแม่ก่อนถึงจะคุยกันอีกครั้งหนึ่ง หากติดขัดเรื่องค่าใช้จ่ายหรือว่าทุนในการเรียนของน้อง ตนก็พร้อมที่จะช่วยให้น้องได้เรียนเต็มที่ จะทำงานหาเงินส่งน้องเรียนเอง