เด็ก 4 ขวบหายตัวศพโผล่บ่อผสมปูน ผงะขาขาด ยายรับลูกติดยาไม่เชื่อฆ่าหลาน (คลิป)

กรณีน้องเอิร์ธ ด.ช.ณัฐพงษ์ กาญจนกุล วัย 4 ขวบ หายตัวออกจากออกจากบริเวณโรงงานทำแท่นปูนในกรุงเทพฯ นาน 6 วัน ล่าสุด 23 ส.ค. 64 เจอตัวแล้ว พร้อมข่าวร้ายพบร่างเด็กชายเสียชีวิตในบ่อน้ำภายในแคมป์คนงาน คาดว่าพลัดตก

หลังจากที่เพจมูลนิธิกระจกเงา โพสต์ตามหา หลังหายออกจากบริเวณโรงงานทำแท่นปูน ซอยมอเตอร์เวย์ 9 แขวงสะพานสูง เขตสะพานสูง กรุงเทพมหานคร โดยให้รายละเอียดว่าได้หายไปเมื่อวันที่ 17 ส.ค. 64 เวลาประมาณ 18.00 น.

ทีมข่าวเดินทางไปยังโรงงานทำแท่นปูน ซอยมอเตอร์เวย์ 9 แขวงสะพานสูง เขตสะพานสูง กรุงเทพมหานคร พบว่าเป็นโรงงานทำปูน ขนาดใหญ่ และด้านในมีที่พักของคนงานด้วย เจ้าหน้าที่ตำรวจ สน.ประเวศ แพทย์นิติเวช เจ้าหน้าที่พิสูจน์หลักฐานตำรวจ และเจ้าหน้าที่มูลนิธิร่วมกตัญญู กำลังตรวจสอบสภาพศพเบื้องต้น ก่อนนำบรรจุใส่ถุงส่งตรวจยังโรงพยาบาล

ทันทีที่ไปถึง ยายและป้าของน้องเอิร์ธ ได้จุดธูป 1 ดอก เพื่อเชิญวิญญาณขึ้นจากบ่อ หลังจากนั้นยายของน้องเอิร์ธร้องไห้ และเป็นลม ทำให้ป้าและเจ้าหน้าที่กู้ภัยต้องนำตัวไปนั่งพัก

ขณะที่เจ้าหน้าที่มีการค้นหาขาทั้งสองข้างที่ขาดไป บริเวณกองดินที่ตัดขึ้นมาโดยรถแบ็กโฮและสุนัขดมกลิ่น แต่ก็ยังไม่พบ จึงยุติการค้นหา เมื่อเวลาประมาณ 20.00 น.

พ.ต.อ.สุรพงษ์ พุฒขาว ผกก.สน.ประเวศ เปิดเผยว่า จากการมาตรวจสอบพบว่า สภาพศพของน้องเอิรธ์ อยู่ในบ่อคายเศษปูน ที่มีน้ำกับเศษปูนผสมกัน ความกว้าง 5 เมตร ยาว 3 เมตร บ่อลึก 3 เมตร สภาพศพคว่ำหน้า เปื่อยยุ่ย ขาทั้งสองข้างตั้งแต่หัวเข่าขาด อาจจะเกิดจากการขุดของแบ็กโฮ

โดยเจ้าหน้าที่มูลนิธิกระจกเงามีการเข้ามาประสานและขุดบ่อดังกล่าว เนื่องจากตรวจสอบกล้องวงจรปิดด้านหน้าทางเข้าและออก ไม่พบน้องออกไปจากแคมป์ จึงคาดว่าน่าจะอยู่ภายในแคมป์ จึงใช้รถขุดบ่อเวลาประมาณ 15.00 น. ผ่านไป 10 นาที จึงพบร่าง

จากการชันสูตรของแพทย์เบื้องต้น ยังไม่มีร่องรอยบาดแผลที่ทำให้เสียชีวิตได้ จึงต้องส่งศพไปชันสูตรเพิ่มเติมอีกครั้งก่อน ส่วนการดำเนินคดีกับผู้เกี่ยวข้อง ก็ยังดำเนินการไม่ได้ เพราะต้องรอผลชันสูตร ข้อมูลจากพยานแวดล้อมข้อมูลตรงกันว่าน้องอาจจะมีการพลัดหลงกับผู้ปกครอง จากการสอบถามปกติคนพักอาศัยที่แคมป์ก็รักน้องเอิร์ธทุกคน ไม่มีใครเคยทำร้ายน้อง และก็ไม่มีข้อมูลว่าใช้ความรุนแรง จึงยังไม่มีบุคคลใดที่มีพฤติการณ์น่าสงสัย

ในส่วนของการแจ้งเหตุนั้น แม่ดูแลน้องตลอด และวันที่น้องหายไป แม่อยู่กับน้องเพียง 2 คน แม่ได้เข้าไปทำความสะอาดบ้าน และได้ออกไปกับป้าเด็ก เมื่อแม่กลับมาไม่เจอน้อง จึงคิดว่าป้าของเด็กพาน้องไป ทำให้มีการติดตามตัวน้อง แต่ไม่ได้เอะใจในบ่อปูน เพราะมีรถเข้าออกตลอด มีเสียงดัง มีการนำปูนมาเท ส่วนลักษณะบ่อมีความลึกมาก ใช้ในการทิ้งเศษปูนที่เหลือในบ่อนี้เพื่อนำขี้ปูนไปขายต่อไป

นางสำเนียง กาญจนกุล อายุ 58 ปี ยายของเด็ก เล่าว่า เมื่อวันที่ 18 ส.ค.64 ป้าของเด็กมาหาหลานที่แคมป์ดังกล่าว และซื้อขนมมาให้ เวลาประมาณ 14.00 น. จากนั้นป้าเด็กก็กลับไปขายของ แม่ของเด็กจึงมาตามหาลูก กระทั่งเวลา 19.00 น. แม่เด็กก็ยังมาหาตนเอง เพราะคิดว่าป้าเด็กคงจะเด็กพาเด็กมาด้วย แต่ก็ไม่พบ จากนั้นจึงเพิ่งทราบว่าน้องเอิร์ธหายไป ที่ผ่านมาตนเองไม่เคยมาหาหลาน เพราะแม่เด็กจะพาหลานมาหาประจำ น้องเอิร์ธกำลังพูด และกำลังน่ารัก

ส่วนการแจ้งความนั้น ตนเองเป็นคนแจ้งความเอง เพราะแม่เด็กแจ้งช้า เนื่องจากไม่ทีบัตรประจำตัวประชาชน หลังจากนั้นตนเองได้ไปปรึกษาคนขับแท็กซี่ จึงแจ้งไปมูลนิธิกระจกเงาให้มาช่วยเหลือ เมื่อวันที่ 22 ส.ค.64 จนกระทั่งมาค้นหาในวันนี้ที่แคมป์ โดยจากการค้นหากล้องวงจรปิดไม่เห็นเด็กออกไปด้านนอก คาดว่าเด็กต้องอยู่ในแคมป์แน่นอน

ตนยังทำใจไม่ได้ น้องเอิร์ธเป็นหลานคนที่ 5 ยายไม่ได้ดูแล เพราะปกติเด็กจะไปไหนมาไหนกับแม่ตลอด และเพิ่งจะย้ายมาอยู่กับสามีใหม่ที่แคมป์นี้ได้ประมาณ 1 เดือน ที่ผ่านมายายไม่ทราบว่าแม่หรือพ่อเลี้ยงตีน้องหรือไม่ เพราะไม่เคยเห็นรอยโดนตี แต่ก็ยอมรับว่าลูกสาวยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด ตนเองคาดว่าเด็กน่าจะตกไปเอง คิดว่าแม่เด็กคงไม่ทำร้ายลูกขนาดนั้น คนเป็นแม่จะจับลูกโยนลงไปแบบนั้นคงเป็นไปไม่ได้ หรือคิดว่าเด็กอาจจะลื่นหรือตกลงไปเองจากอุบัติเหตุ

นางทวี โสดาบุตร อายุ 49 ปี คนงานในแคมป์ เปิดเผยว่า วันที่เด็กหายไป แม่เด็กยังมาสอบถามตนเองว่าเห็นเด็กหรือไม่ ตนเองยืนยันว่าไม่เห็น เพราะเป็นช่วงที่ตนเองเพิ่งกลับจากทำงาน จึงไม่ทราบว่าก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น และไม่มีคนงานในแคมป์เห็นช่วงที่น้องเอิร์ธตกบ่อด้วย เพราะช่วงเย็นจะเป็นช่วงที่คนงานในแคมป์ต่างกลับมาพักผ่อน และเข้าไปอยู่ในห้องแล้ว ที่ผ่านมาน้องเอิร์ธก็จะเล่นกับเด็ก ๆ ภายในแคมป์หน้าห้องของตนเอง มีนิสัยค่อนข้างซุกซน มีแต่คนรัก คนงานหลาย ๆ คนก็ซื้อขนมให้บ้าง บางครั้งก็จะไปเล่นที่บ่อน้ำดังกล่าว แต่แม่ของเด็กก็จะเรียกและเตือนอยู่เสมอ

โดยทราบว่าแม่ของน้องเอิร์ธ และตัวน้องเอิร์ธเพิ่งจะมาอยู่ที่แคมป์แห่งนี้ได้ประมาณ 1 เดือน สามีจะออกไปทำงาน และแม่ของน้องเอิร์ธจะอยู่ดูแลช่วงกลางวัน ตนเองยืนยันว่าไม่เคยเห็นแม่หรือพ่อเลี้ยงตีน้องมาก่อน เพราะไม่เคยได้ยินเสียงร้อง ส่วนตัวยอมรับว่าตกใจ และใจหาย ที่มีเด็กมาเสียชีวิตในแคมป์ ส่วนบ่อดังกล่าวเป็นบ่อที่ใช้เทเศษปูนเหลือทิ้งจากการก่อสร้าง โดยรถบรรทุกก็จะมีการมาเทเศษปูน และผสมกับน้ำอยู่ภายในบ่อ ส่วนตัวคาดว่าอาจจะเป็นอุบัติเหตุ

นางสาวนุชจรี กาญจนกุล อายุ 34 ปี ป้าของเด็ก เปิดเผยว่า ตนเองมาหาหลานเมื่อวันที่ 18 ส.ค. 64 เวลาประมาณ 14.00 น. ซื้อขนมมาให้หลาน หลานก็อยู่กับแม่เด็กตามปกติ และเห็นแม่เด็กแต่งตัว บอกว่ากำลังจะไปทำบัตรประชาชน หลานยังปกติดีทุกอย่าง หลังจากนั้นตนเองก็ออกจากแคมป์ไป และเจอกับน้องสาวที่บ้านเพื่อน ไม่ได้พาน้องเอิร์ธมาด้วย เพราะน้องสาวแวะมาเอาเสื้อผ้าของน้องเอิร์ธที่ฝากตากเอาไว้ ก่อนตนเองขอตัวกลับ จากนั้นก็ไม่เจอน้องเอิร์ธอีกเลย

มาทราบภายหลังหลังจากน้องสาวที่มาตามหาลูก ตนเองก็ตกใจ แม่เด็กก็ค่อนข้างตกใจที่ลูกหายไป ครั้งแรกที่หลานหายไปตนเองก็ไม่รู้จะไปตามหาที่ไหน ปกติหลานจะเล่นอยู่แค่หน้าห้องพักเท่านั้น ไม่ไปไหนกับคนแปลกหน้า ตนเองเรียกไปร้านสะดวกซื้อยังไม่ไป แต่ไม่ทราบว่าเคยไปเล่นบริเวณบ่อดังกล่าวหรือไม่ และเป็นเด็กซุกซนติดแม่ ยยอมรับแม่เด็กก็มีการตีลูกบ้างเป็นบางครั้งตามปกติ เป็นการสั่งสอน แต่ไม่รุนแรงอะไร ส่วนพ่อเลี้ยงตนเองไม่เคยคลุกคลี จึงไม่ทราบนิสัย ตนเองมองว่าเด็กกำลังอยากรู้อยากเห็น อาจจะเป็นอุบัติเหตุหรือไม่