อยากลบล้าง อยากลืม อยากให้อภัย แต่มันทำไม่ได้ ทำไม่ลง ทำไม่ไหวจริงๆ มันยังคงมีแผลที่ซ่อนอยู่ในก้นบึ้งของหัวใจ เวลามันยังเยียวยาไม่มากพอสินะ…….
บางครั้งก็เคยคิดว่า เราดีขึ้นแล้ว หายแล้ว ไม่อะไรแล้ว แต่พอมีอะไรมาสะกิด ความรู้สึก มันก็กลับไปจุดเริ่มต้นใหม่ เหมือนว่ามันเพิ่งเกิดขึ้น สับสน เจ็บปวด เหมือนยังไม่ถูกปลดล็อก พยายามอยู่คนเดียว ไม่รู้จะพิมพ์อะไรแล้ว เพื่อระบายออกมา มากมายในใจเหลือเกิน…. เห้อออ
พรุ่งนี้ตื่นมาเจอรอยยิ้มลูกๆ เสียงหัวเราะ คงจะดีขึ้น บทบาทหน้าที่แม่ ภาระหน้าที่ การรับผิดชอบการงานในแต่วัน อาจทำให้ หลงลืม ลืมคิดไปบ้าง….เอาเถอะ สู้นะ สู้กับใจตัวเอง อ่อนแอบ้าง เข็มแข็งบ้างมนุษย์…….. โดยมีแฟนๆ ที่เข้าไปส่งกำลังใจให้เป็นจำนวนมาก
Advertisement