"หลวงประดิษฐ์ "ศัพท์เกิดใหม่แต่ไม่ใช่เรื่องใหม่ ใครบ้างไม่อยากถูกรัก ?

"หลวงประดิษฐ์" ศัพท์ใหม่ถือกำเนิด ผิดหรือที่คนๆ หนึ่งจะ ประดิษฐ์บุคลิกภาพ ให้เป็นที่นิยมชมชอบของมหาชน ?

ในยุคที่ "ภาพลักษณ์" กลายเป็นสกุลเงินทางสังคม เราทุกคนต่างต้อง "ปรุง" ตัวเองให้ดูน่าเชื่อถือ น่ารัก เท่ หรือเป็นที่รักของคนหมู่มาก ยิ่งโซเชียลมีเดียเข้ามามีบทบาทมากเท่าไหร่ "ตัวตนที่แท้จริง" ก็ยิ่งถูกกลบด้วย "ตัวตนที่ต้องการให้คนอื่นเห็น"

คำว่า "ประดิษฐ์บุคลิกภาพ" จึงไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่ แต่มันกำลังกลายเป็นเรื่องธรรมดาของสังคม ธรรมดาจนเราไม่รู้ตัวว่า เราไม่ได้ "เป็น" แต่เรา "แสดง" ตลอดเวลา

ประดิษฐ์บุคลิกภาพ คืออะไร เหตุผลในการทำเช่นนั้น ?

การประดิษฐ์บุคลิกภาพ คือการสร้างหรือแต่งเติมลักษณะนิสัย ท่าทาง การพูดจา การแสดงออกให้ตรงกับภาพลักษณ์ที่เราต้องการให้ผู้อื่นรับรู้ ซึ่งอาจไม่ใช่สิ่งที่เราเป็นจริงๆ แต่เป็นสิ่งที่เราคิดว่า "คนอื่นจะชอบ" หรือ "คนในสังคมคาดหวัง"

• คนขี้อาย พยายามทำตัวมั่นใจเกินจริง

• คนไม่ชอบเข้าสังคม พยายามยิ้ม พูดเก่ง

• คนรู้สึกไม่มั่นคง ต้องทำให้ดูสมบูรณ์แบบเสมอ

• คนธรรมดา สร้างภาพลักษณ์หรูหราเพื่อเรียกการยอมรับ

หลอกคนทั้งโลก แล้วทำไมถึงหลอกตัวเองด้วย ?

เพราะเมื่อเราทำแบบนี้ไปนาน ๆ เราจะ เริ่มเชื่อว่า "ภาพที่สร้างขึ้น" คือ "ตัวเราจริง ๆ" เพราะ

• เราหลงกับคำชม

• เราเสพติดการยอมรับ

• เรากลัวความจริงในตัวเองจะไม่เป็นที่รัก

• เราเหนื่อย แต่ต้อง "เป๊ะ" ตลอดเวลา สุดท้าย เราจะลืมว่าเราเคยเป็นใคร เราอยากเป็นอะไร และเราอยากอยู่กับใครที่เห็น "ตัวเราจริงๆ"

ด้านจิตวิทยา : ทำไมคนถึงต้องประดิษฐ์บุคลิกภาพ ?

• กลไกป้องกันตนเอง (Defense Mechanism) : ปกป้องตัวเองจากความรู้สึกด้อยคุณค่า

• Self-esteem ต่ำ : เมื่อเราไม่มั่นใจในตัวตนจริง จึงสร้างตัวตนใหม่ที่คิดว่า "ดีกว่า"

• Social Comparison : เราถูกเปรียบเทียบตลอดเวลา จึงต้อง "สร้างภาพ" เพื่อแข่งขัน

• การเลี้ยงดู/สังคม : โตมาในสภาพแวดล้อมที่มีเงื่อนไขในการได้รับความรัก เช่น ต้องเก่ง ต้องดี ต้องน่ารัก ถึงจะถูกรัก

ผลกระทบในระยะยาว

1. ความเหนื่อยล้า (Emotional Exhaustion): เพราะต้อง "แสดง" ตลอดเวลา

2. ภาวะซึมเศร้า หรือหมดไฟ: เมื่อตัวจริงไม่เคยถูกยอมรับ

3. ความสัมพันธ์เปราะบาง: เพราะคนรักเราเพียงแค่ "เปลือก" ไม่ใช่ "ตัวตน"

4. สูญเสียความเป็นตัวเอง: เราอาจไม่รู้แล้วด้วยซ้ำว่า "ตัวตนจริง" ของเราคืออะไร

แล้วเราจะหยุด "หลอกตัวเอง" ได้อย่างไร?

• ซื่อสัตย์กับตัวเองก่อน : ยอมรับข้อดี-ข้อเสียของตัวเองแบบไม่ตัดสิน

• ไม่ต้องเป๊ะเสมอไป : อ่อนแอบ้าง ผิดพลาดได้ เป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์

• เลือกคนที่เห็นเราแบบที่เราเป็น : ไม่ใช่แบบที่เรา "พยายามเป็น"

• อยู่กับตัวเองให้มากขึ้น : ถามใจตัวเองเสมอว่า "ฉันกำลังทำเพราะอยากทำ หรือเพราะอยากให้เขาชอบ?"

การประดิษฐ์บุคลิกภาพไม่ใช่เรื่องผิด เราทุกคนล้วนมีมุมที่ต้อง "แสดง" เพื่อให้สังคมยอมรับบ้าง แต่หากปล่อยให้ "ภาพที่สร้าง" กลืนกิน "ตัวตนจริง"

เราอาจกำลังหลอกคนทั้งโลก… และที่เจ็บที่สุดคือ เรากำลังหลอกหัวใจของตัวเอง