ปิดสำนักสงฆ์ – รื้อโลงแก้ว ลูกรับดีใจแม่รับปากตัดขาดพระ หมอปลายังห่วงหวั่น ‘สุนิตร’ หวนปลุกลัทธิ (คลิป)

จากกรณี นางสาวณัชพร อายุ 49 ปี และนางสาวเมย์ อายุ 19 ปี สองแม่ลูกที่เชื่อว่าตัวเองจะต้องละสังขารในวันที่ 30 ตุลาคม 64 และ 18 มีนาคม 65 ซึ่งทางครอบครัวมีความกังวลว่าจะเกิดเรื่องร้ายจนเข้าร้องขอความช่วยเหลือจากสื่อมวลชนและนายจีรพันธ์ เพชรขาว หรือ หมอปลา กระทั่งผ่านเวลาล่วงเลยมา พบว่าไม่มีการละสังขารเกิดขึ้นจริง

วันที่ 31 ตุลาคม 2564 เมื่อเวลา 09.00 น. นางสุวรรณี บัวศรี กำนันตำบลบ้านจีต พร้อมผู้ใหญ่บ้านและชาวบ้าน หมู่บ้านซำป่าหัน ได้เข้าเคลียร์พื้นที่ รื้อโลงแก้วและเขียนป้ายติดประกาศ ปิดสถานที่สำนักสงฆ์ ห้ามบุคคลภายนอกเข้า ทั้งภายในและทางเข้าของสำนักสงฆ์

บรรยากาศมีบรรดาลูกศิษย์รุ่นใหญ่ เข้ามาเก็บของสำคัญออกไปอย่างน่าเศร้าใจ เมื่อรื้อโลงแก้วออกแล้ว พบว่าด้านใต้ฐานของโลงแก้วมีสมุนไพรแห้งที่ใช้ไว้ดับกลิ่นอยู่หลายชนิด เช่น ใบหนาด ใบตะไคร้ ใบเตย และใบฝรั่ง

นางสุวรรณี บัวศรี กำนันตำบลบ้านจีต บอกว่า สำหรับวันนี้ที่พาชาวบ้านมารื้อโลงแก้วและติดป้ายปิดสถานที่นั้น เพราะว่าเรื่องนี้มันจบลงแล้ว หลังจากพระสุนิตรได้ยินยอมกลับไปอยู่ที่ต้นสังกัดเดิม ที่อำเภอวังสามหมอ วันนี้ต้องปิดพื้นที่นี้แบบถาวร เนื่องจากได้รับแจ้งจากเจ้าของที่ดินพื้นนี้ว่าจะขอพื้นที่คืน

สำหรับโลงแก้วที่รื้อออกไปนั้น ได้รับการยินยอมจากเจ้าของแล้ว และก็ขอฝากพี่น้องที่จะเข้ามาชมโลงแก้วว่าไม่ต้องเข้ามาดูแล้ว เพราะโลงแก้วจะไม่มีของจริงตั้งอยู่ในพื้นที่นี้อีกต่อไป

ขณะเดียวกัน การเคลียร์พื้นที่สำนักสงฆ์ นางอิ้ง อายุ 58 ปี เจ้าของที่ดินของสำนักสงฆ์ซำป่าหัน เปิดเผยทั้งน้ำตาว่า รู้สึกเสียใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น เนื่องจากที่ดินนี้ แม่ของตนเองได้ถวายเป็นที่ธรณีสงฆ์ก่อนจะเสียชีวิต ซึ่งที่พื้นนี้ไม่ได้เป็นของพระสุนิตร และเป็นที่ดินที่พระสงฆ์อาศัยเป็นที่พักพิงได้ทุกรูป แต่เรื่องราวที่เกิดขึ้นมันทำให้ที่ดินนี้เกิดความวุ่นวายไปหมด

ส่วนตัวยอมรับว่าสงสารทั้งคนที่มาปฏิบัติธรรมและพระสุนิตร เพราะเมื่อแรกเริ่มที่พระสุนิตามาอยู่ที่นี่ ท่านไม่ได้เป็นแบบนี้และอยู่กันอย่างเงียบสงบ แต่เรื่องมันเกิดไปแล้วโทษใครไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ก็ขอให้พระสุนิตรไปอยู่ในที่ของท่านอย่างสงบ และไปสวรรค์นิพพานตามที่ท่านตั้งใจเอาไว้

นางเจียม กิจใส อายุ 69 ปี ชาวบ้านที่มาปฏิบัติธรรมที่สำนักสงฆ์ซำป่าหัน ญาติเจ้าของที่ดิน บอกว่า สำหรับการปิดสำนักสงฆ์ในวันนี้ก็รู้สึกเสียใจ แต่ก็ยังดีที่พระผู้ใหญ่ยังให้ความเมตตาไม่จับพระสุนิตรสึก ถ้าหากนึกถึงก็ยังไปเยี่ยมเยียนได้ เพราะพระสุนิตรยังเป็นพระอยู่ ตนยอมรับว่าศรัทธาและมีความผูกพันกับพระสุนิตร ที่มาปฏิบัติธรรมทุกวันนี้ก็ทำตามภาษาคนพุทธ เพราะส่วนตัวไม่ได้เชื่อเรื่องละสังขาร 100 เปอร์เซ็นต์อยู่ตั้งแต่แรกแล้ว หลังจากเคลียร์ของที่สำนักสงฆ์เสร็จ ก็จะหาเวลาเดินทางไปเยี่ยมพระสุนิตร ส่วนลูกศิษย์คนอื่น ๆ ตอนนี้ก็ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปตั้งแต่เมื่อคืนที่ผ่านมาแล้ว

ส่วนที่วัดต้นสังกัดเดิมที่วัดอนาลโยภูค้อ อ.วังสามหมอ จ.อุดรธานี ห่างจากสำนักสงฆ์ซำป่าหัน ประมาณ 52 กิโลเมตร โดยพระมหาสายัน อภิปุญโญ เจ้าคณะอำเภอวังสามหมอ นำทีมข่าวเดินเข้าไปยังจุดที่พักของพระสุนิตร ลักษณะเพิงหินคล้ายถ้ำ พร้อมมีการต่อเติมเป็นศาลาเอนกประสงค์ อยู่ห่างจากตัววัดประมาณ 650 เมตร ใช้เส้นทางเดินเข้าไป 2 ข้างทางเป็นป่าไผ่เงียบสงบ

สถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่ที่ใช้ไว้ปฏิบัติธรรมอย่างแท้จริง ตั้งอยู่ในเนื้อที่ป้าติดภูเขา กว่า 750 ไร่ เมื่อถึงบริเวณเพิงหินก็พบพระสุนิตร กำลังพักผ่อนอยู่เพียงรูปเดียว เมื่อพระสุนิตรเห็นพระมหาสายันเดินเข้ามาพระสุนิตรก็ลุกขึ้นมากราบแสดงความเคารพ ทั้งนี้ พระสุนิตรมีสีหน้าที่เรียบเฉย ไม่ได้มีทีท่าเคร่งเครียด

พระมหาสายัน กล่าวว่า หลังจากที่พาพระสุนิตรกลับมาที่วัดนี้เมื่อคืน ท่าทางของพระสุนิตรก็ดูอ่อนลงมาก ไม่เหมือนกับก่อนหน้าที่มีกิริยาหยาบกระด้าง เพราะได้คาดโทษเอาไว้แล้วอย่างเด็ดขาด ถ้ามีขัดขืนก็ให้ลาสิกขาสถานเดียว ส่วนความเป็นตอนนี้ก็ให้ตัดการ ติดต่อสื่อสารอย่างเช่นโทรศัพท์ให้อยู่เฉพาะเครื่องบริขารพื้นฐานเท่านั้น เทคโนโลยีไม่มี ส่วนเรื่องอาหารก็จะให้โยมเจ้าหน้าที่คอยดูแล

โดยการให้พระสุนิตรมาอยู่ที่นี่ ก็เพื่อไม่อยากให้พระสุนิตรกลับไปคิดถึงเรื่องการละสังขารอะไรอีก เปรียบเทียบคือการเทน้ำเก่าออกให้หมด มาเริ่มต้นใหม่ ตอนนี้พระสุนิตรก็ไม่ได้ร้องขออะไรเป็นพิเศษ และเดิมตามประวัติของพระสุนิตรนั้นก็มีความไม่ปกติเหมือนคนทั่วไปอยู่ประมาณหนึ่ง ตนมาทราบจากการคุยกับญาติพี่น้องของพระสุนิตร พระผู้ใหญ่จึงให้โอกาส ตนจะลองดูว่าหากพระสุนิตรปรับตัวได้ก็ถือว่าเป็นกุศล ส่วนเรื่องอีกพระสุนิตรก็ไม่ได้มีอะไรเสียหายมากนัก เสียเรื่องนี้เรื่องเดียว

ส่วนเรื่องการละสังขารที่ว่านั้น ตามการประพฤติปฏิบัติของครูบาอาจารย์ที่ทำกันมา การตายก็เป็นเรื่องปกติ การที่เห็นพระครูบาอาจารย์ที่ประเสริฐกว่าได้ละไป ก็จะให้สำคัญที่คุณงามความดีของท่าน ดังนั้นคำว่าละสังขารต้องเป็นบุคคลที่มีคุณธรรมสูงที่เคารพนับถือ จึงจะใช้คำนี้ และส่วนมากท่านก็ไม่เคยพูดด้วยตัวเองว่าจะละสังขาร แต่ผู้เป็นลูกศิษย์จะให้คำนี้กับครูอาจารย์

เวลา 11.00 น. นายสันติ กล่าวว่า ครั้งนี้จะเป็นการสัมภาษณ์ครั้งสุดท้าย และจะขอให้เรื่องแม่ของตัวเองที่จะละสังขาร จบลงแต่เพียงเท่านี้ เพราะแม่เลิกคิดที่จะละสังขารแล้ว รวมถึงน้องสาวด้วย เพราะเมื่อเลยกำหนดเวลาการละสังขาร แม่และน้องสาวก็รู้ได้เองว่า สิ่งที่พระสุนิตรบอกมานั้นไม่ใช่เรื่องจริง ทำให้แม่และน้องตาสว่าง แล้วแม่ก็เลิกทำตัวแปลก ๆ ไม่พูดเสียงเล็กเสียงใหญ่ หรือเสียงที่สองเสียงที่สามแล้ว แม่ก็ยังได้บอกว่าเรื่องที่ผ่านมาถือว่าเป็นวิบากกรรม และตัวเองเคยทำเวรทำกรรมไว้กับพระสุนิตร หลังจากนี้ ก็ขอให้ต่างคนต่างอยู่ และหมดเวรหมดกรรมซึ่งกันและกัน

นายสันติ บอกอีกว่า การผ่านวันที่ 30 ตุลาคม 2564 มานั้นแม่ได้เอาแต่นุ่งขาวห่มขาว และสวดมนต์นั่งสมาธิทั้งวัน โดยแม่กำหนดช่วงเวลาละสังขารไว้ 3 ช่วงเวลา คือช่วง 08.00 น. แต่ก็ไม่มีการละสังขารเกิดขึ้น จากนั้นจึงมีการกำหนดละสังขารต่อในเวลา 08.30 น. ก็ไม่มีการละสังขารเกิดขึ้นอีก กระทั่งแม่ได้รอการละสังขารอีกครั้งเมื่อเวลาเที่ยงคืน ซึ่งเมื่อไม่มีการละสังขารเกิดขึ้นแต่อย่างใด แม่ก็ล้มเลิกเรื่องทั้งหมด

ส่วนการดูแลแม่ในช่วง 2 วันที่ผ่านมา หลังออกจากบ้านหมอปลา ตนได้ติดกล้องวงจรปิดรอบบ้านเพื่อดูพฤติกรรมของแม่ ก่อนจะมีการพูดและทำข้อตกลงกับแม่ ที่ตนขอก็คือให้แม่เลิกคิดเรื่องการละสังขาร เลิกติดต่อกับพระสุนิตร ห้ามใช้โทรศัพท์มือถือ เพื่อไม่ให้รู้ข่าวสารเกี่ยวกับข่าวของตัวเอง และเลิกไปข้องเกี่ยวกับสำนักสงฆ์แห่งนี้อีกต่อไป แม่ก็ยอมทำตาม บอกจะล้มเลิกการละสังขาร และจะยอมไปพบแพทย์ทางจิตเวช แต่แม่ก็มีข้อตกลงกลับมาเช่นเดียวกันว่าห้ามให้นักข่าวมาทำข่าวหรือมาวนเวียนหน้าบ้าน และแม่ไม่อยากให้สังคมไปโจมตีพระสุมิตรมากเกินไป

หลังจากนี้ ตัวเองก็จะขออยู่ดูแลแม่ไปอีก 2 สัปดาห์ หากแม่เลิกคลั่งสำนักสงฆ์แห่งนี้และตัดได้จริง ๆ ตัวเองก็จะเดินทางกลับบ้านที่จังหวัดสุโขทัย ให้แม่กับน้องอยู่ที่บ้านหลังนี้ต่อไป หากแม่ไปสำนักสงฆ์และคลั่งลัทธิอะไรแปลก ๆ อีกรอบ ตนจะไม่ช่วย และจะปล่อยให้แม่ดำเนินชีวิตตามเวรตามกรรมทันที

ส่วนเรื่องประเด็นการทำประกันชีวิตที่มีการเขียนชื่อผู้รับผลประโยชน์ในกรมทัณฑ์ที่ระบุชื่อเป็นพระสุนิตร ตรวจสอบแล้วขอยืนยันว่า แม่ไม่เคยทำพินัยกรรมมอบทรัพย์สมบัติให้พระสุนิตร หรือให้สำนักสงฆ์ แม่ได้ระบุชื่อผู้รับสมบัติคือน้องสาวของตัวเองเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ตัวเองก็อยากจะขอโทษหมอปลาที่ตัวเองออกมาหาไม่ได้ เนื่องจากต้องดูแลแม่อยู่ในบ้านอย่างใกล้ชิด เพราะเวลานั้นแม่มีสภาพจิตใจที่ย่ำแย่ ต้องการคนอยู่ข้าง ๆ ตัวเองอยากขอขอบคุณหมอปลา เจ้าหน้าที่ตำรวจ และสื่อทุกสำนักที่ช่วยเหลือ

ด้านนายจีรพันธ์ เพชรขาว หรือ หมอปา กล่าวว่า กรณีของนางสาวณัชพร ตัวเองเคยพูดตั้งแต่แรกแล้วว่าไม่มีทางที่จะเป็นไปได้ แต่ตัวเองก็เข้าใจว่าผู้หญิงคนนี้กับพระรูปดังกล่าวเขาเชื่อเหลือเกินว่าจะมีวันละสังขาร แต่วันนี้ก็ได้ทำให้รู้ว่าสิ่งที่เขาเชื่อนั้นไม่มีอยู่จริง

อีกทั้งตัวเองก็ได้ทราบข่าวว่าที่สำนักสงฆ์ซำป่าหัน ได้มีการทำลายโลงแก้วไปแล้วนั้น เห็นว่าสิ่งที่ควรทำลายไปมากกว่าโลงแก้วนั้นคือ ะต้องไปทำลายความคิดของทั้งพระและผู้หญิงคนดังกล่าว ส่วนที่พระรูปดังกล่าวยังไม่สึก ตัวเองก็กังวลว่าถ้าเรื่องนี้เงียบ พระรูปดังกล่าวจะต้องไปสอนญาติโยมที่ไม่มีที่พึ่งและจะมีผู้เสียหายต่อไปอีกแน่นอน จึงอยากจะฝากถึงพระผู้ใหญ่ใน จ.อุดรธานี ว่าเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ท่านอย่าเกรงใจเลย พระดี ๆ เราต้องรักษาไว้ ส่วนพระที่ไม่ดีต้องให้เขาสึก ไม่ใช่มาให้อภัยแล้วให้อภัยอีกแบบนี้