เมื่อวันที่ 20 มกราคม 2565 เฟซบุ๊กแฟนเพจ “มีด่านอุบลราชธานี” โพสต์ภาพวินาทีเจ้าหน้าที่แพทย์กำลังช่วยชีวิตหนูน้อยวัย 10 ขวบ เรียนอยู่ชั้น ป.4 ทราบชื่อ “น้องนัด” หรือ “ด.ช.ณัฐวุฒิ เดชสอน” ซึ่งประสบอุบัติเหตุระหว่างเล่นน้ำในคลองบ้านหนองแต้ ต.โนนดาเล็น อ.สำโรง จ.อุบลราชธานี
โดยระหว่างที่น้องเล่นน้ำ แล้วเผลอเข้าไปใกล้ท่อส่งน้ำขนาดใหญ่ จึงโดนท่อส่งน้ำดูดเข้าไปติดอยู่ในท่อประปา ทางชาวบ้านที่เห็นเหตุการณ์จึงรีบแจ้งเจ้าหน้าที่เพื่อเข้าช่วยเหลือนำตัวน้องออกมา แต่ที่น่าเศร้าคือหลังจากนำตัวน้องออกมาได้แล้วนั้น ทีมแพทย์พยามยามช่วยปั๊มหัวใจกว่า 30 นาที แต่ไม่สามารถยื้อชีวิตไว้ได้
ล่าสุด วันที่ 21 มกราคม 2565 ทีมข่าวเดินทางไปยังบ้านหมู่ 5 บ้านโนนทรายน้อย ต.ท่าลาด อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี ซึ่งเป็นบ้านของน้องนัด จัดตั้งเป็นสถานที่บำเพ็ญกุศลศพ นางมลีวรรณ อุดาหน อายุ 34 ปี ผู้เป็นแม่ เปิดใจว่า เมื่อวานนี้ เวลาประมาณ 15.00 น. ขณะที่ตนและสามีพาลูกชาย 2 คนคือ น้องนัด วัย 10 ขวบและน้องน้ำ วัย 9 ขวบไปที่แปลงผักแถวที่เกิดเหตุ ตรงนั้นจะมีคลองส่งน้ำความลึกประมาณ 50 ซม. และมีท่อส่งน้ำ PVC ของชุมชน ที่คอยสูบน้ำจากคลองไปยังแปลงนา ความกว้างเส้นผ่าศูนย์กลางขนาด 8 นิ้ว ยาวประมาณ 3 เมตร
โดยปกติแล้วลูกชายทั้ง 2 คนจะลงไปเล่นประจำ หากมาที่นี่ ตนก็เลยไม่เอะใจ บวกกับตนก็คอยชะเง้อมองลูกอยู่ตลอด แต่จู่ ๆ น้องน้ำก็ตะโกนมาบอกว่า "แม่ ๆ พี่นัดเข้าไปในท่อ" ตอนแรกตนก็ไม่เชื่อ จึงถามซ้ำและวิ่งมาดู ปรากฏว่าน้องนัดหายไปแล้ว ก็เลยรีบตะโกนขอความช่วยเหลือจากชาวบ้านให้ช่วยปิดระบบดูดน้ำ ขณะนั้นสามีก็ใช้จอบขุดดินตรงถนนให้ลึกลงไปถึงท่อ จากนั้นชาวบ้านก็มาช่วยขุดด้วย
ผ่านไปประมาณ 35 นาที ก็ขุดดินลึกประมาณ 20 ซม. ก็เจอท่อ จึงใช้จอบทุบให้ท่อแตก พบร่างของลูกชายอยู่ตรงข้อแรกของท่อ ในสภาพแน่นิ่ง ทีมแพทย์พยายามปั๊มหัวใจช่วยชีวิตแล้ว แต่ไม่เป็นผล ตนยอมรับว่ารู้สึกผิดมากที่ชะล่าใจ ตนหัวใจสลายไปหมด ทำให้ย้อนนึกถึงเมื่อประมาณ 3-4 ปีก่อนตอนที่ตนป่วย น้องนัดเคยบอกว่าอยากโตขึ้นเป็นหมอเพื่อที่จะได้มาดูแลแม่ แล้วจู่ ๆ น้องก็มาเสียไปโดยไม่มีลางสังหรณ์อะไรเลย
ถ้าถามถึงสาเหตุที่ทำให้น้องเข้าไปอยู่ในท่อได้ ตนเชื่อว่าคงเป็นเพราะลูกชายไปเล่นอยู่บริเวณปากท่อแล้วโดนดูดเข้าไป เพราะถ้าจะมองว่าเป็นเหตุการณ์พี่น้องแกล้งหยอกกันคงเป็นไปไม่ได้ เพราะแม้ว่าเขาจะตีกันบ่อยแต่ ลูก 2 คนนี้รักกันมาก
สุดท้ายตนก็อยากจะฝากกับสังคม ยกเรื่องราวนี้ไว้เป็นอุทาหรณ์ว่าอย่าชะล่าใจเวลาให้ลูกเล่นน้ำ เพราะเมื่อสูญเสียไปแล้วไม่สามารถย้อนเวลากลับไม่ได้ และอยากบอกกับดวงวิญญาณของลูกชายว่าหากชาติหน้ามีจริง ก็ขอให้ได้เกิดมาเป็นแม่ลูกกันอีก ถึงแม่จะดุด่า แต่แม่ก็รัก
นางนาฏยา วาณิชย์ศิริ ครูประจำชั้นของน้องน้ำ น้องชายของผู้เสียชีวิต เล่าว่า เมื่อวานนี้ เวลา 15.04 น. จู่ ๆ น้องน้ำก็กดโทรวิดีโอคอลเข้ามาในกลุ่ม แต่เนื่องจากปกติน้องไม่เคยกดโทรจึงทำให้ไม่มีใครรับสาย จากนั้นเวลา 15.06 น. น้องส่งข้อความเสียงเข้ามาว่า "ครูครับ ครูครับ คือไอ้นัดมันตาย" ซึ่งจากที่ฟังเสียงแล้ว น้ำเสียงสั่นเครือและอยู่ในภาวะตกใจ
ต่อมาจนกระทั่งเวลา 15.19 น. ก็ยังไม่มีใครตอบ น้องน้ำจึงกดโทรวิดีโอคอลในกลุ่มอีกรอบ แต่ก็ยังไม่มีคนรับสาย จนกระทั่งเวลา 15.20 น. ตนเข้ามาเห็น ก็เลยตอบกลับไปว่า "เป็นอะไรครับ รีบหาผู้ใหญ่" แล้วน้องน้ำก็พยายามโทรวิดีโอคอลเข้ามาในกลุ่มได้เรื่อย ๆ เพื่อพยายามที่จะอธิบายกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ก่อนที่จะส่งข้อความเสียงเข้ามาอีกรอบว่า "ไอ้นัดมันตาย ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ทันแล้วครับครู" ด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ เหนื่อย และตกใจ
ปกติแล้วน้องนัดเป็นเด็กเงียบ ๆ แต่จะตั้งใจเรียน ไม่ได้ดื้อซนอะไรมาก ไม่เคยมีปัญหากับเพื่อนในชั้นเรียน แต่จะมีอยู่ช่วงหนึ่งเมื่อประมาณ 1 เดือนที่ผ่านมาน้องนัดเปลี่ยนไป คือไม่ค่อยกล้าสบตาคุณครู และเวลาครูบอกให้ทำอะไรก็จะไม่ทำ ต้องรอให้เวลาผ่านไปสักพักถึงจะทำ ที่ผ่านมาตนเคยอบรมบ่มนิสัยตลอดว่าเป็นพี่ชายคนโตต้องคอยดูแลน้อง ดูแลพ่อแม่และครอบครัว เพราะรู้ดีว่าฐานะทางบ้านของน้องไม่ได้ดีมากนัก เขาก็รับปากตลอด จึงทำให้รู้สึกสลดใจและหดหู่มาก