พยาบาลเขียนจดหมายพ้อ ไม่ได้รับความเป็นธรรม ชีวิตทำงานปัญหารุมโดนเอาเปรียบ ขอจบชีวิตข้าราชการตัวน้อยเพื่อยุติความอยุติธรรม
วันที่ 21 ก.พ.66 โลกออนไลน์ได้แชร์โพสต์ของพยาบาลรายหนึ่งซึ่งได้โพสต์เรื่องราวตัดพ้อเกี่ยวกับชีวิตของตัวเองที่ไม่ได้รับความยุติธรรม เธอจึงเขียนข้อความนี้ขึ้นมาเพื่อที่จะขอจบความอยุติธรรมนี้ด้วยตัวของเธอเอง
โดยเธอเล่าเรื่องราวของเธอในวัยเด็กว่า ตอนที่เธอและแม่ไปรักษาที่โรงพยาบาลมักจะโดนพยาบาลหรือผู้ช่วยพยาบาลดุด่า แม้จะอยู่ในฐานะคนไข้จะไม่ได้ผิดอะไร เธอจึงตั้งใจที่จะเรียนเพื่อจบมาเป็นพยาบาล เพราะแม่ของเธอบอกว่า "วันหนึ่งถ้าลูกโตมาลูกต้องเป็นพยาบาลนะ แล้วลูกอย่าไปทำแบบนี้ที่เราโดนกับคนไข้"
ต่อมาในช่วงชีวิตวัยมัธยมของเธอ เธอเล่าเอาไว้ว่า เธอโดนบูลลี่เรื่องรูปลักษณ์และชาติพันธุ์ เพื่อนๆ ล้อว่าฉันตาตี่ไม่สวย ตัวเตี้ย บ้างก็ด่าว่านั่งหลับเหรอ เธอโดนบูลลี่มาตลอด เธอเคยกลับบ้านไปกอดแม่แล้วร้องไห้กับแม่เล่าสิ่งที่เจอที่ โรงเรียนให้แม่ฟัง แม่บอกเธอสวยมากและน่ารักที่สุดในสายตาแม่ เธอกลับไปเรียนโดนล้อโดนบูลลี่อยู่ตลอด จนกระทั่งจบการศึกษา วันปัจฉิมนิเทศของการเรียนมัธยมต้น เธอก็ไม่เข้าร่วมกับเพื่อนของเธอ
ในช่วงของการเรียนมัธยมปลายเธอได้เข้าเรียนที่โรงเรียนคริสเตียนแห่งหนึ่ง เธอได้รับการยอมรับมากขึ้น ไม่โดนบูลลี่ การเรียนก็เริ่มกลับมาดีขึ้น เธอเรียนในสายวิทยาศาสตร์-คณิตศาสตร์ ด้วยความใฝ่ฝันที่อยากเป็นพยาบาล แต่ในช่วงที่ใกล้จะเรียนจบที่บ้านของเธอมีปัญหาเรื่องการเงิน และสุขภาพของแม่ไม่ค่อยดี ครอบครัวของเธอจึงอยากให้เปลี่ยนใจไปเรียนครูแทน แต่เธอตั้งใจที่จะเรียนพยาบาล จนเธอสามารถสอบและได้เรียนในคณะที่ใฝ่ฝันเอาไว้ได้
หลังจากเรียนจบเธอได้สอบข้าราชการติดและได้เป็น พยาบาล สังกัดโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ในตัวเมืองเชียงใหม่ ผ่านไปหลายปี ชีวิตของเธอได้เจอกับอุปสรรคมากมาย แต่เธอเลือกที่จะปรับตัวและปล่อยวางมาโดยตลอด จนกระทั่งต้องมาเจอกับเหตุการณ์ที่เธอระบุเอาไว้ในเรื่องราวครั้งนี้
เรื่องราวที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น รถจักรยานยนต์ของเธอซึ่งจอดไว้ในบ้านพักของโรงพยาบาลหายไป จึงไปขอดูกล้องวงจรปิดจนได้รู้ว่าคนที่เอารถของเธอไปคือแฟนของเจ้าหน้าที่ตำแหน่งใหญ่ท่านหนึ่งในโรงพยาบาล เธอจึงติดต่อไปเพื่อขอรถคืนแต่ได้เหตุผลกลับมาว่าที่รถของเธอถูกนำไปเพราะว่าจอดเอาไว้นาน และบอกมาอีกว่าจะเอารถของเธอไปขายทอดตลาด หลังจากนั้นเธอรู้สึกเครียด และต้องปกป้องสิทธิ์ของตัวเองด้วยการทวงคืน และบอกกับอีกฝ่ายว่าไม่มีสิทธิ์ที่จะเอารถของเธอไป ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร เพราะเธอจอดเอาไว้อย่างถูกที่ถูกทาง แต่เธอไม่ได้รถคืนและทุกอย่างค่อยๆ แย่ลง เธอตัดสินใจไปแจ้งความกับตำรวจเพื่อขอความช่วยเหลือ หรือแม้กระทั่งขอความช่วยเหลือจากทางผู้ใหญ่ในโรงพยาบาล เธอกลับไม่ได้รับการช่วยเหลือกลับมา และรู้สึกกังวลใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น
หลังจากเกิดเหตุการณ์ดังกล่าว เธอระบุว่าเธอถูกคุกคามจากคู่กรณี เธอแจ้งไปยังผู้ใหญ่ของโรงพยาบาล เธอได้รับการดูแล 1 เดือนครึ่ง นอกจากนี้เธอมีปัญหากับทางหน่วยงาน ซึ่งตลอดมาก็มีปัญหาหลายๆ อย่าง ในหน่วยงานซึ่งมันสะสมจนวันหนึ่งมีรุ่นน้องในหน่วยงานมาเปิดประเด็น และเธอได้เกิดเรื่องในหน่วยงาน เธอเขียนย้ายแผนกแต่ไม่ได้รับการย้าย เธอเครียดสะสมหนักมากขึ้นเรื่อยๆทุกวัน หลายๆเรื่อง นอนไม่หลับ ทั้งหวาดระแวง กลัวโดนทำร้ายจากคู่กรณีอีกทั้งมีปัญหาในหน่วยงาน
ในช่วงท้าย พยาบาลรายนี้ระบุว่า "ฉันได้ส่งจดหมายทางเมล์ไปถึงอธิบดี เนื่องจากทั้ง ผอ.และผู้ใหญ่ใน รพ.ฉันได้ดำเนินการไปแล้วแต่เรื่องเงียบ ทุกๆ วัน ฉันหวาดระแวงและเครียดนอนไม่หลับ จนมีวันหนึ่งฉันนั้นโดนเรียกไปพบผู้ใหญ่ใน รพ.และถูกกดดันหลายอย่างฉันรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยและความกดดันที่ไม่มีทางออก ทั้งในหน่วยงานและเรื่องต่างๆในวันนี้ฉันขอจบชีวิตลงเพื่อยุติความอยุติธรรมและทางออกต่างๆ ฉันไม่อยากรับผลกระทบต่างๆที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ ทั้งความก้าวหน้าในหน้าที่การงานและงานที่ฉันทำ เพราะตอนนี้เหมือนฉันไม่ได้ต่อสู้กับคู่กรณีคนเดียว #RIPชีวิตราชการตัวน้อย"
อย่างไรก็ตาม เพื่อนของพยาบาลรายนี้ได้ให้ข้อมูลกับทางเพจ "หมอแล็บแพนด้า" ว่า พยาบาลรายนี้พยายามที่จะกระโดดตึกเพื่อจบชีวิตตัวเอง แต่ตอนนี้ได้รับการช่วยเหลือและปลอดภัยดีแล้ว
