รับขวัญ 2 หนุ่มหลงป่าเดินไกล 13 กิโล เผยกินแมงกีนูนประทัง เชื่อเจ้าที่ดลใจให้เจอฝูงลิงเลยรอด (คลิป)

จากกรณี มีอากับหลาน เป็นชาวบ้านในพื้นที่ ต.บักดอง อ.ขุนหาญ จ.ศรีสะเกษ 2 ราย คือ นายประเสริฐ ไชยทอง อายุ 55 ปี และ นายพลรัฐ รุ่งคำ อายุ 29 ปี เข้าไปหาเก็บของป่า และพลัดหลงป่าในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าพนมดงรัก (บริเวณพนมดก) ต.บักดอง อ.ขุนหาญ จ.ศรีสะเกษ ตั้งแต่เวลาประมาณ 17.00 น. ของวันที่ 18 เม.ย. ที่ผ่านมา

หน่วยงานจังหวัด ทั้งทหาร และชาวบ้าน ต่างระดมกำลังกันค้นหา พร้อมใช้เฮลิค็อปเตอร์บินสำรวจ พบชาวบ้านที่หลงป่าทั้ง 2 คนอยู้บริเวณป่าซำปีกา หมู่ 4 ต.ห้วยจันทน์ อ.ขุนหาญ จ.ศรีสะเกษ ซึ่งห่างจากจุดที่เริ่มเดินทาง 13 กิโลเมตร แต่ไม่สามารถจอดเฮลิค็อปเตอร์ได้ เพราะเป็นป่าทึบ จึงส่งเสบียงไปให้ และส่งทีมค้นหาไปรับออกมาจากป่า ก่อนส่งตัวไปที่ รพ.ขุนหาญ

ล่าสุด วันที่ 23 เม.ย.63 นายประเสริฐ และนายพลรัฐ ออกจากรพ.ขุนหาญเรียบร้อยแล้ว โดยเบื้องต้นสภาพร่างกายอ่อนเพลีย ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร แพทย์ได้ให้น้ำเกลือและให้นอนพัก ก่อนจะให้กลับบ้านได้เมื่อช่วงบ่ายวันนี้

ทีมข่าวเดินทางไปบ้านของทั้ง 2 คนที่ พบว่าทางญาติได้จัดพิธีผูกแขนเรียกขวัญ มีคนเฒ่าคนแก่ใช้สายสิญจ์มาผูกข้อมือเรียกขวัญ ให้กลับมาอยู่กับเนื้อกับตัว ตามความเชื่อและประเพณีของชาวอีสาน

นายประเสริฐ ชาวบ้านที่หลงป่า บอกว่า วันที่ 18 เม.ย. เวลาประมาณ 18.00 น. ได้เข้าป่าไปหาแมงจินูน ซึ่งช่วงกลางคืน แมงกีนูน จะชอบไปกินใบไม้จากต้นลำดวน จึงเข้าป่าไปหา โดยมีอุปกรณ์ติดตัวเพียงไฟฉายคาดหัว ไฟแช็คและโทรศัพท์มือถือ ขณะที่เดินป่าเข้าไปจับแมงกีนูนตามต้นลำดวน จากนั้นก็เดินเข้าป่าลึกเข้าไปเรื่อย ๆ เมื่อถึงเวลา 21.00 น. จึงออกจากป่ารีบกลับบ้าน เพราะกลัวว่าจะเกินเวลาช่วงเคอร์ฟิว แต่ก็หาทางกลับไม่เจอคืนนั้นจึงนอนในป่า 

เช้าวันที่ 19 เม.ย. จึงพยายามเดินป่าหาทางออก ด้วยการเดินตามร่องน้ำ และเดินเข้าป่าไปลึกมากจนเกือบถึงชายแดนประเทศกัมพูชา และไปเจอฝูงลิงตัวใหญ่ซึ่งกลัวว่าจะโดนลิงทำร้าย จึงเปลี่ยนเส้นทางเดิน ขณะนั้นคิดว่าเหตุการณ์ที่เจอฝูงลิง อาจจะเป็นเจ้าที่มาบอกทางก็ได้ เหมือนมาเตือนว่า อย่าเดินมาทางนี้ทางข้างหน้ามีอันตราย ระหว่างทางก็อาศัยกินน้ำที่ขัง อยู่ตามซอกหินหรือแอ่งหิน ส่วนอาหารเมื่อหยุดพักจะจุดไฟแช็ค จี่ หรือ เผาแมงกีนูนกินเพื่อประทังชีวิต

รุ่งขึ้น วันที่ 20 เม.ย. ก็ยังหาทางออกไม่เจอ จนกระทั่งเช้าวันที่ 21 เม.ย. เดินต่อไปไม่ไหวแล้ว เพราะร่างกายอ่อนเพลียง จึงล้มตัวลงนอนในป่า พอถึงช่วงเวลา 16.00 น. ได้ยินเสียงเฮลิค็อปเตอร์ บินผ่านมา จึงรีบก่อกองไฟเพื่อส่งสัญญานเป็นควันไฟขึ้นบนท้องฟ้า และถอดเสื้อช่วยกันโบกส่งสัญญานให้เฮลิค็อปเตอร์เห็นแต่จอดไม่ได้เพราะป่าทึบ จึงส่งเสบียงลงมาให้ก่อนที่ชุดค้นหาจะมาถึง และช่วยนำตัวออกจากป่า

อย่างไรก็ตาม เชื่อว่าการหลงป่าครั้งนี้อาจจะมีอาถรรพ์ หรือมีอะไรมาบังตา ทำให้หาทางออกไม่เจอ และอยากขอบคุณหน่วงงานที่เกี่ยวข้อง และชาวบ้านทุกคนที่ช่วยค้นหา หากหาไม่เจอคาดว่าหลังวันที่ 21 เม.ษ. คงจะกลายเป็นศพแน่ ๆ