เปิดใจหน่วยรบพิเศษบุกป่าพา 4 ชีวิตรอด “ป้าแดง” รับพลั้งปากด่า หวิดทำตายหมู่ (คลิป)

จากกรณีชาวบ้านป่ามะกรูด ต.วังนกแอ่น อ.วังทอง จ.พิษณุโลก 4 คน หลงป่าขณะขึ้นไปหาเห็ด และของป่าบนเทือกเขาลำพาด หรือเทือกเขาจอมปลวก ตั้งแต่เมื่อช่วงเช้าวันที่ 12 พ.ค. 63

ประกอบด้วย นางแดง ชัยชนะ อายุ 43 ปี, นายวิโรจน์ ชัยชนะ อายุ 45 ปี, นางทองรัตน์ กัญญาประสิทธิ์ อายุ 45 ปี และ ด.ช.ปัญญา น้อยอินทร์ อายุ 13 ปี ซึ่งเมื่อวานนี้ (17 พ.ค. 63) ได้พบผู้สูญหายทั้งหมด และปลอดภัยดีอาศัยอยู่ในป่า

อ่านข่าวที่เกี่ยวข้อง
- พรานเชื่อ 4 ชีวิตหลงป่าเจออาถรรพ์เมืองลับแล โชว์ “ผมนางไม้”อธิษฐานขอทำยาพบทางออก
- เฮลั่น ฮ. พี่ชายเผยนาทีเจอ 4 ชีวิตหลงป่า เชื่อ 5 วันหาไม่เจอสิ่งลี้ลับบังตา อึ้งเดินไกล 20 กม.
- 4 ชีวิตติดป่ารอด! เจอกองไฟกินผลไม้ยังชีพ กู้ภัยระทึกได้ยินเสียง "ช่วยด้วย"
- ปูพรมค้น 4 ชีวิตหลงป่า ญาติห่วงเด็กอดมีแค่ข้าว 1 ห่อ พรานหวั่นเจอหมี-อาถรรพ์

ล่าสุด วันที่ 18 พ.ค. 63 ขึ้นเฮลิคอปเตอร์ติดตามภารกิจไปด้วย โดยเมื่อไปถึงและทุกคนลงจากเฮลิคอเตอร์ เจ้าหน้าที่รีบนำทั้ง 4 ชีวิต และสุนัข 3 ตัวขึ้นเฮลิคอปเตอร์ทันที โดยสังเกตว่าคนหลงป่าทั้ง 4 คนยังร่างกายแข็งแรงดี ไม่มีบาดแผล เพียงแต่ยังอยู่ในอาการอ่อนเพลีย

น.ส.เจนจิรา ชัยนะ อายุ 22 ปี ลูกสาวของนางแดง และนายวิโรจน์ ชัยชนะ ผู้หลงป่า กล่าวว่า อาการของพ่อกับแม่ในตอนนี้ปกติ แต่ร่างกายอ่อนเพลีย ขาดน้ำ ขาดอาหาร เพราะไม่ได้รับสารอาหารที่ครบถ้วน โดยทันทีที่เจอหน้าพ่อกับแม่ ตนดีใจจนกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่

ตนพูดเพียงว่าไม่ให้ไปป่าอีกแล้ว พ่อกับแม่ก็บอกว่า "ไม่ไปแล้ว เข็ดแล้ว" ตอนแรกตนกังวลมากว่า พ่อแม่จะอยู่กันอย่างไร เพราะญาติที่เข้าป่าไปตามบริเวณป่ามะค้อ บอกว่าไม่พบลำธาร ไม่เจอแหล่งน้ำ จึงกังวลว่าพ่อแม่จะขาดน้ำ แต่อีกวันก็ใจชื้นขึ้นหลังพบร่องรอยว่าทั้ง 4 คนเดินลงไปหาแหล่งน้ำ มีรอยของกินต่าง ๆ ในป่า

หลังจากนี้ ตนจะรอให้พ่อกับแม่อาการดีขึ้น และจะให้พ่อบวช พร้อมกับลูกชายนางทองรัตน์ และด.ช.ปัญญา หรือ น้องโบ๊ท ตามที่ตนได้บนบานเอาไว้ พร้อมตั้งหมูไก่ตามที่คนหลงป่าบนเอาไว้ด้วย

อย่างไรก็ตาม ตนมีความหวังมาตลอดว่าทั้ง 4 คนยังมีชีวิตอยู่ ส่วนที่มีความเชื่อว่าทั้ง 4 คนอาจไปลบหลู่หรือเหยียบอะไรบางอย่างในป่า เช่น ผมนางไม้หรือเครือสาวหลง ทำให้หลงทางนั้น ส่วนตัวคิดว่าน่าจะเกี่ยว เพราะเป็นสิ่งที่มองไม่เห็น และทราบว่านางแดง ได้สบถคำหยาบคายหลังจากไปสะดุดกับเครือไม้ด้วย

สำหรับเส้นทางการค้นหา วันที่ 15 พ.ค. 63 จากหมู่บ้านป่ามะกรูด ระยะทาง 5 กม. มาถึงป่ามะค้อ บริเวณถ้ำขุนอภัย พบใบตองและกองไฟ ซึ่งไม่ใช่ของผู้หลงป่า

วันที่ 16 พ.ค. 63 เจ้าหน้าที่เดินเท้้าต่อมาอีก 5 กม. ถึงลำห้วยปอยน้อย พบกองไฟ ผลมะค่า เศษเสื้อของผู้หลงป่า และใบตอง

จากนั้นวันที่ 17 พ.ค. 63 เวลา 15.00 น. เจ้าหน้าที่ใช้เฮลิคอปเตอร์บินสำรวจห่างจากลำห้วยปอยน้อย 4 กม. พบผู้หลงป่าทั้ง 4 คน และสุนัข 3 ตัว และได้เข้าช่วยเหลือกระทั่งล่าสุด วันที่ 18 พ.ค. 63 นำตัวกลับออกจากป่าอย่างปลอดภัย

ขณะที่ทีมข่าวอยู่ในป่าคุ้มโป่ง จุดที่ทำเป็นลานเฮลิคอปเตอร์ชั่วคราวที่ไปรับกลุ่มคนหลงป่า ทหารกรมรบพิเศษที่ 4 เป็นผู้ดูแลกลุ่มคนหลงป่าเมื่อคืนที่ผ่านมา เปิดเผยว่า เมื่อวานนี้ตอนที่ตนได้โรยตัวลงจากเฮลิคอปเตอร์มาดูแลผู้สูญหาย และตอนค่ำที่ทุกคนกำลังนอน ด.ช.ปัญญาได้มาพูดกับตนว่า "พี่ ผมนึกว่าจะต้องตายอยู่ที่นี่แล้ว" ตนก็ได้แค่ตบบ่าและบอกให้เขานอนหลับ ซึ่งในตอนนั้นตนตื่นตันจนพูดอะไรไม่ออก ตอนนี้ตนรู้สึกหายเหนื่อยเมื่อภารกิจสำเร็จ สามารถช่วยทุกคนกลับออกมาได้อย่างปลอดภัย

ทหารกรมรบพิเศษที่ 4 กล่าวต่อว่า เมื่อคืนนี้ ผู้หญิงทั้ง 2 คน เป็นคนที่น่ากังวลที่สุด เพราะตนสังเกตว่าเขาค่อนข้างจะอิดโรยและไม่พูดไม่จาอะไรเลย ซึ่งนางทองรัตน์ เป็นคนที่น่าจะมีอาการหนักที่สุด เขามีโรคประจำตัวคือความดันต่ำ แต่โชคดีที่โรคประจำตัวเขาไม่กำเริบ สำหรับแรงใจของคนหลงป่ากลุ่มนี้ พวกเขารู้อยู่แล้วว่ามีคนตามหา แต่ที่ผ่านมาเขาไม่เห็นเฮลิคอปเตอร์ อาจเพราะเจ้าหน้าที่ยังบินสำรวจมาไม่ถึง

ขณะที่ นายอรุณ ตะลาศี ทีมโรยตัวหน่วยกู้ภัยบูรพา เปิดเผยว่า เมื่อคืนที่ผ่านมา ตนได้ดูแลและปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้กับคนหลงป่า โดยได้นำอาหารที่เฮลิคอปเตอร์โรยมาให้นำไปให้คนหลงป่า และจัดให้เขานอนเรียงกันโดยใช้ฟรอยห่อตัว เพื่อป้องกันอากาศหนาวและป้องกันแมลงกัดต่อย ซึ่งตนก็ได้สอบถามว่าเขาใช้ชีวิตอยู่อย่างไร พวกเขาก็บอกว่าเก็บมะไฟ หยวกกล้วยป่า และจับอึ่งอ่างมาย่างกิน เดินเก็บไปเรื่อย ๆ เจออะไรที่กินได้ก็เก็บมา ซึ่งพวกเขาก็โชคดี เพราะมีฝนตกในวันที่ 13-14 พ.ค.63 ทำให้มีน้ำหนองบริเวณพื้น พวกเขาก็ตักมากิน ซึ่งก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เขารอดชีวิตมาได้

นายอรุณ กล่าวต่อว่า เมื่อคืนที่ผ่านมา เวลาประมาณ 23.00 น. มีช้างป่าเดินมารอบ ๆ แคมป์ของพวกตน แต่ก็ไม่เข้ามา และไม่มีใครได้รับอันตราย ตนมีโอกาสสอบถามคนหลงป่าว่าทำไมถึงมาพักพิงบริเวณป่านี้ คนหลงป่าก็บอกว่า พวกเขาได้ยินเสียงปืน 1 นัด และรู้ว่ามีคนกำลังตามหา จึงได้วิ่งตามเสียงปืน แต่ก็ไม่พบใคร และหลงมากกว่าเดิม และจะอาศัยนอนตามไหล่เขาหรือที่สูงเพื่อป้องกันช้าง โดยจะผลัดกันตื่นเฝ้ากองไฟ และให้ ด.ช.ปัญญา หลานชายได้นอนหลับคนเดียว

อย่างไรก็ตาม เมื่อคืนตนได้ตรวจเช็กร่างกายทุกคน พบว่ามีเพียงนายวิโรจน์ที่มีร่างกายอ่อนเพลีย ส่วนทุกคนร่างกายแข็งแรงดี