"ชมพู ฟรุตตี้" เผยเส้นทางชีวิตจากศูนย์ จนมาเป็นนักปั้นมือทองของวงการเพลงไทย

สั่งสมประสบการณ์ทั้งเบื้องหน้าเบื้องหลังในวงการบันเทิงมานานหลายสิบปี ปั้นศิลปินมามากมายหลายคน แต่ช่วงหลังๆ "ชมพู ฟรุตตี้" หรือ สุทธิพงษ์ วัฒนจัง หันมาทำงานหน้าจอซะเยอะ จนหลายคนอยากรู้ว่าไม่คิดจะปั้นนักร้องใหม่มาประดับวงการแล้วเหรอ? ซึ่งได้เปิดใจในรายการ ต้มยำอมรินทร์ ว่าปลายปีนี้คนอยากดังมีเฮแน่นอน เพราะตอนนี้พร้อมจะกลับมาเป็นนักปั้นอีกครั้งแล้ว พร้อมเผยเส้นทางชีวิตจากศูนย์ จนมาเป็นนักปั้นมือทองของวงการเพลงไทยอย่างวันนี้

ข่าวที่เกี่ยวข้อง
- “ปุ๊ ปิยะมาศ” อดีตนางเอกตลกร้อยล้านกับความสุขในวัยเกษียณ
- เจ้าของฉายานักร้องจังหวะนรก "เอ๊ะ จิรากร" ต้องสู้ในวงการเพลงถึง 11 ปี กว่าจะมีเพลงดัง!!
- "ต้อม ณหทัย" เล่านาทีเฉียดตายถึง 2 ครั้ง ต้องใช้ชีวิตเป็นผู้พิการนับปี!
- "พรศักดิ์ ส่องแสง" เล่าชีวิตขาลง เป็นบทเรียนสอนใจ พร้อมเปิดตัวลูกชายที่เดินตามรอยพ่อ
- นักร้องแหบมหาเสน่ห์ "ศิริพร อำไพพงษ์" เผยเหตุผลที่ไม่รับงาน!
- ดูเพลิงนางย้อนหลัง ละครแซบอมรินทร์ทีวี ที่นี่  

ชมพู ฟรุตตี้ : ไม่ขนาดนั้น เรียกว่าลุยมาเยอะดีกว่า ลุยมาเยอะ ทำมาเยอะ ร้อนเงิน


ถาม กว่าจะมาถึงวันนี้ ผ่านร้อน ผ่านหนาว ผ่านอุปสรรคมาเยอะมาก ก่อนจะมาเป็น "ชมพู ฟรุตตี้" ย้อนกลับไปจริงๆ แล้ว เคยเกิดมาเป็นเด็กในแบบครอบครัวไฮโซอยู่ในย่านร่ำรวยสีลม

ชมพู ฟรุตตี้ : ตอนเด็ก คุณพ่อเปิดร้านตัดสูทอยู่ที่สีลม ตอนเกิดมาก็ถือว่าทางบ้านมีฐานะใช้ได้ ปานกลาง แล้วก็เกิดมรสุม ประมาณ 4-5 ขวบ เรียกว่าล้มละลายเลยแล้วกัน ก็เลยย้ายบ้าน ย้ายไป 3-4 แห่ง จน 7 ขวบก็ย้ายไปอยู่แฟลตดินแดง ที่นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของชีวิต เพราะว่าเป็นเด็กแฟลตเนี่ย 7 ขวบ ต่อยกันแล้วนะ อะไรอย่างเงี้ย คือมันก็ต่อยแบบเด็กๆ ต่อย ผลักกัน ไม่ได้อะไรรุนแรง เราไม่ได้เป็นเด็กไม่ดี เป็นเด็กเรียบร้อยเลย แต่พอเริ่มเป็นวัยรุ่น จะมีชีวิตแบบว่าหลายเส้นทาง ในทางดนตรีเนี่ย ตอน 9 ขวบได้เจอกับพี่ห้องข้างๆ เขาอยู่ห้องตรงข้ามกัน เขาเล่นดนตรี แล้วเขาก็ตั้งวง ซ้อมวงกันเอากีตาร์โปร่งมาซ้อม


ถาม แล้วข้างห้องก็ได้ยินเขาหมด 

ชมพู ฟรุตตี้ : เรานอนอยู่ เราก็ได้ยิน ก็แรกๆ รำคาญนะ แต่พอฟังไปเรื่อยๆ แล้วมันไปสะดุดหู ชอบเพลงๆ หนึ่งที่มันเป็นเล่นเบส


ถาม ชื่อเพลงอะไร

ชมพู ฟรุตตี้ : For yasgur's farm ครับ เป็นเพลงสมัยยุค Woodstock ของวง The Mountain แต่ตอนนั้นเราไม่รู้จักหรอก เราได้ยิน ตึ้ง ดึง ดึง ดึ้ง ดึ่ง ดึ้ง (เสียงเบส) เราก็อุ๊ยชอบหลงใหลในเสียงนี้ ก็เลยออกไปยืนดูเขาเล่น พอเขาซ้อมๆ อยู่ เขาก็หันมาหา เห็นเรายืนมองสงสัย สนใจอะไรอย่างนี้ เขาถาม "อยากเล่นเปล่า" เราก็ "อยากๆ"


ถาม ตอนนั้นกี่ขวบ

ชมพู ฟรุตตี้ : 9 ขวบครับ เขาก็เลยบอกว่าเดี๋ยวจะสอนให้ ก็เป็นเด็กวงเขาไป เขาสอน พี่คนที่เล่นเบสก็คือพี่นะ เขาก็สอนเบสให้เราเพลงนี้ ส่วนพี่คนที่เล่นกีต้าร์ก็คือพี่เปี๊ยก เขาก็สอนกีต้าร์ให้เราอีกเพลงหนึ่ง เพลง Iron Horse

ถาม คือวินาทีแรกที่ได้จับเบส และกีต้าร์โปร่งครั้งแรก ความรู้สึกพี่เป็นยังไงบ้าง

ชมพู ฟรุ๊ตตี้ :  มันตื่นเต้น มันมีความสุข เราก็หัดกับเขาตรงนั้น แต่ว่าเราไม่มีกีต้าร์เอง ก็ต้องอาศัยออกมาเล่นของเขา หลังจากนั้นอีกไม่กี่วันก็มี เหมือนโชคชะตาฟ้าบันดาล มีลูกพี่ลูกน้อง เอากีตาร์มาจำนำแม่ผม กีต้าร์โปร่ง อยู่ดีๆ เขาก็มาเอากีตาร์บอก ว่าเอากีต้าร์จำนำไว้หน่อย จำได้ว่า 50 บาทตอนนั้น แม่ก็รับจำนำไว้ พอได้รับจำนำ เราก็เล่นทุกวันเลย ทีนี้พอเราเริ่มเล่นปั๊บ ก็ชอบ เล่นทุกวัน เลิกเรียนหนังสือวันจันทร์ถึงศุกร์ สามโมงไม่ทำอะไรแล้ว รีบกลับบ้าน


ถาม อยู่ๆ มาเป็นนักแต่งเพลงมันเริ่มต้นจากอะไร 

ชมพู ฟรุตตี้ : อายุสัก 12 มีรุ่นพี่ที่เซนต์จอห์น เขาจบไปแล้ว เคยรู้จักกัน เขามีโอกาสไปทำอัลบั้มโฟล์คซองของวงนานา ตอนนั้นทำวงกัน เขาก็เลยมาชวนไป แล้วตอนที่เข้าไปร่วมกลุ่มเนี่ย พี่ใหญ่เลยที่คอยดูแลอยู่คือพี่ธนิฐ ธนะโกเศศ เป็นนักแต่งเพลงรุ่นเก่านะครับ มือทองเลย เขาก็เป็นคนคอยดูแลให้ ดูแลเรื่องการอัดให้ แล้วก็บางทีเขาก็ดูเรื่องเพลงให้ด้วย พอเขาก็สอนเราก็เริ่มแต่งไปตามลักจำมาบ้าง เขาแนะนำมาบ้าง 


ถาม มันมีทริคแบบว่า คุณต้องแต่งแบบนี้เลยไหม?

ชมพู ฟรุตตี้ : ก่อนที่จะไปมีโอกาสแต่งเพลง ตอนเด็กๆ คุณแม่เป็นครู สอนทุกอย่าง คณิต อังกฤษ สังคม ภาษาไทยอะไรได้หมด แล้วคุณแม่ชอบแต่งกลอน เป็นครูภาษาไทย ในวันสำคัญของชีวิต ของใครก็ตามในบ้าน แม่ก็จะแต่งกลอน วันเกิด วันปีใหม่ วันวาเลนไทน์ วันอะไรก็แล้วแต่ วันครู วันเด็กอย่างนี้ แม่จะแต่งกลอน เราก็จะเห็นทุกครั้ง เราเห็นรูปแบบของกลอนก่อนที่เราจะเรียนในโรงเรียนอีก อ๋อ มันสัมผัสตรงนี้ ไอ้นี้มันสัมผัสตรงนี้ แม่จะแต่งกาพย์ยานี 11 กลอนแปด หรือว่าโคลงสี่สุภาพครับ ในช่วงนั้นที่เราร้องเพลงด้วย เราก็จะรู้สึกได้ว่า อ๋อเพลงกับกลอนมันคล้ายๆ กัน สัมผัสมันจะคล้ายๆ กัน  กลอนแปดนี่เป็นเพลงเลยก็ได้ เราก็รู้สึกว่าอ๋อเริ่มเข้าใจว่ามันมีโครงแบบนี้ พอมีโอกาสไปทำอัลบั้ม เราก็เอาไอ้ความคิดแบบนั้น ลองมาปรับแต่งให้มันเป็นกลอนแปดอะไรแบบนี้ไป


ถาม พรสวรรค์ตั้งแต่เด็กขนาดนี้ มันทำให้พี่พูเนี่ยปั้นคนดังๆ ในวงการบันเทิง วงการนักร้อง ค่อนข้างเยอะแล้ว ปลายปีนี้เตรียมเปิดบริษัทปั้นคน 

ชมพู ฟรุตตี้ :  มีไอเดียมาหลายปีแล้ว แต่ว่ายังไม่ได้จังหวะ ยังไม่ได้ช่วงเวลาที่เหมาะสม รับเฉพาะ 12-19 ปี นี่คือกลุ่มเป้าหมายเลย เพราะว่าเราอยากจะปั้นคนที่มีอายุการใช้งานนาน

ชมพู ฟรุตตี้ : ไม่ได้เป็นค่ายเพลงด้วย เป็นค่ายคน เราจะรับสมัครน้องที่สนใจที่จะเข้าสู่วงการบันเทิงในแขนงต่างๆ จะเป็นนักแสดงก็ได้ เป็นดารา เป็นนักร้อง นักดนตรีหรือว่าถ้าสนใจอยากจะแต่งเพลง อยากจะเป็นโปรดิวเซอร์อะไรอันนี้ก็เป็นอีกแขนงนึง แต่ว่าเราจะเอาฟร้อนแมนก่อน คือศิลปินที่เป็นดารานักร้อง เอาเบื้องหน้าก่อน ส่วนทีมที่อยากจะอยู่เบื้องหลัง ส่วนตัวพี่ก็สามารถที่จะแนะนำ พัฒนาช่วยเหลือเขาได้ คิดว่าความคิดของเด็กสมัยใหม่มันน่าจะเป็นประโยชน์ เพราะว่ามันจะมันจะอยู่ในสมัย ส่วนประสบการณ์ของเราน่าจะเข้าไปช่วยเขาตบอะไรให้มันเข้าที่เข้าทาง


ถาม น่าจะเกิดขึ้นตอนไหน 

ชมพู ฟรุตตี้ : ปลายปีนี้ครับ


ถาม แล้วอย่างนี้ลูกสาวเราน่ารักอยู่ ลูกสาวเรามีสิทธิ์ ไปอยู่ในแคสรูมเราไหม

ชมพู ฟรุตตี้ : แต่ลูกไม่เอา


ถาม ลูกไม่ชอบวงการบันเทิง

ชมพู ฟรุตตี้ : ชอบ แต่ชอบเป็นคนดู ไม่ชอบเป็นคนเล่น อาจจะเป็นเพราะว่าตอนเด็กๆ พ่อแม่เป็นที่รู้จัก เวลาเขาไปไหน “พ่อเป็นนักร้องนะ แม่ร้องเพลงเพราะ พ่อร้องเพลงเพราะนะ ร้องเป็นหรือเปล่าไหน ร้องๆ” จะโดนดันให้ไปร้อง เลยแบบไม่เอาๆ ฉันไม่เอา เขาก็ร้องเพลงเพราะนะ แล้วก็ถ้าถามเรื่องแอคติ้งเนี่ย ก็ต้องถือว่าเด็กสมัยนี้ไม่ใช่เฉพาะลูกเราเด็กสมัยมีแอคติ้งเก่งนะ คนโต 24 ครับ จบแล้ว ทำงานแล้ว คนเล็ก 20 ยังไม่เต็มดี เต็มปลายปีนี้