สุราเป็นเหตุ! พ่อซัลโวลูกในไส้ร่างพรุน ลั่นยิงทั้งทีต้องเอาให้ตาย ญาติแฉเมาทั้งคู่ (คลิป)

จากกรณี ตำรวจ สภ.วิเศษชัยชาย จ.อ่างทอง ควบคุมตัวนายลมัย หลาบงาม อายุ 71 ปี พร้อมยึดอาวุธปืนลูกซองยาวยาว ขนาด 12 และ เครื่องกระสุนปืนจำนวหนึ่ง หลังนายลมัยก่อเหตุใช้อาวุธปืนดังกล่าวยิง นายวินัย หลาบงาม อายุ 48 ปี ลูกชายแท้ ๆ เข้าที่บริเวณลำตัว จนได้รับบาดเจ็บเมื่อช่วงค่ำที่ผ่านมา

ก่อนญาติของนายวินัยได้นำตัวส่งโรงพยาบาลวิเสษชัยชาญ และเสียชีวิตในเวลาต่อมา ส่วนนายลมัย ผู้เป็นพ่อ รอมอบตัวกับตำรวจ และให้การว่าเกิดมีปากเสียงกับลูกชาย ถูกด่าทอ จึงเกิดบันดาลโทสะคว้าปืนยิงใส่ลูกชายไป 1 นัดนั้น

วันที่ 23 ส.ค.64 ทีมข่าวลงพื้นที่ไปยังหน้าบ้านหมู่ที่ 6 ตำบลท่าช้าง อำเภอวิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทอง เป็นบ้านที่เกิดเหตุ ลักษณะบ้านสีแดง-ชมพู่ กึ่งไม้กึ่งปูน จุดเกิดเหตุอยู่บริเวณหลังบ้าน เนื่องจากตัวนายลมัย ผู้เป็นพ่อ มือยิง ยืนอยู่หน้าต่างชั้น 2 และได้ยิงนายวินัย ลูกชาย คนตาย ที่ยืนอยู่หลังบ้านชั้น 1 นอนจมก่อเลือดและเสียชีวิตในเวลาต่อมา ยังมีเลือดติดอยู่บนพื้นดิน

กองพิสูจน์หลักฐานได้มีการลงพื้นที่ตรวจสอบหลักฐานเพิ่มเติม พร้อมด้วยมีการลำดับเหตุการณ์ก่อนและหลังเกิดเหตุ รวมทั้งแนววิถีกระสุน เพื่อใช้ประกอบสำนวนคดี โดยแบ่งเป็น 4 จุด คือ 1.จุดยิงและพบกองเลือด 2.จุดที่นายลมัยคนก่อเหตุนั่งทำงานร้อยมาลัยก่อนขึ้นไปก่อเหตุ 3.จุดที่กลุ่มลูกชายนั่งดื่มเหล้า 4.บนบ้านชั้น 2 จุดที่คนก่อเหตุหยิบปืนก่อเหตุ

เวลาประมาณ 11.00 น. เจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.วิเศษชัยชาย จ.อ่างทอง นำตัว นายลมัย หลาบงาม อายุ 71 ปี พ่อของคนตาย ในฐานะผู้ต้องหาฆ่าผู้อื่นโดนเจตนา และยิงปืนในที่สาธารณะ มาทำแผนประกอบรับสารภาพ ชี้จุดที่บ้านชั้น 2 จุดเก็บปืน จากนั้นลงมานั่งชี้จุดที่แคร่ไม้หน้าบ้าน จุดที่นั่งดื่มเหล้าพร้อมกับร้อยพวงมาลัยกับภรรยา

นายลมัย เปิดเผยว่า ช่วงเวลาก่อเกิดเหตุ ตนเองนั่งร้อยมาลัยกับภรรยาอยู่ที่แคร่ไม้หน้าบ้าน เพื่อนำไปขายที่ตลาด จังหวะนั้นกลุ่มของลูกชาย ชาย 5 รวมลูกชาย มีผู้หญิง 3 คน นั่งดื่มเหล้ากันอยู่ที่โรงจอดรถ ใกล้กับห้องคนตายที่ทำแยกออกมาจากตัวบ้าน ซึ่งกลุ่มลูกชายเริ่มมีอาการมึนเมา ส่งเสียงดัง ตนเองจึงเข้าไปเตือน 1 ครั้ง

หลังจากนั้นกลับมานั่งร้อยพวงมาลัยต่อ แล้วภรรยาเดินเข้าไปในตัวบ้าน ตนเองจึงนั่งอยู่ลำพัง ไม่นานเห็นกลุ่มลูกชายเดินไปหักต้นข้าวโพด ซึ่งเป็นของญาติข้างบ้าน แต่ไม่ใช่ของคนในครอบครัว ตนเองจึงกลัวว่าญาติจะมาด่า ได้เดินไปด่าลูกชายว่า "ทำแบบนี้ไม่ได้ เอาข้าวโพดเขามากินโดยไม่บอกไม่ได้" ทำให้มีปากเสียงกัน ประกอบกับเมื่อคืนเริ่มดึก จึงได้ไล่เพื่อน ๆ ของคนตายกลับบ้าน

หลังจากนั้น ลูกชายก็เริ่มไม่พอใจ พูดจาไม่เข้าหู ทำนองว่า พ่อทำให้ตนเองหมดสนุก แล้วบนพรึมพรำ เดินไปที่หลังบ้าน ตนเองจึงขึ้นไปที่บ้านชั้น 2 หยิบปืนที่เก็บเอาไว้บนบ้าน ใส่ลูกซอง 1 นัด พร้อมยิงจากหน้าต่างชั้น 2 เจตนายิงหวังให้ตาย "ยิงไม่ตาย จะยิงทำไม จะยิงทั้งทีก็ต้องเอาให้ตายไปเลย"

นายลมัย บอกว่า ตนเองมีปืนพกติดไว้ในบ้านอยู่แล้ว เพราะที่บ้านมีรถไถ มีทรัพย์สินหลายอย่าง เอาไว้เพื่อดูแลความเรียบร้อย เรื่องของขโมยขโจร และการยิงครั้งนี้ก็ยิงได้เพียงแค่ 1 นัด เพราะมีนัดเดียว ถ้าหากมีเยอะกว่านั้น คงกระหน่ำยิงช้ำอีก โดยสาเหตุที่ทำให้ตัวเองตัดสินใจยิง เพราะเกิดจากความโมโห รวมทั้งเรื่องที่ฝังใจมานาน รับไม่ได้กับพฤติกรรมของลูกชาย หลังจากที่ย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านได้ไม่ถึง 2 เดือน ก็ชอบนั่งดื่มสังสรรค์ พาเพื่อนมาที่บ้าน หลายต่อหลายครั้งที่มีปากเสียงกับตนเอง

เคยมีเหตุการณ์ครั้งหนึ่งที่ทำให้เป็นชนวนเหตุที่ตนเองตัดสินใจยิงลูกชายครั้งนี้ เจ้าตัวอาละวาทพังประตูบ้านชั้น 1 ทำให้ได้รับความเสียหาย ตนเองก็ไม่พอใจเก็บเป็นเรื่องฝังใจ และทุกครั้งที่ลูกชายเมาตนเองก็มักมีปากเสียงกับเจ้าตัวบ่อยครั้ง ครั้งนี้จึงตัดสินใจที่จะยิง "ทำให้เกิดได้ ก็ทำให้ตายได้" เหตุการณ์เมื่อคืนตนเองก็ไม่ได้อยู่ในอาการเมา หลังจากนี้ก็พร้อมรับโทษตามกฎหมาย ไม่ให้ใครช่วยประกันตัว ทำผิดแล้วก็ต้องรับ

หลังจากมีการทำแผน ตำรวจนำตัวเดินทางกลับออกไปจากบ้าน เพื่อเตรียมฝากขังต่อศาล ทีมข่าวสังเกตท่าทีของนายลมัย อยู่ในอาการนิ่งเฉย คล้ายอาการมึนเมาเล็กน้อย ระหว่างที่ก่อนนำตัวขึ้นรถตำรวจ มีบางช่วงเจ้าตัวยังขอเหล้าขาวที่วางอยู่ในซุ้มร้อยมาลัย ดื่มต่ออีก แต่ตำรวจไม่อนุญาต

นายณัฐวัตร หลาบงาม หรือ ณัฐ อายุ 27 ปี หลานชายคนก่อเหตุ เปิดเผยว่า ปกติเมื่อก่อนตนเองอาศัยอยู่ที่บ้านหลังเดียวกันกับนายลมัย คนก่อเหตุ แต่ระยะหลังย้ายออกไปอยู่กับแฟนสาว มีลักษณะกลับมาบ้านบ้างบางครั้ง แต่ทราบว่าตัวของนายวินัย คนตาย เพิ่งจะย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านได้ไม่นาน เลิกทำธุรกิจหมูกระทะ จึงมาอยู่บ้านกับพ่อแม่ มาสร้างห้องอยู่อาศัยเองที่โรงจอดรถ ไม่ได้พักรวมอยู่กับพ่อแม่ในบ้าน แต่ส่วนใหญ่ตัวของนายวินัย คนตาย ก็ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้กับใคร ออกไปทำมาหากิน ทำอาชีพรับจ้างรายวันกับชาวบ้าน

ส่วนเรื่องของการทะเลาะมีปากเสียง ยอมรับว่ามีบ้าง แต่ไม่บ่อย และไม่รุนแรงมากนัก ก่อนที่จะเกิดเหตุประมาณ 1 เดือน ตอนที่นายวินัย คนตาย ย้ายมาอยู่บ้านใหม่ ๆ เจ้าตัวทะเลาะกันนายลมัย ถึงขั้นถูกนายลมัย ผู้เป็นพ่อ ไล่ออกจากบ้านไม่ให้เข้าบ้าน ซึ่งตอนนั้นก็เป็นเรื่องที่มีปากเสียงกัน เนื่องจากต่างฝ่ายต่างเมา แต่ก็ไม่ได้มีเหตุการณ์ใหญ่บานปลายใหญ่โตถึงขั้นไล่ยิงกัน สำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ยอมรับว่าเป็นเหตุการณ์ที่ค่อนข้างรุนแรง เพราะไม่คิดว่าตัวของนายวินัยจะถูกลุงยิงตายแบบนี้ ตอนนี้ครอบครัวก็ยังทำใจไม่ได้ เพราะเป็นเรื่องของคนในครอบครัวทะเลาะกันเอง ก่อเหตุกันเอง

ทั้งนี้ ครอบครัวก็ยังไม่มีใครพูดถึงเรื่องของการไปช่วยประกันตัว เพราะยังไม่มีใครทำใจได้ วุ่นอยู่กับการจัดงานศพให้กับนายวินัย ดังนั้นทุกอย่างก็ต้องว่าไปตามขั้นตอนของกฎหมาย และไม่รู้ว่าจะประกันตัวหรือไม่

นางสมนึก พรายบัว หรือ นึก อายุ 62 ปี น้าของคนตาย กล่าวทั้งน้ำตาว่า ตัวเองรู้สึกสงสารนายวินัย หลายชาย คนตาย เพราะเจ้าตัวเป็นคนดี ขยันทำมาหากิน และไม่ใช่คนเกเร และหลานชายก็มีลูกน้อยวัย 4 ขวบ แต่ภรรยาเลิกกันนานแล้ว ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นกับตัวหลาน แม้ว่าที่ผ่านมาจะมีเหตุทะเลาะกันเป็นประจำกับพ่อ แต่ก็ไม่เคยรุนแรงถึงขั้นยิงกันตาย ส่วนใหญ่ก็เพียงแค่มีปากเสียงกัน เพราะเนื่องจากต่างฝ่ายต่างดื่มเหล้า แต่สังเกตว่าคนที่ชอบดื่มเหล้าหนักที่สุดก็คือนายลมัย ผู้เป็นพ่อ เวลาเมาทีไรก็มักจะหาเรื่องลูกชาย ตนเองจึงอยากจะปกป้องหลานเท่านั้น

ที่ผ่านมาหลานชายเปิดร้านหมูกระทะอยู่ในตัวเมืองอ่างทอง และช่วงโควิด-19 จึงทำให้ธุรกิจไปต่อไม่ได้ ปิดร้าน และขนข้าวของเอามาไว้ที่บ้าน กลับมาอาศัยอยู่กับพ่อแม่ได้ไม่ถึง 2 เดือน หลานชายคนนี้ก็ไม่เคยสร้างปัญหาอะไรให้กับครอบครัว เป็นคนทำมาหากิน และไม่เคยขอเงินที่บ้านใช้ ดังนั้นจึงรู้สึกสงสารที่หลานมาตายจากเหตุการณ์พ่อยิง แต่ชนวนเหตุที่ทำให้ทั้งคู่ทะเลาะกันบ่อยครั้ง ก็เกิดจากตัวของลูกชายที่เลิกกิจการจากร้านหมูกระทะ ขนข้าวของที่เกี่ยวข้องกับการขายหมูกระทะเอามากองเอาไว้ติดบ้าน ทำให้หลายครั้งที่ตัวพ่ออยู่ในอากาศมึนเมา ก็จะโวยวายเกี่ยวกับของที่วางกองเต็มบ้าน

อย่างไรก็ตาม ในฐานะญาติตนเองก็คงจะไม่ดำเนินการเรื่องขอประกันตัวนายลมัย ผู้เป็นพ่อ เพราะถือว่าเป็นการทำเกินกว่าเหตุ และทำกับหลาน ทั้งที่คนในบ้านก็ยังไม่มีใครทำใจได้ ผิดก็ต้องไปรับโทษ ตอนนี้ยังให้อภัยไม่ได้