แม่น้องชมพู่ เปิดใจ เริ่มสงสัยลุงพล จากพฤติกรรมที่เปลี่ยนไป ก่อนเก็บข้อมูล แล้วประกาศออกมา จนทำให้มีการพิสูจน์-ได้รู้ความจริง
วันที่20 ธ.ค. 66 นางสาวิตรี วงศ์ศรีชา แม่ของน้องชมพู่ ให้สัมภาษณ์เปิดใจกับทีมข่าว “อมรินทร์ทีวี” ถึงการเข้าฟังคำพิพากษาในคดีการเสียชีวิตของน้องชมพู่ในวันนี้ ว่า ตลอดเวลาที่ศาลอ่านคำพิพากษา ตนได้ตั้งใจฟังตลอด และมีประโยคนึงที่รู้สึกว่าชัดเจน คือ ช่วงที่ศาลระบุว่า น่าเชื่อได้ว่ามีคนทำให้น้องชมพู่เสียชีวิต
ประโยคนี้ทำให้รู้สึกได้ว่าคดีมีความชัดเจน ไม่มีข้อสงสัยอีกต่อไปว่ามันจะจริงไหมนะ และไม่ต้องกังวลกับกระแสสังคมที่บอกว่า ตนไปใส่ร้ายลุงพลกับป้าแต๋น อีกทั้งตัวของทั้ง 2 คนเองก็พยายามไลฟ์สดโน้มน้าวแฟนคลับของทางฝั่งเขาในลักษณะ ว่า แม่น้องชมพู่เป็นคนใส่ความให้พวกเขาได้รับโทษฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาเล็งเห็นผล ซึ่งตนก็ยืนยันมาโดยตลอดว่า ไม่เคยใส่ร้ายลุงพลกับป้าแต๋น แต่ที่ทั้ง 2 คนถูกดำเนินคดีมาจากพยานหลักฐานที่ตำรวจไปสืบสวนหามาได้
แม่น้องชมพู่ ยอมรับว่า ตนสงสัยลุงพล แต่ก็เพียงแค่สงสัยเท่านั้น แต่ที่เหลือเป็นหน้าที่ของตำรวจในการพิสูจน์ว่าข้อสงสัยทั้งหมดเป็นจริงหรือไม่
ส่วนประเด็นที่แม่น้องชมพู่สงสัยลุงพลนั้น แม่บอกว่าเริ่มตั้งแต่ช่วงที่มีการจัดงานศพน้องชมพู่ แล้วลุงพลได้มีการไปออกโทรทัศน์รายการหนึ่งแล้วได้พูดว่า ครอบครัวของน้องชมพู่ สงสัย นายแอ๋ม ซึ่งเป็นคนที่อยู่บ้านหลังติดกัน หลังจากนั้นเมื่อลุงพล กลับมาที่บ้านกกกอก จึงได้มีการตำหนิติเตียนไป ว่า เหตุใดจึฃไปพูดแบบนั้น เพราะจะทำให้ชาวบ้านเกิดความเข้าใจผิด ซึ่งก็ทำให้ลุงพล โกรธ และแสดงความไม่พอใจตั้งแต่นั้นเรื่อยมา ตอนนั้นก็รู้สึกสงสัยว่า การถูกตำหนิเพียงเล็กน้อย เหตุใดจึงทำให้อีกฝ่ายโกรธมาก จนมีท่าทีที่เปลี่ยนไปกับครอบครัว
แม่น้องชมพู่ บอกด้วยว่า หลังจากนั้นเมื่อเข้าสู้กระบวนการสอบปากคำของตำรวจ ก็ยังพบว่า อีกฝ่ายให้การไม่ตรงกับความเป็นจริง ทั้งยังมีการให้ข่าวที่ไม่เป็นไปตามข้อเท็จจริงด้วย โดยเฉพาะไทม์ไลน์ในวันที่น้องชมพู่ หายตัวไปที่ลุงพล ให้สัมภาษณ์ผ่านสื่อ อ้างว่ ตอนที่สะดิ้ง พี่สาวน้องชมพู่ ไปตามหาน้อง ลุงพลกำลังอาบน้ำอยู่ ในขณะที่น้องสะดิ้ง ระบุว่าตอนนั้นไปไม่เจอลุงพล และไม่เห็นรถกระบะจอดอยู่
แม่น้องชมพู่ บอกว่า สิ่งต่างๆ เหล่านี้ ทำให้ตัวเองสงสัยมาโดยตลอด แล้วลุงพลเองก็ดูมีพลังมีกลุ่มคนสนับสนุนมากขึ้น จึงตัดสินใจวัดพลังแล้วประกาศออกมา ว่า “สงสัยลุงพล ลักษณะเหมือนโยนหินถามทาง กระทั่งมีการพิสูจน์ความจริง และได้รู้ความจริงในวันนี้
