สาวแชร์ประสบการณ์ป่วยโรคแพ้ภูมิตัวเองสุดทรมาน เตือนคนนอนดึก นอนน้อย

สาววัย 24 ปี แชร์ประสบการณ์ป่วยโรคแพ้ภูมิตัวเองสุดทรมาน เตือนสติคนนอนน้อย นอนดึกต้องระวัง การใส่ใจสุขภาพเป็นเรื่องสำคัญที่สุด

ไอร์ สาววัย 24 ปีเล่าประสบการณ์ป่วยเป็นโรคภูมิคุ้มกันบกพร่องสุดทรมาน เตือนคนนอนน้อย นอนดึกให้ดูแลสุขภาพให้ดี ผ่านเฟซบุ๊ก “ไอร์ แลนด์” เรื่องราวระบุว่า “สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดที่แสนทรมานที่สุด เรียนรู้การใช้ชีวิตและรับผลที่ต้องเกิดมาชดใช้ได้ 24 ปีเต็มแล้วนะ

มีคนเคยพูดกับไอร์ว่า “จะร้องไห้อะไรนักหนา จะเป็นมะเร็งตายหรอถึงต้องร้องขนาดนี้” เป็นคำพูดที่พอไอร์ได้ยินแล้วเจ็บปวดมาก เพราะจิตใจและสภาพร่างกายเราที่กำลังแย่ สภาพจิตใจและอาการป่วยแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน กับคนๆ หนึ่งที่ต้องมาทนมองและรับมือกับสภาพตัวเองและความเจ็บปวดต้องทำตัวให้เข้มแข็งมากแค่ไหน

“วันนี้หนูอาจไม่ได้ร้ายแรงถึงขั้นเป็นมะเร็งตาย แต่สุดท้ายโรคที่หนูเป็นอยู่มันก็ทรมานเหมือนตายทั้งเป็น” #เข้าสู่การป่วยหนักเต็มตัวในวัย 24 ปี

“โรคภูมิคุ้มกันบกพร่อง ภูมิแพ้ผิวหนังอักเสบ” หรือเรียกง่ายๆ แพ้ภูมิตัวเอง โรคที่คนอ่อนแอจะต้องพ่ายแพ้มัน มันเป็นอะไรที่ทรมานที่สุดในชีวิตที่ได้เกิดมาใช้ชีวิต มันมืดไปหมดกับคำถามในหัวว่า “กูจะหายได้ไหมวะ กูจะต้องทรมานกับร่างกายแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่ #ยิ่งหมอทุกรายจะพูดว่าเป็นโรคที่รักษาไม่หายจะต้องติดตัวไปตลอดชีวิต” ท้อ เหนื่อย และเจ็บปวดมากร้องไห้กับตัวเองทุกวัน ทุกครั้งที่เดินไปส่องกระจกมันปวดร้าวที่ใจว่าทำไมเราต้องมาเป็นถึงขนาดนี้ ทำไมเราต้องเป็นผู้โชคร้ายคนนั้น ทั้งที่ไม่เคยคิดร้ายหรือเบียดเบียนใคร แต่สุดท้ายโรคเกิดจากสิ่งที่เราเคยทำสะสม

#ฝากถึง คนชอบนอนดึก!! บางคนนอนเช้าเลยทำงานหนักจนไม่มีเวลาพักที่สมควรพัก เหมือนไอร์ที่ทำงานหาเลี้ยงตัวเองส่งตัวเองเรียนและเลี้ยงแม่มาตั้งแต่ 10 กว่าขวบ ขายของตามตลาดนัดเพื่อแลกค่าแรง 250-300 บาท ในสมัยนั้นกว่าจะเก็บร้านเที่ยงคืนตี 1 กว่าจะกลับบ้านมานับของได้นอนอีกทีเกือบเช้า หรือช่วงสมัยเรียนทำโปรเจ็คยิ่งไม่ได้นอน เพราะเงินก็ต้องหา เรียนก็ต้องไปต่อ อยากมีอนาคตทำงานหนักมาตลอดจนอายุ 24 ก็ไม่เคยได้ใช้ชีวิตปกติเหมือนวัยรุ่นคนอื่นๆชีวิตมีแต่คำว่าทำงานหนักนอนน้อยเพื่อแลกเงินสะสมมา 10 กว่าปี

ทานอาหารตามใจปาก แบบไม่สนใจว่ามันจะส่งผลเสียให้ร่างกาย ของพวกนี้เวลาแพ้มันจะสะสมมาก่อนเกิดอาการ คนชอบกินน้ำอัดลมและแอลกอฮอล์ (ขนาดไอร์ไม่กินนะ) และคนที่ชอบเครียดสะสมไอร์เครียดถึงขั้นเป็นซึมเศร้าระยะรุนแรงพยายามรักษาตัวเองมาตลอด ทั้งหมดคือตัวกดภูมิให้ร่างกายเราแย่สะสมจนเกิดโรค #และสิ่งที่ทำให้เริ่มเห่อปะทุออกมาขนาดนี้คือช่วงที่โควิดระบาดแล้วไปฉีดวัคซีน อาการร่างกายก็เริ่มเปลี่ยนไปรู้สึกแพ้ง่าย หน้ามืด ผอมแห้งทั้งๆ ที่กินเก่ง ผมบางทำอะไรนิดหน่อยเหนื่อย ผื่นขึ้นในลำตัวเป็นจุดๆ แต่หลายที่ก็นึกว่าแค่แพ้อากาศร้อนปล่อยมาเรื่อยๆ ไม่ได้ไปพบแพทย์หรือแจ้งใครว่าแพ้ ซื้อยามาทาเองจนฉีดไปเข็มที่ 3 แม้จะรู้ว่าตัวเองภูมิตกไม่ดีกับร่างกายแล้วต้องเห่อเพิ่มแน่ๆ แต่เพราะช่วงนั้นบริษัทบังคับเลยต้องยอมฉีด เพราะเดี๋ยวเขาไม่ให้ทำงานต่อตามกฎ

สุดท้ายตามสภาพ อาการมารวมกันมั่วไปหมดจนเห่อมาทั้งตัว และสำคัญมากๆ #คนที่ป่วยแล้วกินยากดภูมิหรือชอบใช้ยาสเตียรอยด์ อันนี้แหละที่ฆ่าไอร์ทั้งเป็นอยู่ในตอนนี้ เลี่ยงได้เลี่ยงนะมันอันตรายต่อชีวิตจริงๆ บอกหมอเลยอย่าจ่ายยาแบบนี้ให้ใช้เด็ดขาด ตอนนี้ไอร์เป็นหนักถึงขั้นเป็นผู้ป่วยติดเตียงไปเกือบ 3 เดือน มันแสบ มันร้อนผิว เหมือนคนโดนน้ำร้อนมาสาดแล้วเป็นแผลสดซึ่งทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากคำว่า “อดทน” ไอร์ต้องคุมอาหารแบบหนัก แพ้อาหารทุกอย่างบนโลกใบนี้กินได้แค่หมู ปลาน้ำจืด และผักแค่บางชนิดแพ้ยันข้าว ต้องขับรถไปหาหมอแบบวันเว้นวันพัทยา-กทม. เพื่อรักษาตัวเอง #ฟังแล้วดูทรมานใช่ไหมความจริงมันทรมานยิ่งกว่านั้นอีกนะ

สุดท้ายวันนี้ที่ป่วยหนักไอร์ยังโชคดีที่มีแม่คอยดูแล แม่จะต้องตื่นตามไอร์ทุกตี 1 ตี 3 และตี 5 แบบนี้ทุกวัน ตรงเวลาเพราะมันจะแสบคันแบบทรมาน ทุกๆ เวลานี้แม่จะคอยพยุงลงจากเตียงพาเข้าห้องน้ำ ถึงขั้นต้องคอยอาบน้ำสระผมให้ ทายาหาข้าวหาน้ำทำให้ทุกอย่างเพราะไอร์แย่สุดในชีวิตเลยตอนนี้ แม่ต้องอดทนดูไอร์ร้องไห้ทุกเวลา แต่แม่ต้องทำตัวให้เข็มแข็งกว่า เพื่อเป็นกำลังใจให้ไอร์สู้กับมันให้หายเร็วๆ เวลาป่วยหรือแย่มันดูได้จริงๆ นะ ว่าใครที่เป็นห่วงและจะอยู่ดูแลเราข้างๆ จริงๆ ซึ่งวันนี้ไอร์รับรู้แล้วว่า “แม่คือที่สุดในชีวิตเลย” ไม่มีใครมาทนดูแลเราได้เท่าแม่แล้ว  

สุดท้ายแล้วก็คิดว่า “ร่างกายเราก็แค่ยืมเขามา”เกิดมาก็ยืมร่างกายเขามาใช้ เมื่อหมดเวลาเขาก็เอาคืนกลับไป ไม่คืนแบบเป็นก็คืนแบบหายไปจากโลกนี้เลย

พรที่อยากขอปีนี้ คงไม่ได้ตื่นเต้นแล้วกับบ้านหลังใหญ่ที่ฝันเอาไว้ ว่าอยากมีให้แม่ได้อยู่สุขสบาย รถสปอร์ตที่หรูดูดี หรือเงินตราร้อยล้านจากความโลภ มันก็คงเป็นสิ่งที่ทุกคนร้องขอวนเวียนอยู่แค่นี้ของโลกมนุษย์ แต่สิ่งที่อยากขอกับทุกสรรพสิ่งบนโลกนี้ “คงขอให้หนูหายป่วยจากโรคนี้ได้ไหม ถ้าหายก็ขอให้อย่ากลับมาเป็นโรคนี้หรือโรคไหนอีก และขอให้แม่หนูและทุกคนที่หนูรักก็มีสุขสภาพที่ดี อย่าได้มีโรคอะไรมาเบียดเบียนให้ทุกข์ทรมานเหมือนหนูเลย” สุขภาพสำคัญจริงๆ ต่อให้วันนี้มีเงินเป็น 10 ล้าน แต่ถ้ามันรักษาไม่ได้วันหนึ่งก็ตรอมตรมร่วงโรยไปกับมัน แต่ถ้าเรามีสุขภาพจิตและกายที่ดี เราก็ยังสามารถพาเขาไปหาเงินมากกว่า 10 ล้านยังได้เลยเก็บเรื่องราวเรื่องนี้ไว้เป็นบทเรียนชีวิตให้ดี และจงให้มันเป็นบทเรียนที่สอนแต่เราคงเจ็บปวดในใจไปจนตาย

#ได้แต่ภาวนาให้ตัวเองเป็นได้ก็ต้องหายได้ยังไม่ตายก็แค่ต้องสู้ #บันทึกวัย24ที่ทรมานที่สุดในชีวิต ขออภัยรูปภาพที่ดูน่ากลัวมีตอนอาการหนักยิ่งกว่านี้แต่กลัวจิตตกแค่อยากเตือนให้ทุกคนรักตัวเองให้มากๆ