นักท่องเที่ยวช่วย เต่าปูลู บาดเจ็บส่งสัตวแพทย์รักษาจนปลอดภัย

ทุกชีวิตมีค่า! ชื่นชมนักท่องเที่ยวช่วย เต่าปูลู เต่าหายากกระดองแตกบาดเจ็บ ตระเวนส่งสัตวแพทย์รักษาจนปลอดภัย

วันที่ 27 ต.ค.67 เพจอุทยานแห่งชาติเวียงโกศัย - Wiang Kosai National Park โพสต์ข้อความระบุว่า วันที่ (26 ตุลาคม 2567) ช่วงเกือบสี่โมงเย็น หัวหน้าอุทยานแห่งชาติเวียงโกศัย ได้รับแจ้งจากนักท่องเที่ยวว่าเจอน้องเต่าปูลู นอนนิ่งๆอยู่บนหาดทรายของน้ำตกแม่เกิ๋งหลวง ชั้นที่ 3 น้องนอนนิ่งมาก และสังเกตเห็นรอยแผลแตกบริเวณส่วนท้ายของกระดองและโคนหาง สันนิษฐานว่าน้องคงได้รับบาดเจ็บ จึงไม่สามารถไปไหนได้ นักท่องเที่ยวคณะดังกล่าว จึงได้ขึ้นมาแจ้งเจ้าหน้าที่อุทยานซึ่งปฏิบัติงานดูแลนักท่องเที่ยวบริเวณน้ำตกแม่เกิ๋ง

พอเจ้าหน้าที่ตรวจสอบเบื้องต้นแล้ว พบว่ากระดองของน้องมีรอยแตกเป็นทางยาว และมีรอยแผลบริเวณหาง (คาดว่าอาจจะโดนหินทับ หรือโดนหินร่วงทับ เนื่องจากลำห้วยและน้ำตกชั้นที่ 3 อยู่กลางป่า รถไม่มีทางทับได้ และน้องค่อนข้างผอมคาดว่าน่าจะอดอาหารมาหลายวัน)

เมื่อเห็นดังนั้น จึงรีบเอาน้องขึ้นรถมาตระเวนหาหมอ (สัตวแพทย์) ในโรงพยาบาลรักษาสัตว์/คลินิกรักษาสัตว์ ในตัวเมืองแพร่ ให้ทันก่อนค่ำ ระยะทางกว่า 80 กิโล กว่าจะมาถึงในเมืองก็เกือบทุ่ม แล้วยังต้องค่อยๆพาไปแต่ละคลินิค (ไม่ใช่ว่าทุกคลินิกจะรักษาเต่าได้) จนมาถึงคลินิกแห่งที่ 4 จึงมาเจอคุณหมอ (สัตวแพทย์) ที่เคยรักษาน้องเต่าในลักษณะนี้ (กระดองแตก) มาก่อน น้องจึงได้รับการรักษา

คุณหมอบอกว่า จุดที่กระดองแตก เป็นบริเวณที่ไม่มีอวัยวะสำคัญอยู่ อาการน้องจึงไม่โคม่า แต่ก็คงเจ็บน่าดู เพราะเมื่อคุณหมอจับโดนบริเวณแผล น้องดิ้นหนี ดิ้นสู้น่าดู ทีมคุณหมอและผู้ช่วยจึงได้มารุมช่วยกันรักษาน้อง โดยทำความสะอาดแผล ซ่อมแซมและเชื่อมกระดองแล้วปิดกันน้ำชั่วคราวด้วยดินน้ำมัน (ปลอดภัย) และให้ยาฆ่าเชื้อ ยาแก้ปวดและอื่นๆ รวมทั้งให้ยาน้องมากินต่อเนื่องด้วย จนกว่าน้องจะหายเป็นปกติ และปล่อยคืนกลับธรรมชาติได้

ต้องขอขอบคุณ คุณหมอ (สัตวแพทย์) และคณะจากคลินิก บ้าน ป.ปลา รักษาสัตว์ ที่ช่วยดูแลน้องเป็นอย่างดี พร้อมทั้งจะขอติดตามอาการของน้องจนกว่าจะหายเป็นปกติ

ขอบคุณคณะนักท่องเที่ยว (คณะของเจ้าคณะตำบลแม่พุง เขต 1) ที่พบน้องแล้วมาแจ้งเจ้าหน้าที่ได้ทันเวลา

ท้ายนี้ ได้ตั้งชื่อน้องว่า คำแก้ว เพราะว่าตอนพาไปคลินิก คุณหมอซักประวัติ/ทำประวัติคนไข้ แกถามว่า น้องชื่ออะไร นึกชื่ออะไรไม่ออก เลยตั้งชื่อน้องไปว่า “คำแก้ว”

โปรดติดตามชีวิตของน้องคำแก้วต่อไป จนกว่าน้องจะหายดี และปล่อยคืนสู่ลำห้วยแม่เกิ๋ง ปล่อยคืนสู่ธรรมชาติต่อไป

ขอบคุณภาพ-ข้อมูล : อุทยานแห่งชาติเวียงโกศัย - Wiang Kosai National Park