หอการค้าทั่วประเทศ คัดค้านนโยบายปรับขึ้นค่าแรงขั้นต่ำ 400 บาท

76 หอการค้า 54 สมาคมการค้า ร่วมแสดงจุดยืนคัดค้านนโยบายปรับค่าแรงขั้นต่ำ 400 บาททั่วประเทศ ชี้ จะเกิดผลกระทบต่อเศรษฐกิจ สร้างขีดความสามารถในการแข่งขัน และเสนอแนวทางแก้ไขอย่างเป็นรูปธรรม

คอนเทนต์แนะนำ

“ทักษิณ”ลั่นเลือกพท.จะอยู่ดีกินดี เหน็บบางพรรคพูดเก่งแต่ทำงานไม่เป็น

นายกฯ จัดงานเลี้ยงปีใหม่ทำเนียบฯ ขอสื่อมีพลังบวก แต่อย่าบวกกัน

ส.ป.ก.จัดใหญ่ ระดมผลิตภัณฑ์คุณภาพในเขตปฏิรูปที่ดิน ส่งสุขปีใหม่ 2568

หอการค้าทั่วประเทศ คัดค้านนโยบายปรับขึ้นค่าแรงขั้นต่ำ 400 บาททั่วประเทศ

หอการค้าทั่วประเทศและสมาคมการค้าที่ใช้แรงงานเข้มข้น 76 แห่ง 54 สมาคม ร่วมแสดงจุดยืนคัดค้านนโยบายปรับค่าแรงขั้นต่ำ 400 บาททั่วประเทศ โดยมี นายพจน์ อร่ามวัฒนานนท์ รองประธานกรรมการ หอการค้าไทยและสภาหอการค้าแห่งประเทศไทย เป็นตัวแทนแถลงการณ์ดังต่อไปนี้

หอการค้าฯ มีความกังวลอย่างยิ่งต่อนโยบายปรับค่าแรงขั้นต่ำ 400 บาททั่วประเทศ ซึ่งมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม 2567 โดยนโยบายดังกล่าวขัดต่อหลักการและกลไกที่กำหนดไว้ในพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 ซึ่งควรพิจารณาปรับค่าแรงขั้นต่ำตามสภาพเศรษฐกิจและสังคมในแต่ละพื้นที่ ประกอบกับปัจจัยอื่นๆ เช่น ดัชนีค่าครองชีพ อัตราเงินเฟ้อ ผลิตภาพแรงงาน ผลิตภัณฑ์มวลรวมของประเทศ และความสามารถของประเภทธุรกิจ ผ่านกระบวนการรับฟังความคิดเห็นจากทุกภาคส่วนอย่างรอบคอบ

การปรับค่าแรงขั้นต่ำ 400 บาททั่วประเทศ อาจส่งผลกระทบร้ายแรงต่อเศรษฐกิจไทย ดังนี้

ขึ้นค่าแรง 400 บาททั่วไทยส่งผลกระทบต่อระบบเศรษฐกิจและขีดความสามารถในการแข่งขันของประเทศทันทีอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ต้องยอมรับว่าแต่ละจังหวัด และแต่ละประเภทธุรกิจ มีความพร้อมของสภาพเศรษฐกิจและสังคมที่แตกต่างกัน ซึ่งการปรับอัตราค่าจ้างที่สูงเกินกว่าความเป็นจริง จะส่งผลกระทบต่อต้นทุนการผลิตเพิ่มสูงขึ้น  ต้นทุนการขนส่ง ต้นทุนการบริการ และต้นทุนการจ้างงานทั้งระบบห่วงโซ่อุปทาน โดยเฉพาะภาคเกษตร  ภาคการค้าและบริการ ภาคท่องเที่ยว และผู้ประกอบการ SMEs เนื่องจากผู้ประกอบการจะไม่สามารถปรับตัวได้ทัน

ดังนั้นการปรับอัตราค่าจ้างขั้นต่ำโดยไม่คำนึงตามที่กฎหมายกำหนดจะส่งผลให้ภาคธุรกิจและผู้ประกอบการ หยุดกิจการ ลดขนาดกิจการ หรือปรับธุรกิจออกนอกระบบภาษี จนนำไปสู่การปลดลูกจ้างและเลิกจ้างพนักงานเพื่อลดต้นทุนให้อยู่รอด ตามที่ได้กล่าวมาข้างต้น

อีกทั้ง การปรับอัตราค่าจ้างที่สูงเกินกว่าความเป็นจริง ยังเป็นปัจจัยลบที่ส่งผลกระทบต่อภาวะเศรษฐกิจและการลงทุนในประเทศไทย ทำให้เกิดความไม่มั่นใจถึงต้นทุนของการทำธุรกิจและนโยบายภาครัฐ เนื่องจากภาวะเศรษฐกิจไทยในปัจจุบัน ยังมีปัญหาจากปัจจัยหลายประการที่มีความผันผวน อาทิ ค่าเงินบาท ราคาพลังงาน มาตรการกีดกันทางการค้าระหว่างประเทศ และสงครามการค้าระหว่างประเทศต่าง ๆ เป็นต้น ซึ่งกระทบต่อขีดความสามารถในการแข่งขันและความน่าสนใจในการดำเนินธุรกิจในประเทศไทยอย่างชัดเจน

หอการค้าฯ เสนอแนวทางแก้ไข ดังนี้

1. เห็นด้วยกับการมุ่งมั่นตั้งใจยกระดับรายได้เพื่อแรงงานไทยในประเทศไทยให้มีชีวิตดีขึ้น แต่การปรับอัตราค่าจ้างขั้นต่ำประจำปีควรปรับตามที่กฎหมายบัญญัติกำหนดไว้ในมาตรา 87 แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ.2541
2. ไม่เห็นด้วยกับการปรับค่าจ้างขั้นต่ำ 400 บาทเท่ากันทั่วประเทศ โดยไม่คำนึงถึงผลการศึกษาและการรับฟังความคิดเห็นข้อเสนอแนะจากคณะอนุกรรมการพิจารณาอัตราค่าจ้างขั้นต่ำจังหวัด และคณะกรรมการค่าจ้าง (ไตรภาคี) อีกทั้ง ปัจจุบัน รัฐบาลได้ขึ้นค่าแรงปี 2567 ไปแล้ว 2 ครั้ง จึงไม่ควรมีการปรับอัตราค่าจ้างขั้นต่ำประจำปีเป็นครั้งที่ 3
3. อัตราค่าจ้างขั้นต่ำเป็นเพียงอัตราค่าจ้างของแรงงานแรกเข้าที่ยังไม่มีฝีมือ แต่การปรับอัตราจ้างควรพิจารณาจากทักษะฝีมือแรงงาน ตามประกาศคณะกรรมการส่งเสริมการพัฒนาฝีมือแรงงาน ดังนั้น รัฐบาลควรเร่งส่งเสริมมาตรการทางภาษี ลดอุปสรรคต่อการพัฒนาฝีมือแรงงาน เพื่อจูงใจให้ผู้ประกอบการและแรงงาน ให้ความสำคัญกับการ UP-Skill & Re-Skill และ New Skill เพื่อสร้างแรงงานที่มีทักษะฝีมือให้สอดคล้องกับความต้องการของตลาดแรงงาน และเพิ่มผลิตภาพแรงงาน (Labor Productivity)
4. การปรับอัตราค่าจ้างขั้นต่ำเฉพาะพื้นที่จังหวัดและประเภทธุรกิจ ควรให้มีการรับฟังความคิดเห็น และศึกษาถึงความพร้อมของแต่ละพื้นที่จังหวัดและประเภทธุรกิจ รวมทั้งควรให้มีการหารือร่วมกับภาคเอกชนที่เกี่ยวข้อง เพื่อทำความเข้าใจก่อนปรับอัตราค่าจ้างขั้นต่ำเฉพาะพื้นที่จังหวัดและประเภทธุรกิจ

ท้ายที่สุดนี้ หากรัฐบาลยืนยันที่จะให้มีการปรับอัตราค่าจ้างขั้นต่ำเป็น 400 บาทต่อวันทั่วประเทศ โดยไม่คำนึงถึงกระบวนการและหลักเกณฑ์ในการพิจารณาตัวเลขการปรับที่เหมาะสมสอดคล้องกับแนวทางที่ได้รับการยอมรับมา

โดยตลอดจากองค์การแรงงานระหว่างประเทศ (ILO) ว่ามีความยุติธรรมกับผู้ที่มีส่วนได้เสีย ซึ่งนำไปสู่การปรับอัตราค่าจ้างขั้นต่ำแบบยั่งยืน ไม่ก่อให้เกิดปัญหาใหม่ตามมาในอนาคต ดังที่ได้บัญญัติไว้ในมาตรา 87 แห่ง พ.ร.บ.คุ้มครองแรงงาน พ.ศ.2541 ผ่านกลไกการทำงานร่วมกันของคณะอนุกรรมการพิจารณาอัตราค่าจ้างขั้นต่ำจังหวัดและคณะกรรมการค่าจ้าง (ไตรภาคี) ภาคเอกชนซึ่งเป็นผู้ได้รับผลกระทบจากนโยบายการปรับค่าจ้างขั้นต่ำ 400 บาทเท่ากันทั่วประเทศ จำเป็นที่จะต้องรักษาสิทธิในการดำรงไว้ของหลักนิติธรรม (The Rule of Law) เพื่อสร้างความเชื่อมั่นให้กับสมาชิกภาคเอกชนที่มีส่วนได้เสียในการปรับอัตราค่าจ้างขั้นต่ำดังกล่าวต่อไป

รายชื่อหอการค้าทั่วประเทศ และสมาคมการค้าฯ 52 สมาคม คัดค้านนโยบายค่าจ้างขั้นต่ำ 400 บาททั่วประเทศ

หอการค้าจังหวัด ได้แก่

• 1)หอการค้าภาคเหนือ 17 จังหวัด
• 2)หอการค้าภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 20 จังหวัด
• 3)หอการค้าภาคกลาง 17 จังหวัด
• 4)หอการค้าภาคตะวันออก 8 จังหวัด
• 5)หอการค้าภาคใต้ 14 จังหวัด

สมาคมการค้าฯ ได้แก่

• 1) สมาคมการค้าอาหารสัตว์เลี้ยงไทย
• 2) สมาคมอุตสาหกรรมทูน่าไทย
• 3) สมาคมอาหารแช่เยือกแข็งไทย
• 4) สมาคมผู้ผลิตไก่เพื่อส่งออกไทย
• 5) สมาคมยางพาราไทย
• 6) สมาคมน้ำยางข้นไทย
• 7) สมาคมธุรกิจไม้
• 8) สมาคมเฟอร์นิเจอร์ไทย
• 9) สมาคมการค้าของเล่นและผลิตภัณฑ์
  เด็กไทย
• 10) สมาคมอุตสาหกรรมก่อสร้างไทย
  ในพระบรมราชูปถัมภ์
• 11) สมาคมธุรกิจบ้านจัดสรร
• 12) สมาคมการค้้านวัตกรรมการพิมพ์ไทย
• 13) สมาคมโรงแรมไทย
• 14) สมาคมผู้ค้าปลีกไทย
• 15) สมาคมอุตสาหกรรมเครื่องนุ่งห่มไทย
• 16) สมาคมหินอ่อนและแกรนิตไทย
• 17) สมาคมธุรกิจรับสร้างบ้าน
• 18) สมาคมอาคารชุดไทย
• 19) สมาคมอสังหาริมทรัพย์ไทย
• 20) สมาคมการค้าผู้แทนจำหน่ายสถานีบริการ
  น้ำมันพลังไทย
• 21) สมาคมผู้ผลิตสีไทย
• 22) สมาคมผู้ผลิตถุงมือยางไทย
• 23) สมาคมการค้าเครื่องกีฬา
• 24) สมาคมผู้ประกอบการรถขนส่งทั่วไท
• 25) สมาคมโรงงานผู้ผลิตมันสำปะหลัง
  ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
• 26) สมาคมตลาดสดไทย
• 27) สมาคมผู้ผลิตอาหารสำเร็จรูป
• 28) สมาคมกุ้งไทย
• 29) สมาคมอุตสาหกรรมนมและอาหาร
• 30) สมาคมอุตสาหกรรมสิ่งทอไทย
• 31) สมาคมการค้าอัญมณีและเครื่องประดับ
  อาเซียน
• 32) สมาคมภัตตาคารไทย
• 33) สมาคมการค้าอาหารอนาคตไทย
• 34) สมาคมเครื่องเขียนและเครื่องใช้สำนักงาน
• 35) สมาคมบรรจุภัณฑ์ไทย
• 36) สภาองค์การนายจ้างธุรกิจไทย
• 37) สมาคมรักษาความปลอดภัยภาคฟื้นเอเชีย
  (APSA)
• 38) สมาคมสภารักษาความปลอดภัย
• 39) สมาคมผู้ประกอบการรักษาความปลอดภัย
  แห่งประเทศไทย
• 40) สมาคมผู้บริหารงานรักษาความปลอดภัย
  แห่งประเทศไทย
• 41) สมาคมสหพันธ์ธุรกิจรักษาความปลอดภัย
• 42) สมาคมผู้ประกอบวิชาชีพรักษาความ
  ปลอดภัยภาคเหนือ
• 43) สมาคมผู้ประกอบการรักษาความปลอดภัย
  ภาคเหนือ
• 44) สมาคมผู้บริหารงานรักษาความปลอดภัย
  ภาคตะวันออก
• 45) สมาคมผู้ประกอบการรักษาความปลอดภัย
  (ภาคอีสาน)
• 46) สมาคมอารักขาบุคคลสำคัญ
• 47) สมาคมบริหารงานรักษาความปลอดภัยไทย
• 48) สมาคมการค้าธุรกิจคุ้มกันภัย
• 49) สหพันธ์นายจ้างวิชาชีพรักษาความปลอดภัย
• 50) ชมรมครูฝึกรักษาความปลอดภัยไทย
• 51) ชมรมผู้ประกอบการรักษาความปลอดภัย
  ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
• 52) ชมรมบริษัทรักษาความปลอดภัยพันธมิตร
  (ภาคใต้)
• 53) ชมรมพันธมิตรธุรกิจรักษาความปลอดภัย
• 54) กลุ่มพัฒนาวิชาชีพรักษาความปลอดภัย