จากกรณีเครื่องบินโบอิ้ง รุ่น 737-800 ของสายการบินเจจูแอร์ (Jeju Air) เที่ยวบิน 7C2216 ที่เดินทางออกจากสนามบินสุวรรณภูมิ ประเทศไทย ไปยังสนามบินนานาชาติมูอาน ประเทศเกาหลีใต้ ลื่นไถลออกนอกรันเวย์ และพุ่งชนเข้ากับกำแพงของสนามบินจนทำให้เกิดการระเบิดขึ้นนั้น
ล่าสุด มีรายงานผู้เสียชีวิตแล้วอย่างน้อย 127 ราย ขณะที่เจ้าหน้าที่ดับเพลิงช่วยเหลือผู้โดยสารได้ 2 คน เป็นชาย 1 หญิง 1 ซึ่งทั้งคู่อยู่ในอาการบาดเจ็บสาหัส และถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลทันที อนึ่ง เหตุการณ์ในครั้งนี้นับเป็นอุบัติเหตุเกี่ยวกับเครื่องบินที่ร้ายแรงที่สุดของเกาหลีใต้ในรอบเกือบ 3 ทศวรรษ นับตั้งแต่ปี 1997
จากคลิปวิดีโอที่แสดงให้เห็นว่าล้อของเครื่องไม่กางออกขณะลงจอด ทำให้เบื้องต้นเจ้าหน้าที่สันนิษฐานว่า Landing Gear หรือชุดฐานล้อของเครื่องบินโดยสารลำดังกล่าวอาจมีปัญหา จึงเกิดความพยายามในการลงจอดแบบ Belly Landing หรือการลงจอดโดยไม่ใช้ล้อ อย่างไรก็ตาม เมื่อเครื่องบินลงจอดบนรันเวย์ด้วยความเร็วสูง ได้เกิดการลื่นไถล และพุ่งชนเข้ากับกำแพงของสนามบินจนทำให้เกิดเพลิงลุกไหม้และระเบิดขึ้นในที่สุด
ข้อมูลจาก Advance Aviation อธิบายว่า Landing Gear คือชุดฐานล้อของเครื่องบินที่ใช้ในการรับแรงกระแทกขณะเครื่องบินร่อนลง และช่วยรองรับเครื่องบินขณะที่อยู่บนพื้นเพื่อให้สามารถเคลื่อนที่ได้ โดยส่วนมาก Landing Gear ของเครื่องบินพาณิชย์จะประกอบด้วยชุดล้อคู่หน้า (Nose Gear) และชุดล้อหลัง (Main Gear)
โดย Nose Gear จะประกอบด้วย 2 ล้อ และมีแกนตรงกลาง ทำหน้าที่ในการรับน้ำหนักตัวเครื่อง และควบคุมทิศทางขณะที่เครื่องบินอยู่บนพื้น หรือขณะที่นักบินทำการ Taxi โดยชุดล้อคู่หน้านี้ยังสามารถเชื่อมต่อกับ Push Back Car หรือรถดัน เพื่อให้เจ้าหน้าที่ภาคพื้นดินสามารถบังคับทิศทางในการเคลื่อนย้ายเครื่องบินได้อีกด้วย
สำหรับ Main Gear หรือชุดล้อหลัง จะติดตั้งอยู่บริเวณด้านข้างของลำตัวเครื่องบินทั้งสองฝั่ง แต่ละฝั่งจะมีตั้งแต่ 2 ล้อ 4 ล้อ หรือ 6 ล้อ ขึ้นอยู่กับน้ำหนักบรรทุกและน้ำหนักของเครื่องบินแต่ละรุ่น ซึ่งบริเวณ Main Gear นี้จะมีการติดตั้งระบบเบรกและระบบระบายความร้อนของเบรกด้วย
ปัจจุบัน Landing Gear สามารถแบ่งได้ 2 ประเภทใหญ่ ๆ ได้แก่ ฐานล้อแบบติดตั้งตายตัว และฐานล้อที่พับเก็บได้ ซึ่งในส่วนหลังนี้ มีระบบพับเก็บที่แยกย่อยได้อีก 3 ประเภท ได้แก่ ระบบไฟฟ้า ระบบไฮดรอลิก สุดท้ายคือระบบผสมผสานทั้งไฟฟ้าและไฮดรอลิก