สาวใหญ่ พลัดตกแม่น้ำบางปะกง ร้องเรียกจนเช้า ไม่มีใครกล้าช่วย นึกว่าผี

สาวใหญ่ก้มเก็บแว่นตา พลาดท่าพลัดตกแม่น้ำบางปะกงกลางดึก ถูกกระแสน้ำพัดไปติดใต้เสาบ้านชาวบ้าน ร้องเรียกจนเช้า ไม่มีใครกล้าช่วย นึกว่าผี 

เมื่อเวลา 07.30 น. วันที่ 30 ก.ย. 67 เจ้าหน้าที่หน่วยกู้ภัยฉะเชิงเทราได้รับแจ้งเหตุบุคคลพลัดตกน้ำ ติดอยู่ใต้ถุนบ้าน ใกล้เคียงกับท่าเรือเขียว ถนนมรุพงษ์ริมน้ำ ต.หน้าเมือง อ.เมือง จ.ฉะเชิงเทรา จึงได้เดินทางไปตรวจสอบในที่เกิดเหตุ 

โดยได้สอบถามชาวบ้านในบริเวณนั้น ได้ให้การว่า ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือ อยู่ที่บริเวณใต้ถุนบ้านตั้งแต่เมื่อคืน แต่ก็ไม่มั่นใจว่าใช่คนไหม หรือเป็นเสียงอย่างอื่น เพราะช่วงเวลานั้นเป็นช่วงกลางดึกประมาณเกือบ 4 ทุ่ม แถมเสียงที่ได้ยินก็ดังมาจากใต้ถุนบ้านในแม่น้ำบางปะกง จนกระทั่งเช้าวันนี้ก็ได้ยินเสียงอีกครั้งจึงเชื่อว่าน่าจะเป็นคนจริงๆ คงไม่ใช่อย่างอื่น จึงได้ประสานเจ้าหน้าที่ให้เข้ามาตรวจสอบ เมื่อเจ้าหน้าที่มาถึงได้พยายามตะโกนร้องเรียก เพื่อหาตำแหน่งของเสียงจนมาพบว่าผู้ประสบเหตุยืนเกาะเสาใต้ถุนบ้าน อยู่ในลักษณะเนื้อตัวเปียกน้ำ ไม่สวมใส่รองเท้า ในสภาพอิดโรย 

ทราบชื่อคือ น.ส.ธนะธร ธนิชชัยกุล อายุ 54 ปี เจ้าหน้าที่กู้ภัยจึงได้ใส่เสื้อชูชีพ เพื่อเตรียมลงให้การช่วยเหลือบริเวณผิวน้ำ แต่ด้วยช่วงเวลานั้นกำลังเป็นช่วงที่น้ำในแม่น้ำบางปะกงกำลังไหลลง ทำให้กระแสน้ำแรงประกอบกับใต้ถุนบ้านมีช่วงของน้ำวน ทำให้ยากต่อการลงไปช่วยเหลือภายในน้ำ เพราะเนื่องจากน.ส.ธนะธรก็ว่ายน้ำไม่เป็น และอยู่ในสภาพอ่อนล้า จึงได้ประสานเรือดับเพลิงเทศบาลเมืองฉะเชิงเทราให้เข้ามาให้การช่วยเหลือ และสามารถดำเนินการได้สำเร็จ ก่อนนำตัวมาขึ้นที่ท่าน้ำหน้าสำนักงานทรัพย์สินฯ และให้เจ้าหน้าที่หน่วยกู้ภัยฉะเชิงเทราดำเนินการนำผู้ประสบเหตุส่งโรงพยาบาลเกษมราษฎร์ เพื่อให้การช่วยเหลือต่อไป 

จากการสอบถาม น.ส.ธนะธรได้ให้การว่า เมื่อคืนประมาณ 21.00 น. หลังกินข้าวเสร็จแล้ว ตนเองได้เดินมานั่งเล่นที่ท่าน้ำเรือเขียว พอนั่งอยู่สักพักตนเองได้เอามือล้วงกระเป๋ากางเกง ซึ่งจังหวะนั้นขาของแว่นตาได้เกี่ยวเข้ากับสร้อย ทำให้แว่นตาล่วงตกไปอยู่ที่พื้นตนเอง จึงได้พยายามจะก้มเก็บแว่นตา แต่เกิดพลาดท่าเสียหลักตกลงไปในแม่น้ำบางปะกง ขณะนั้นมืดมากจนมองไม่เห็นอะไรประกอบกับตนเองว่ายน้ำไม่เป็น แถมกระแสน้ำก็ไหลแรง จึงพยายามคว้าของที่ใกล้ตัว เพื่อเกาะเอาไว้และตะโกนร้องเรียกให้คนช่วย แต่ก็ไม่มีใครได้ยินหรือกล้าที่จะออกมาดู ทำให้ตนเองต้องพยายามเกาะเสาใต้ถุนบ้านจนถึงรุ่งเช้า จนถึงได้รับการช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่ในครั้งนี้