ถ้าตกอับ อย่างนี้เรียกว่าตกอับ สมมุติทุกคนนิยามคำนี้คือตกอับก็คือตกอับ ถ้าพี่หมวยมองตัวพี่หมวยเองนะ คือมึงต้องไม่มีบ้านอยู่แล้ว ต้องเร่ร่อนต้องเป็นเด็กเร่ร่อน ข้าวต้องไม่มีกิน จะต้องไดอยู่วัด ถ้าเราคิดบวกว่า ชีวิตมันก็เท่านี้ ขึ้นแล้วมันก็ลง ขึ้นแล้วก็ลง มันเป็นวัฏจักรของมัน เป็นหนี้นอกระบบ เดี๋ยวโทรศัพท์ไปถามก่อนว่าเขาจะคิดเท่าไหร่ แล้วก็หนี้คนสนิท คนที่ไว้ใจที่พี่ช่วยอีกร่วมล้าน แล้วหนี้ที่พี่ตั้งใจจะเป็นหนี้ อีกประมาณ 3 ล้าน
เราใช้ชีวิตด้วยความประมาทเลยเริ่มต้น เราต้องโทษตัวเราเอง เราอย่าไปโทษคนอื่น เราใส่รองเท้าคู่ละ2แสน เงินของเราก็หลักหลายล้าน อย่าไปไปถึงมันเลยมันเป็นอดีตไปแล้ว มันเป็นอะไรที่เจ็บปวดนะ ใช้เงินแบบไม่มีสติไง สมมุติว่าเกินเข้าไปในช็อป เขาทักก็ต้องซื้อ
พี่เกิดมาในครอบครัวที่ เอาง่ายๆเลยว่ารวย ถามว่ารวยเบอร์ไหน พี่ไม่มีแค่เครื่องบินส่วนตัวเท่านั้น พี่มีทุกอย่างแล้วทุกอย่างก็เป็นกงสี ลูก 7 คนก็มีคนใช้ 7 คน เป็นลูกคุณหนู เพราะฉะนั้นพี่จะไม่รู้จักคำว่า ลำบากคืออะไร อะๆรคือลำบาก มาเล่นละครก็ไม่ได้มาเล่นด้วยความยากลำบาก เพราะฉะนั้นเราก็จะใช้ชีวิตแบบนี้แต่พ่อเคยเตือนเราเสมอว่าคนเราไม่มีอะไรยังยืนนะลูกดับแล้วมันต้องเกิดเกิดแล้วมันต้องดับ
พี่คิดว่าพี่เป็นตำนาน พี่เล่นละครให้ความสุขกับผู้ชมมา 30-40 ปี วันนี้พี่ 50 แล้ว พี่บอกตัวเองว่า ถ้าพี่จะต้องจบก็ขอให้พี่จบด้วยตัวพี่เอง ไม่ต้องให้ใครมาเขี่ยให้พี่จบ ไม่ต้อง ตอนนี้พี่เป็นไบโพลาร์แล้วตอนนี้พี่เป็น Dysthymia Disorder ซึ่งพี่จะขาดยาไม่ได้ ไบโพลาร์ ก็คืออารมณ์ 2 ขั้วขึ้น ๆ ลง ๆ สำหรับคนที่เห็นคุณค่าของหมวยนะคะ เพราะฉะนั้นหมวยต้องการแค่งานที่หมวยจะกลับไปทำ
Advertisement